Hızlı Arama
Deneysel sepsis geliştirilen sıçanlarda deksmedetomidin’in karaciğer histopatolojisi üzerine etkileri: Deneysel ön çalışma
Atakan Sezer1, Dilek Memiş2, Ufuk Usta3, Necdet Süt41Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye2Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji Ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye
3Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye
4Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Edirne, Türkiye
AMAÇ
Bu çalışmanın amacı, septik sıçanlarda karaciğer işlev bozukluğu üzerine deksmedetomidin koruyucu etkisinin varlığını araştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Sıçanlar randomize olarak dört gruba ayrıldı. Kontrol grubu (grup I, n=10), herhangi bir tedavi almadı. Deksmedetomidin grubuna (grup II, n=10) ve sepsis/deksmedetomidin grubuna (grup IV, n=10) 5 µg•kg-1•s-1 deksmedetomidin infüzyonu yapıldı. Sepsis, sepsis grubu (grup III, n=10) ve sepsis/deksmedetomidin grubuna kuyruk veninden E. Coli verilerek oluşturuldu. Tüm sıçanlara sepsisin 8. saatinde sakrifiye edildikten sonra orta hat laparotomisi uygulandı. Sıçanların karaciğerleri histopatolojik inceleme için eksize edildi ve doku değişikliklerinin varlığı açısından incelendi.
BULGULAR
Sepsis grubundaki değişiklikler merkezi venöz konjesyon, hepatik sinüzoitlerde konjesyon ve dilatasyon ve portal alanda enflamasyondu. Bu parametreler sepsis/deksmedetomidin grubunda daha az olarak gözlendi. Sepsis ve sepsis/deksmedetomidin grubunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p<0,001).
SONUÇ
Deksmedetomidin sıçanlarda deneysel olarak geliştirilmiş sepsiste karaciğer organ işlev bozukluğunu engellemektedir. Biz deksmedetomidin sedasyonunun sepsise bağlı karaciğer işlev bozukluğunda ve diğer hastalıkların lokal veya sistemik enflamasyonunda yararlı etkisi olabileceği görüşündeyiz.
The effect of dexmedetomidine on liver histopathology in a rat sepsis model: an experimental pilot study
Atakan Sezer1, Dilek Memiş2, Ufuk Usta3, Necdet Süt41Department Of General Surgery, Trakya University Faculty Of Medicine, Edirne, Turkey2Department Of Anesthesiology, Trakya University Faculty Of Medicine, Edirne, Turkey
3Department Of Pathology, Trakya University Faculty Of Medicine, Edirne, Turkey
4Department Of Biostatistics, Trakya University Faculty Of Medicine, Edirne, Turkey
BACKGROUND
In this pilot study, we aimed to investigate the effect of dexmedetomidine on liver tissues during experimental sepsis by histopathological examination.
METHODS
The animals were allocated randomly to four groups, two of which received endotoxin. In the Sepsis Group (n: 10) and Dexmedetomidine/Sepsis Group (n: 10), endotoxemia was induced by E. coli lipopolysaccharide derived from E. coli 0111: B4. Animals in the Control Group (n: 10) received an infusion of 0.9% saline (1.0 mL•kg-1•hr-1) intravenously. The Dexmedetomidine Group (n: 10) and Dexmedetomidine/Sepsis Group received a bolus injection of 0.9% saline (1.0 mL/kg), followed by dexmedetomidine administration (infusion at 5 μg•kg-1•hr-1). All rats were euthanized at the 8th hour of endotoxin infusion. Histopathological examinations were performed on liver tissues.
RESULTS
In the liver, central venous congestion, congestion and dilation of the hepatic sinusoids and inflammation of the portal tracts were noted in the Sepsis Group. These parameters were seen slightly in the Sepsis/Dexmedetomidine group. There was a statistically significant difference between the Sepsis and Sepsis/Dexmedetomidine Groups (p<0.001).
CONCLUSION
Dexmedetomidine has a protective effect on liver tissues during experimental sepsis in the rat. We propose that dexmedetomidine sedation may be useful in the therapy of the liver dysfunction associated with sepsis and in other diseases related to local or systemic inflammation.
Makale Dili: İngilizce