AMAÇ: Bu çalışmada penetran kalp yaralanması olan hastalar değerlendirildi.
GEREÇ-YÖNTEM: Mayıs 1994 ile Eylül 2005 tarihleri arasında kalp yaralanması şüpesiyle hastanemize gönderilen 25 hastanın 22’sinde kardiyak yaralanma vardı. Hastaların tetkikleri ile fiziksel ve cerrahi bulguları retrospektif olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Ekokardiyografi, hemodinamisi stabil olan 11 hastaya yapılabilmiş ve bir yanlış pozitif hariç tümünde perikardiyal efüzyon gösterilmiştir. Bir hastada sol internal torasik arter ve ven yaralanması vardı. 17 hastada (%77) kalp tamponadı vardı. Hastalarda sağ ventrikül (n=10, %45,5), sol ventrikül (n=7, %31,8), sol ön inen arteri içeren sol ventrikül (n=2, %9,1), sağ atriyum (n=1, %4,5) perikardiyal hematom (n=2, %9,1) yaralanması vardı. Hastaların ortalama fizyolojik indeksi (PI) 10,68±5,63, penetran kardiyak travma indeksi 14,09±6,3, penetran torasik travma indeksi (PTTI) 17±8,84 ve Amerikan Travma Cerrahisi Birliğinin sınıflamasına göre ortalama organ hasarı skoru (AAST/OIS) 3,86±1,25 idi. Altı olgu kaybedildi (mortalite %27,3). Bu hastaların PI, PCTI, PTTI ve AAST/OIS skorları kurtulanlara göre daha yüksekti (p<0,05). Tamponat mevcudiyeti ve karın yaralanma sıklığı bakımından fark yokken, sol ventrikül ve sol ön inen arter ve akciğer yaralanması kaybedilen hastalarda daha sık bulundu.
SONUÇ: Penetran kalp yaralanması nedeniyle kaybedilen hastalar, sağkalanlara göre daha ağır yaralanmalara ve daha yüksek PI, PCTI, PTTI ve AAST/OIS skorlarına sahip olmaktadır.
BACKGROUND: This study was planned to evaluate patients with penetrating cardiac injury. METHODS: Twenty-two patients had cardiac injury among twenty-five patients who had been referred to our hospital with a suspicion of this diagnosis. Data of the patients were retrospectively evaluated. RESULTS: Echocardiography could be performed in 11 patients with stable haemodynamics and pericardial effusion was established in all of them with one false positive result. The patient with false positive result had left internal thoracic artery and venous injury. Cardiac tamponade was seen in 17 (77%) patients. Injury sites were right ventricle 10 (45.5%), left ventricle 7 (31.8%), left ventricle consisting left anterior descending artery 2 (9.1%), right atrium 1 (4.5%) and pericardial injuries and hematoma 2 (9.1%). The mean physiologic index (PI) of the patients was 10.68±5.63, penetrating cardiac trauma index was (PCTI) 14.09±6.3, penetrating thoracic trauma index (PTTI) was 17±8.84 and organ injury scale according to the American Association for the Surgery of Trauma (AAST/OIS) was 3.86±1.25. Mortality rate was 27.3% with 6 out of 22 patients. PI, PCTI, PTTI and AAST/OIS scores of the non-survivors were significantly higher than those of the survivors (p<0.05). While there was no difference between survivors and non-survivors regarding the presence of tamponade and the frequency of the associated abdominal injury, left ventricular and left anterior descending artery injuries and associated lung injuries were more common in non-survivors (p<0.05). CONCLUSION: Non-survivors with penetrating cardiac injury have higher PI, PCTI, PTTI and AAST/OIS scores and they are more severely injured patients comparing to the survivors.
Keywords: Echocardiography, penetrating cardiac injuries; precardial stab wounds; traumatic cardiac tamponade.