AMAÇ
Ankaferd Blood Stopper® (ABS) son yıllarda kullanıma giren, organik kökenli topikal bir hemostatik ajandır. Bu çalışmanın amacı, sıçanlarda karaciğer laserasyon modelinde halen yaygın klinik kullanımda olan fibrin yapıştırıcı (FY) ile ABS’nin etkinliği karşılaştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Wistar Albino cinsi 32 adet sıçan eşit olarak rastgele dört gruba ayrıldı. Sham grubunda (Grup 1) karaciğer sadece eksplore edildi. Çalışma gruplarında (Grup 2, 3, 4) karaciğer sol lob ön yüzünde 1 cm uzunluğunda 2 mm derinliğinde 3 adet laserasyon oluşturuldu. Grup 2 ve 3’de sırasıyla ABS ve FY topikal hemostatik olarak kullanıldı ve kanama kontrol altına alındı. Kontrol grubunda (Grup 4) hiçbir materyal kullanılmadı. Kanama zamanı, hematokrit düzeylerindeki değişiklikler, karın içi yapışıklık düzeyi ve histopatolojik etkileri değerlendirildi.
BULGULAR
ABS ve FY gruplarında topikal hemostaz zamanı arasında anlamlı fark bulunmazken, kontrol grubunda bu süre belirgin olarak daha uzundu, sırasıyla 17 (15-20) sn, 18 (16-20) sn, 70 (64-74) sn (p<0,05). Karın içi yapışıklık değerlendirmesinde çalışma grupları arasında belirgin farklılık görülmedi, Grup 1: 1 (0-1), Grup 2: 2 (1-3), Grup 3: 2 (1-3), Grup 4: 2 (1-3) (p>0,05). Mikroskobik incelemede ABS ve FY’nin karaciğer ve çevre dokulardaki histopatolojik etkilerinin benzer olduğu görüldü (p>0,05).
SONUÇ
ABS sıçanlarda karaciğer laserasyon modelinde FY ile eşit topikal hemostatik etkinliğe sahiptir. Karın içi kullanımda yapışıklık ve histopatolojik etkileri açısından her iki materyal arasında anlamlı fark yoktur.
BACKGROUND
Ankaferd Blood Stopper® (ABS) is an organic topical hemostatic agent that has become available in recent years. The aim of this study was to compare the effectiveness of ABS in a liver laceration model in rats with that of fibrin glue (FG), which is currently being used widely in clinics.
METHODS
Thirty-two Wistar Albino type rats were randomly divided into four groups. In the Sham group (Group 1), only the liver was explored. In the other study groups (Groups 2, 3 and 4), three incisions were performed, each 1 cm long and 2 mm deep, on the front of the left lobe of the livers. In Groups 2 and 3, ABS and FG were used as hemostatic agents, respectively. No materials were used for the injuries in the Control Group (Group 4). Bleeding periods, changes in the hematocrit levels, intraabdominal adhesion levels, and histopathological effects were taken into consideration.
RESULTS
There was no significant difference between the period of hemostasis in Groups 2 and 3, whereas the same period was evidently longer in Group 4 (17 (15-20) sec, 18 (16-20) sec, 70 (64-74) seconds, respectively; p<0.05). No significant difference was detected between the groups regarding intraabdominal adhesion levels (Group 1: 1 (0-1), Group 2: 2 (1-3), Group 3: 2 (1-3), Group 4: 2 (1-3); p>0.05). Microscopic evaluations revealed similar histopathological effects of ABS and FG on the liver and surrounding tissues (p>0.05).
CONCLUSION
The topical hemostatic effectiveness of ABS was shown to be comparable to FG in a liver laceration model in rats. There was no significant difference between these materials regarding adhesion formation in intraabdominal use or histopathological effects.