AMAÇ
Bu çalışmanın amacı, travma ile ilgili yeterli verinin olmadığı Türkiye’nin doğusundan epidemiyolojik veriler yanında hastaların çıkış durumlarını sunmaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Muş Devlet Hastanesi Acil Birimi’ne Ocak 2006 - Aralık 2007 tarihleri arasında başvuran travma hastalarının kayıtları retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR
Toplam 6183 hastanın 5377’si (%87) erkek ve ortalama yaş 26,2±13,6 idi. Darp-şiddet 3910 (%63,2) hasta ile en sık travma nedeni idi. Ardından trafik kazası ve düşme sırasıyla %21,2, %6,5 oranlarında idi. En sık baş-boyun ve ekstremite yaralanmaları görülmüştür. Olguların %89,8’inin, darp şiddet olgularının ise %98,7’sinin acil polikliniğinde müdahale sonrası taburcu edildiği gözlendi. Konsültasyona hastaların çoğunda (%81,8) ihtiyaç duyulmadı. Yatışı yapılan 258 (%4,2) hastanın %32,6’sı trafik kazası, %19’u düşme olguları idi. Ancak ateşli silahla ve delici-kesici aletle yaralanan olguların yatış oranları (%16,7, %36,1) yüksekti. Hastaların %5,3’ü sevk edildi. Sevk edilen hastaların %41,5’i trafik kazası, %24,3’ü düşme olguları idi. Bununla birlikte yanık ve ateşli silahla yaralanma olguları arasında sevk daha yüksek oranda (%42,1, %24,1) idi. Yarısı trafik kazasından olmak üzere 48 (%0,8) hasta hayatını kaybetti. Ancak canına kastetmeye ve ateşli silahla yaralanmaya bağlı ölüm oranı (%8,3,%6) daha yüksek bulundu.
SONUÇ
Darp şiddet olguları acil biriminde travma hastası yoğunluğuna neden olmaktadır. Yüksek darp şiddet oranı ile ilgili ileri çalışmalar gerekli gözükmektedir.
BACKGROUND
There is a grey zone about the epidemiology of trauma in eastern Turkey. The present study was aimed at obtaining data on this subject.
METHODS
Trauma patients who applied to the emergency department (ED) between January 2006 and December 2007 were analyzed.
RESULTS
There were 6183 patients, of whom 87% were male. The mean age was 26.2±13.6 years. Assault was the most common cause (63.2%). Motor vehicle injury (MVI) and fall were encountered at frequencies of 21.2% and 6.5%, respectively. The most frequently injured body regions were head-neck and extremities. The majority of patients were managed and discharged from the ED (89.8%) with no consultation (81.8%). Interestingly, the discharge rate of assault cases was 98.7%. Patients were hospitalized (4.2%) mostly for MVI (32.6%) and fall (19%); however, hospitalization rates for firearm and piercing/cutting injury (36.1% and 16.7%) were significantly high. Among the transported patients (5.3%), the rates of MVI and fall were high (41.5% and 24.3%, respectively). In groups, for burn and firearm injuries, these were 42.1% and 24.1%, respectively. Forty-eight patients (0.8%) died, mostly from MVI by number, but by self-infliction and firearm by rate (8.3% and 6%).
CONCLUSION
Assault cases caused an excessive trauma patient density in the ED, as 98.7% were discharged from the ED. Further studies are needed regarding the high rate of assault cases.