Amaç: BT acil ortopedik travma hastalarında kırıktan şüphelendiğimizde, direk grafi ile tanınamayan veya direk grafi ile tanınan ama anatomik yapılar hakkında daha iyi değerlendirme imkanı sağlayan çok yararlı bir tanı metodudur. Bu çalışmada radyografi ile atlanmış sonrasında BT ile tanı almış kırıklar ile ilgili deneyimlerimizi sunduk.
Gereç ve yöntem: Bu retrospektif çalışmada, Ocak 2010 ile Ocak 2011 tarihleri arasında ortopedik travma nedeniyle hastanemiz acil servisine başvuran ve omurga, pelvis ve ekstremite BT’si çekilen bütün ortopedik travmalı hastaların tıbbi kayıtları gözden geçirildi.
Bulgular: Sonuç olarak erişkinde 102 (%6.8) ve çocuklarda 12 hastada (%6.6) BT kullanılarak gizli kırık saptandı. Acil serviste müdahale edilmediği takdirde komplikasyonlara neden olan ve kötü prognoza sahip servikal vertebra kırığı 23 hastada, femur boyun kırığı 6 hastada ve tibia plato kırığı 5 hastada saptandı.
Sonuç: Ortopedik travması olan hastalarda, atlanmış tanıların ortaya çıkarılması seyrektir. BT atlanmış tanıların çoğunu ortaya çıkarmış ve radiografinin bazı önemli bölgelerin kırıkların saptanmasında düşük bir yeteneğe sahip olduğunu ortaya koymuştur. Klinik şüphenin olduğu durumlarda, radyografi normal olsa bile, özellikle servikal omurga ve pelvik bölge travmalı hastaların konservatif tedavisinden önce BT çekilmesini öneriyoruz.
Background: CT is a very useful diagnostic method in orthopedic emergency cases where we suspect about fractures but cannot detect through direct graphy or when the fracture is detected in direct graphy but the anatomical structure needs to be evaluated better. In this study, we present our experience by missed fractures in radiographs, subsequently diagnosed in CT scans.
Methods: This was a retrospective study. We examined the medical records of all orthopedic trauma patients who visited our hospital’s emergency room because of orthopedic trauma between January 2010 and January 2011 and whose spine, pelvis and extremity CTs were taken.
Results: As a result, occult fractures were detected using CT in 12 of the (6.6%) children and 102 (6.8%) of the adults. We detected cervical vertebra fracture in 23 patients, femoral neck fractures in 6 patients and tibia plato fracture in 5 patients, which can cause complications unless intervened in emergency room.
Conclusion: CT revealed most of the missed diagnosis and proved that direct radiography is less capable to detect the fractures of some critical regions. Where there is clinical suspicion, we recommend that before the conservative treatment of the patients especially with cervical spine and pelvic region CT should be requested, even if the radiography is normal.