AMAÇ: Akut apandisit (AA) gelişmiş ülkelerde karın ağrısının en sık nedenlerinden biridir. Bu çalışmada, perfore olan ve perfore olmayan apandisitin ayrımında yaş, laboratuvar ve spesifik bilgisayarlı tomografi (BT) bulgularının değerlendirilmesi amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Somali Türkiye Recep Tayyip Erdoğan Eğitim ve Araştırma Hastanesinde, Kasım 2015 ile Aralık 2019 tarihleri arasında, AA ta-nısı alan ve apendektomi ameliyatı yapılan 252 hastayı geriye dönük olarak inceledik. Ameliyat öncesi uygun protokolle çekilmiş BT’si bulunmayanlar ve 18 yaş altı hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastalar histopatoloji sonucuna göre; perfore apandisit (Grup-1) ve perfore olmayan apandisit (Grup-2) olmak üzere ikiye ayrıldı. Tüm hastaların demografik, laboratuvar, BT bulguları ve patoloji verileri değerlendirildi.
BULGULAR: Bu çalışmaya 80 hasta dahil edildi. Hastaların %40’ı (n=32) perfore apandisit (Grup-1) ve %60’ı (n=48) perfore olmayan apandisit (Grup-2) olarak sınıflandırıldı. Grup-1’de C-reaktif protein değeri Grup-2’ye kıyasla istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (sırasıyla; 177.5±118.9 ve 100.2±87.3 mg/L; p=0.001). Tek değişkenli analizde; apendiks lümen çapı (p=0.002), apendiks duvar defekti (p<0.001), peritoneal kalınlaşma ve kontrastlanma (p<0.001), asit (p=0.031), intraabdominal apse (p=0.003), jejunal kalınlaşma (p=0.019), ileal kalınlaşma (p=0.008) ve ileus (p=0.035) Grup-1’de Grup-2’ye kıyasla istatistiksel olarak daha yüksek bulundu. Tek değişkenli analizde istatistiksel olarak anlamlı verilerle yapılan binominal lojistik regresyon analizinde; apendiks duvar defekti (OR: 0.069, %95 CI=0.014–0.327, p=0.001), peritoneal kalınlaşma ve kontrastlanma (OR: 0.131, %95 CI=0.024–0.714, p=0.019) perfore apandisit için bağımsız değişkenler olarak belirlendi.
TARTIŞMA: Bilgisayarlı tomografi bulguları arasında apendiks duvar defekti, peritoneal kalınlaşma ve kontrastlanma perforasyonun saptanmasında önemli bir role sahiptir.
BACKGROUND: Acute appendicitis (AA) is a common cause of abdominal pain in developed countries. In patients with suspected AA, computed tomography (CT) is considered as the gold standard with the highest sensitivity and specificity, and it is also an im-portant modality, especially in patients with complicated AA. In this study, we aimed to evaluate age and laboratory findings, as well as specific CT findings in differentiating between perforated and non-perforated appendicitis.
METHODS: We retrospectively analyzed 252 patients diagnosed with AA and underwent appendectomy between November 2015 and December 2019 in Somalia Mogadishu Recep Tayyip Erdogan Education and Research Hospital. Patients under 18 years of age and those with no pre-operative CT scans were excluded from the study. The demographic, laboratory, CT findings, and pathological data of all patients were evaluated.
RESULTS: This study included 80 patients, 32 (40%) classified as perforated appendicitis (Group-1) and 48 (60%) as non-perforated appendicitis (Group-2). The C-reactive protein value was found to be statistically higher in Group-1 than in Group-2 (177.5±118.9 and 100.2±87.3 mg / L, respectively; p=0.001). The appendix lumen diameter (p=0.002), appendix wall defect (p<0.001), peritoneal thickening and enhancement (p<0.001), ascites (p=0.031), intra-abdominal abscess (p=0.003), jejunal thickening (p=0.019), ileal thick-ening (p=0.008), and ileus (p=0.035) values were significantly higher in Group-1. In the binominal logistic regression analysis performed with statistically significant data, an appendiceal wall defect (OR: 0.069, 95% CI=0.014–0.327, p=0.001) and peritoneal thickening and enhancement (OR: 0.131, 95% CI=0.024–0.714, p=0.019) were identified as independent variables for perforated appendicitis.
CONCLUSION: Among CT findings, appendix wall defects and peritoneal thickening and enhancement play an important role in detecting perforation.