Hızlı Arama
Safra kanalı taşları için yapılan acil endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi sonrası laparoskopik kolesistektomi uygulanan hastaların perioperatif sonuçları: Zamanlama önemli mi?
Rahman Şenocak, Süleyman Utku Çelik, Şahin Kaymak, Oğuz HançerlioğullariSağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği, AnkaraAMAÇ: Koledokolitiyazis nedeni ile acil endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP) yapılan hastalarda laparoskopik kolesistektomi (LK) için optimal zamanlama konusunda fikir birliği yoktur. Her ne kadar bazı veriler erken dönemde cerrahinin veya tek aşamalı LK ile birlikte yapılan laparoskopik safra kanalı eksplorasyonunun daha olumlu sonuçlara sahip olduğunu düşündürse de deneyim eksikliği, gerekli malzeme yokluğu veya klinik kısıtlılıklar nedeniyle geç dönem LK çoğunlukla ERCP sonrası sebat eden safra taşı olan hastaların standart tedavisi olarak tercih edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, ERCP ve LK arasındaki farklı zaman aralıklarının perioperatif sonuçlar üzerindeki etkilerini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: ERCP ile ana safra kanalı taşları tedavi edilen ve daha sonra LK uygulanan ardışık hastaların ameliyat öncesi ve sonrası verileri geriye dönük olarak incelendi. Farklı zaman aralıklarının sonuçlar üzerindeki etkisini değerlendirmek için hastalar son yapılan ERCP’den LK’ye kadar geçen süreye göre üç gruba ayrıldı: 2 hafta içinde (Grup 1), 2–6 hafta arasında (Grup 2) ve 6 haftadan sonra (Grup 3).
BULGULAR: Bu çalışmada ortalama yaşı 52.8 olan toplam 67 hasta analiz edildi. Olguların kapalı ameliyattan açığa geçme oranı Grup 1’de %20, Grup 2’de %25 ve Grup 3’te %13.6 idi (p=0.646). Bu oran erkek hastalarda %25 ve kadınlarda ise %14.2 olarak hesaplandı. Gruplar arasında cinsiyet, yandaş hastalık, laboratuvar ve safra kesesi özellikleri, ameliyat süresi ve hastanede kalış süresi açısından anlamlı fark bulunmadı. Perioperatif komplikasyon oranı %17.9 bulundu; ancak gruplar arasında komplikasyon oranı açısından anlamlı fark saptanmadı (p=0.289).
TARTIŞMA: Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar, ERCP sonrası yapılan LK’nin komplike olmayan standart kolelitiazis için yapılan LK’den daha kompleks ve daha yüksek açığa geçiş oranına sahip olduğunu desteklemektedir. Kolelitiazise eşlik eden ana safra kanalı taşları olan hastalarda ERCP sonrasında farklı zaman aralığında uygulanan LK’nin perioperatif sonuçlar üzerinde anlamlı bir etkisi görülmemesine rağmen, LK’nin açık cerrahiye geçmesi açısından ERCP’den sonraki 2–6 hafta kritik bir dönemdir. Ayrıca geç dönemde yapılan LK’de ciddi komplikasyonların ortaya çıkabileceği ve tekrarlayan biliyer atakların olabileceği göz önünde bulundurulduğunda ERCP sonrası LK’nin erken dönemlerde yapılması önerilir.
Perioperative outcomes of the patients treated using laparoscopic cholecystectomy after emergent endoscopic retrograde cholangiopancreatography for bile duct stones: Does timing matter?
Rahman Şenocak, Süleyman Utku Çelik, Şahin Kaymak, Oğuz HançerlioğullariDepartment of General Surgery, University of Health Sciences Gülhane Training and Research Hospital, Ankara-TurkeyBACKGROUND: There is no consensus on the optimal timing for laparoscopic cholecystectomy (LC) after emergent endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) for suspected choledocholithiasis. Although certain data suggest that an early interval or single-stage treatment by LC, together with laparoscopic bile duct exploration, has more favorable outcomes, delayed LC is most often preferred as the standard treatment of patients with gallstones and choledocholithiasis following ERCP due to lack of experience, necessary instrumentation, or organizational restrictions. This study aims to compare the effects of different time intervals between ERCP and LC on perioperative outcomes.
METHODS: In this paper, preoperative and postoperative data from consecutive patients who were treated for common bile duct stones with emergent ERCP and then underwent LC were reviewed retrospectively. To evaluate the impacts of different time intervals on outcomes, patients were classified into three groups according to the duration from the last ERCP to LC: within two weeks (Group 1), between 2–6 weeks (Group 2), and over six weeks (Group 3).
RESULTS: This study involved an analysis of 67 patients with a mean age of 52.8 years. Overall conversion rate was 20.0% in Group 1, 25.0% in Group 2, and 13.6% in Group 3 (p=0.646). The rate of conversion to open surgery was 25.0% in male patients and 14.2% in females. In addition, no significant difference was found between the groups concerning gender, comorbidities, laboratory and gallbladder features, operation time, and length of the hospital stay. The perioperative complication rate was found to be 17.9%; however, there was no significant difference between the three groups.
CONCLUSION: Our results support that LC after ERCP is more complex and has higher conversion rates than LC for uncomplicated cholelithiasis. Although no significant effect of different time intervals between ERCP and LC on perioperative outcomes was demonstrated in patients with common bile duct stones concomitant with cholelithiasis, the 2–6 weeks after ERCP is a critical period for conversion to open surgery. It is recommended that LC after ERCP should be performed in the early period, considering that serious complications may occur in the late period and recurrent biliary attacks may occur.
Makale Dili: İngilizce