Giriş ve amaç: Travmatik beyin ödemi, nöroşirürji pratiğinde sık karşılaşılan önemli sorunlardan biridir. Beyin ödemi, kafaiçi basıncını yükseltmekte, morbidite ve mortalite artışına yol açmaktadır. Bu çalışmanın amacı travmatik beyin ödemi tedavisinde hiperozmolar tuzların tedavi etkinliğinin saptanması ve mannitole göre karşılaştırılmasıdır.
Metod: Bu deneysel hayvan çalışmasında ağırlıkları 300- 350 g arasında değişen 80 adet erkek erişkin Spraque- Dawley sıçanı kullanıldı. Denekler her grupta sekiz sıçan olacak şekilde Kontrol; Travma; Sadece mannitol; Travma sonrası mannitol; Sadece %3 NaCl; Travma sonrası %3 NaCl; Sadece %7.5 NaCl; Travma sonrası % 7.5 NaCl; Sadece %23. 4 NaCl;Travma sonrası %23.4 NaCl gruplarına ayrıldı. Çalışmada uygulanan tüm ajanlar intraperitoneal olarak verildi. Travma + medikasyon sonrası 24. saatte sıçanlar dekapite edilerek örnekler histopatolojik olarak incelendi.
Bulgular: Travma grubu ile travma sonrası %23.4 NaCl verilen grup arasında kanama açısından bir fark olmadığı (p: 0.473), ödem açısından ise anlamlı fark (p: 0.003) olduğu görülmüştür. Gruplar plazma osmolaritesi ve Na değerleri açısından karşılaştırıldığında kontrollerle diğer tüm gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmamıştır.
Sonuç: Kafa travması sonrası beyin ödemi gelişimini önlemek amacıyla verilen %23.4 NaCl’nin diğer hipertonik salinlerden ve mannitolden daha etkili olduğu görülmüştür. Bu bulgunun hipertonik salinlerin farklı dozlarda, farklı konsantrasyonlarda ve farklı sürelerde (48. saat ve 7 gün) verildiği daha geniş klinik çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir.
Objective and aim: Traumatic brain edema is one of the most common problems encountered in neurosurgical practice and it leads to morbidity and mortality via increased intracranial pressure. The aim of this study was to examine the effect of hypertonic saline on traumatic brain edema to compare it with mannitol.
Methods: Eighty adult male Sprauge-Dawley rats weighting 300-350 g were used in this experimental study. Rats were randomly divided into control (C); trauma (T); trauma+mannitol; NaCl 3% only; Trauma+NaCl 3%; NaCl 7.5% only; trauma+NaCl 7.5%; NaCl 23.4% only and trauma+NaCl 23.4% groups. All medications were given intraperitoneally. Rats were sacrificed and decapitated 24 hours after trauma+medications and brains were examined histopatologically.
Results: Although no difference was observed with regard to hemorrhage between trauma only and trauma+NaCl 23.4% groups, there was a statistically significant difference for brain edema within these two groups (p=0.003). There were no statistically significant differences within groups with respect to plasma osmolarity and serum levels of sodium.
Conclusion: This study demonstrates that 23.4% NaCl is more effective than other hypertonic salines and mannitol in the prevention of posttraumatic brain edema. Further clinical studies with different dosages and concentrations of hypertonic salines are required.