AMAÇ: Sepsis nedenli akut böbrek hasarı sepsisin önemli komplikasyonlarından biridir. Sepsisin erken dönemlerinde gelişir ve mortaliteyi artırır. Hem erken tanı sürecinde hem de tedavi aşamasında hala problemler vardır. Bu çalışmanın amacı, genellikle anksiyete ve depresyonda kullanılan agomelatinin sepsis nedenli akut böbrek hasarındaki olası etkilerinin değerlendirilmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Sepsis modeli çekal ligasyon ve delme (CLP) tekniği ile oluşturuldu. Sıçanlar her biri sekizerli dört gruba ayrıldı. İlk grup normal, ikinci grup sham grubu olarak belirlendi. Üçüncü grup sepsis modeli oluşturulup sadece salin verilen grup, dördüncü grup ise sepsis modelini takiben agomelatin uygulanan grup olarak belirlendi. Yirmi dört saatin sonunda böbrek doku örnekleri ve kanlar alınarak histopatolojik ve biyokimyasal yöntemlerle analizleri yapıldı.
BULGULAR: Çalışmada agomelatine uygulanan grupta sadece salin uygulanan gruba göre TNF-α, MDA, BUN, kreatin ve histolojik böbrek skorlaması daha düşük olarak bulundu. Aynı zamanda, histopatolojik değerlendirmede agomelatin tedavisinin böbrek dokularında sepsisin oluşturduğu hasarlanmayı düzelttiği görüldü.
TARTIŞMA: Bu çalışmada, agomelatinin sepsis nedenli akut böbrek hasarında faydalı olduğu savunulmaktadır. Bu hem biyokimyasal hem de histolojik değerlendirmeler ile gösterilmiştir. Agomelatinin anti-oksidan ve proenflamatuvar etkilerinin böbreklerdeki bu düzelmeden sorumlu olduğu düşünülmektedir.
BACKGROUND: Sepsis-related acute kidney injury (AKI) is a serious complication of sepsis. Problems persist regarding early diagnosis and treatment of AKI. The aim of the present study was to evaluate the efficacy of agomelatine, which is primarily known for its positive effects on depressive and anxiety disorders in sepsis-related AKI.
METHODS: Sepsis model was created with cecal ligation puncture (CLP). Rats were separated into 4 groups of 8 each: the control group, the sham-operated group, the CLP+saline group, and the CLP+agomelatine group. Agomelatine was administered intraperitoneally in doses of 20 mg/kg.
RESULTS: In the agomelatine group, reductions were observed in levels of tumor necrosis factor α (TNF-α), malondialdehyde (MDA), blood urea nitrogen (BUN), and creatinine, as well as in histological kidney scores, compared to the non-treated group. In addition, it was demonstrated that agomelatine treatment had positive effect on sepsis-induced morphological damage to renal and tubular tissues.
CONCLUSION: Agomelatine showed strong efficacy in sepsis-related AKI, demonstrated with histological and biochemical results in an experimental model. It is believed that antioxidant and pro-inflammatory effects of agomelatine are responsible for the improvement in kidneys.