Hızlı Arama
El rehabilitasyon ünitesinde izlenen el yaralanmalı pediyatrik hastaların özellikleri
Füsun Şahin, Serap Dalgıç Yücel, Figen Yılmaz, Cem Erçalık, Nalan Eşit, Banu KuranŞişli Etfal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Kliniği, İstanbulAMAÇ
Kliniğimizce 1998 yılından beri tedavi edilen, el rehabilitasyon polikliniğine el yaralanması nedeniyle başvurmuş olan pediyatrik yaş grubundaki hastaların özelliklerinin belirlenmesidir.
GEREÇ VE YÖNTEM
Hastalar retrospektif olarak taranarak 0-16 yaş arasındakiler çalışmaya alındı (178 hasta; 126 erkek [%70,8], 52 kız (%29,2); ort. yaş 10,33±4,45; dağılım 0-16). Demografik veriler, yaralanma nedeni-yeri, ameliyat-rehabilitasyon arasındaki süre (hafta), takip süresi (hafta) kaydedildi.
BULGULAR
Rehabilitasyona başvurma süresi ortalama 5,4±0,7 haftaydı. Sadece 99 hasta (%55,6) dört haftadan uzun (20,8±22,2) bir süre izlenebilmişti. Yaralanma şekli hastaların 133’ünde (%74,7) kaza, 29’unda kasıtlı (%16,3), 15’inde doğumsal (%8,4) nedenliydi. Kaza sonucu olanların 109’u (%61,2) ev, 53’ü (%29,8) ev dışı kazalardandı. En fazla görülen ev kazası cam kesiği, en fazla görülen çevre yaralanması düşme idi. Yaralanma yeri sıklık sırasıyla, bilek, metakarp, proksimal falanks, önkol, dirsek, pleksus, orta-falanks, üst-kol, tüm el, omuz, tüm kol ve bilateral el şeklindeydi. En sık 4. parmak yaralanmıştı. En çok görülen yaralanma tipi, fleksör tendon kesisi (%44,5), sinir kesisi, arter yaralanması, fraktür ve yanık kontraktürü idi.
SONUÇ
Poliklinik verilere göre çocuklarda el yaralanmalarının en çok erkeklerde meydana geldiği, evde cam kesmesi sonucu fleksör tendonları ilgilendirir şekilde olduğu, en sık yaralanma düzeyinin bilek, en sık yaralanan parmağın 4. parmak olduğu, şehir dışından başvurular nedeniyle hasta takibinin yetersiz kaldığı söylenebilir.
Characteristics of pediatric hand injuries followed up in a hand rehabilitation unit
Füsun Şahin, Serap Dalgıç Yücel, Figen Yılmaz, Cem Erçalık, Nalan Eşit, Banu KuranSisli Etfal Training And Research Hospital, Department Of Physical Therapy And Rehabilitation, IstanbulBACKGROUND
To establish the characteristics of patients in pediatric age who have been referred to hand rehabilitation center since 1998.
METHODS
The patients were screened retrospectively and those within 0-16 age range were included into the study (178 patients; 126 males [70.8%], 52 females [29.2]; mean age 10.33±4.45; range 0 to 16 years). Demographic data, causes and locations of injury and follow-up period (week) were recorded.
RESULTS
Mean duration of application for rehabilitation was 5.4±0.7 weeks. Only 99 (55.6%) patients could be followed-up for a period more than 4 weeks (20.8±22.2 weeks). Types of injuries were categorized as accidental (n=133; 74.7%), intentional (n=29; 16.3%) and congenital (n=15; 8.4%). Accidents were related to domestic (n=109; 61.2%) and environmental causes (n=53; 29.8%). The most frequent domestic accident was glass injury and fall accident. The regions in order of decreasing frequency were wrists, metacarpal bones, proximal phalanges, forearms, elbows, plexus, mid-phalanges, total hands, shoulders, total arm and bilateral hands. Fourth digit was the most frequently injured digit. The most common types of injuries were as followings: flexor tendon cut (44.5%), nerve cut and arterial injuries, fractures and burn contractures.
CONCLUSION
Hand injuries occurred mostly in male children, the most frequent type injury was accidental domestic injury of the wrist flexor tendon caused by broken glass fragments and the most frequently injured digit was the 4th and adherence of the patients to the follow-up protocol was unsatisfactory since majority of referrals were out-of-towners.
Makale Dili: Türkçe