AMAÇ
Bu çalışmanın amacı, anorektal bölgeyi içine alan Fournier gangreni olgularında koruyucu kolostominin gerekliliğini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM
Perianal bölgeyi içine alan 37 Fournier gangreni olgusunun tıbbi kayıtları geriye dönük olarak değerlendirildi. On sekiz hastaya sadece debridman uygulanırken (Grup D), 19 hastaya debridmanın yanısıra Hartmann kolostomisi de uygulandı (Grup D ve HC).
BULGULAR
Gruplara arasında yaş (p=0,73), cinsiyet (p=1,00), diabetes mellitus varlığı (p=0,88), eşlik eden hastalıklar (p=0,57) ve uygulanan debridman sayısı (p=0,75) yönünden istatistik olarak anlamlı fark saptanmadı. Medikal ve cerrahi komplikasyonlar, mortalite oranları, hastanede ve yoğun bakım ünitesinde kalma süreleri arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Fekal diversiyon 11 hastada ilk operasyonda yapılırken, 6 hastada ikinci, 2 hastada ise üçüncü debridman sırasında uygulandı. Bu hastalarda morbidite aynı iken, mortalite arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0,031).
SONUÇ
Fournier gangreni, hala zor bir klinik problemdir. Etkin multidisipliner yaklaşımlara karşın mortalite oranı yüksektir. Fekal diversiyon Fournier gangreni tedavisinde hala tartışmalıdır. Eğer gerekli ise koruyucu kolostomi ilk debridman sırasında uygulanmalıdır.
BACKGROUND
The aim of this study was to evaluate the necessity of preventive colostomy for Fournier’s gangrene of the anorectal region.
METHODS
The medical records of 37 patients with perianal Fournier’s gangrene were evaluated retrospectively. Debridement(s) alone was performed in 18 patients (Group D), while debridement(s) plus Hartmann colostomy was performed in 19 patients (Group D&HC).
RESULTS
There were no statistically significant differences between the D and D&HC groups with respect to mean age (p=0.73), sex ratio (p=1.00), diabetes mellitus (p=0.88), concomitant diseases (p=0.57), and number of debridements (p=0.75). The medical and surgical complication and mortality rates and duration of hospital and intensive care unit stays were also not significantly different between the D and D&HC groups (p>0.05). Fecal diversion was done at the initial operation in 11 patients, at second operation in 6 patients, and at third operation in 2 patients. When compared, morbidity rates were similar, but mortality rates were statistically different (p=0.031).
CONCLUSION
Fournier’s gangrene remains a difficult surgical problem. Despite aggressive multidisciplinary treatment, it still has a high mortality rate. Fecal diversion in the treatment of Fournier’s gangrene is controversial. If necessary, preventive colostomy should be performed during the initial debridement.