AMAÇ: Bu çalışmada, yargı sürecinin sağlıklı şekilde işlemesine katkı sağlayacak adli raporların düzenlenmesinde yapılan hata ve eksikliklerin saptanması amaçlanmıştır.
GEREÇ-YÖNTEM: Tanımlayıcı nitelikteki bu çalışmada; Ondokuz Mayıs Üniversitesi Acil Servisine 01.01.2005 - 31.12.2005 tarihleri arasında başvuran adli olgulara ait 351 adli rapor incelenerek hata ve eksiklikler değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Adli raporların %6,0’sında yaş, %71,8’inde muayene saati, %30,5’inde travmatik lezyon bulunup-bulunmadığı, %58,7’sinde şuur durumu, %2,6’sında yaşamsal tehlike varlığı bilgisinin kayıtlı olmadığı saptanmıştır. Raporu düzenleyen hekimin adı ve soyadı raporların %8,0’inde bulunmamaktadır. En büyük eksiklik ise düzenlenen raporu teslim alan kişinin adı, soyadı ve imzasının raporların hiç birinde olmamasıdır.
SONUÇ: Kişilerin adli yargılama sürecinde hak kaybına uğramamaları için, hastayı tedavi etmek kadar, adli rapor yazma sorumluluğu da bulunan hekimlerin lisans eğitimleri sonrasında meslek içi eğitimlerine devam edilmesi, bu eğitimlerde adli olgulardaki sorumluluklarının vurgulanması gerekmektedir.
In this study we have aimed at determining mistakes and defects made while preparing judicial reports which will contribute to the judicial process properly.
In this study, which is supposed to have definitive quality, we have taken 351judicial reports on judicial facts of victims who applied to Emergency Service of Ondokuz Mayıs University between January 1, 2005 and December 31, 2005 as samples and examining them we have evaluated the mistakes and defects.
We have found out that, of the judicial reports, in the 6.0% age, in the 71.8% examination time, in the 30.5% traumatic lesion or not, in the 58.7% the state of being conscious, in the 2.6% life-threatening risks or not, had no registers. The name of the physician who prepared the report is not given in the 8.0% of the reports. The most important defect is that none of the reports had the name, surname and signature of the person who had taken the prepared report.
We have come to a conclusion that, after graduating, it is necessary for the physician who has the responsibility for both treating the patients and writing a judicial report, to attend in service training programs and that, there, they have to be warned about the resposibilities for the judicial cases.