AMAÇ: Bu çalışmada temizlik amaçlı yaygın olarak kullanılan %45 nitrik asit (NHO3) ve %18’lik hidroklorik asidin (HCl) lokal ve sistemik etkileri belirlemeyi amaçladık.
GEREÇ-YÖNTEM: Bu ileriye dönük, deneysel ve plasebo kontrollü çalışma Akdeniz Üniversitesi hayvan laboratuvarında gerçekleştirildi. %45’lik NHO3 ile %18’lik HCl plasebo ile karşılaştırıldı. Solüsyonlar her biri 10 sıçandan oluşan 3 gruba ağızdan verildi. Solüsyonlar verilmeden önceki ve sonraki pH ve kalsiyum değerleri ölçülerek, meydana gelen metabolik değişiklikler izlendi. Ayrıca patolojik değişiklikler ile ölüm oranları da kaydedildi.
BULGULAR: Solüsyonların verilmesinden 30 dakika sonra yapılan ölçümlerde, HCl (Ca artışı için p=0.007, pH’deki azalma için p=0.023) ve NHO3 (Ca artışı için p=0.006, pH’deki azalma için p=0.001) grubunda kalsiyum seviyelerinde anlamlı olarak artış, pH seviyelerinde ise azalma saptandı. Ayrıca, Ca ve pH değerlerinde değişiklikler açısından üç grup ANOVA ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı fark bulundu. Yapılan çoklu karşılaştırmada farkın kontrol grubundan kaynaklandığı saptandı. Mide ve özofagusun patolojik incelemesinde gruplar arasında anlamlı fark bulunurken (p=0.009 (Ö) ve p=0.016 (M)), farkın yine kontrol grubundan kaynaklandığı saptandı (p=0.543 (Ö), p=0.244 (M) NHO3 vs HCL). Otuzuncu dakikadaki ölüm oranları NHO3 grubunda %20, HCl grubunda %60 ve kontrol grubunda ise %0 idi.
SONUÇ: NHO3 ve HCl alımları sonrası ciddi metabolik ve hafif lokal patolojik değişiklikler olabilir. Bu maddelerin alımları sonrası oluşan ölümleri engellemek için yeni çalışmalara ihtiyaç vardır; halk sağlığı önlemlerinin arttırılması gerekir.
BACKGROUND: We aimed to determine the local and systemic effects of widely available household cleaners, namely 45% nitric acid (NHO3), and 18% hydrochloric acid (HCl), in a rat model.
METHODS: This prospective, experimental, placebo-controlled trial was carried out in the Animal Research Laboratory of Akdeniz University hospital. Commonly available solution of 45% NHO3 and 18% HCl were tested against normal saline. Each solution was administrated orally to groups consisting of ten rats. The metabolic changes were determined by measuring the pH and calcium (Ca) levels before and after the administration of solutions. In addition, the pathological changes and mortality rates were determined for each group.
RESULTS: There was a statistically significant increase in the post-ingestion (30 minutes later) Ca levels and a decrease in the post-ingestion pH levels after the administration of test solution in the NHO3 (p=0.006 for Ca increase, p=0.001 for pH decrease) and HCl (p=0.007 for Ca increase, p=0.023 for pH decrease) groups. There was also a statistically significant difference between groups for Ca increase (p=0.000) and pH decrease (p=0.006). In post hoc analysis, the difference between the groups was found to be originated from the placebo group. In the pathological evaluation of esophagus and stomach, there was a statistically significant difference between groups (p=0.009 (E) and p=0.016 (S)) and the difference was found to be originated from the control group (p=0.543 (E), p=0.244 (S) for NHO3 and HCl). The 30-minute mortality rates were 0,2 in the NHO3 group, 0,6 in the HCl group and 0 in the control group.
CONCLUSION: Serious metabolic and mild local pathological changes can occur after the ingestion of household NHO3 and HCl solutions. Further studies should be performed to elucidate the causes of death following oral ingestion of these compounds and appropriate public health warnings should be taken.