AMAÇ: İzole künt toraks travmasında kardiyak kontüzyonlu hastaların tanı ve klinik sürecini ortaya koymaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışma, acil tıp bölümüne izole künt toraks travması sonrası gelen 65 hasta üzerinde geriye dönük olarak gerçekleştirildi. Tomografi görüntüleri, kardiyak enzim düzeyleri, periyodik dört saatlik EKG ve başvuru sırasında ve gerektiğinde klinik duruma göre yapılan ekokar-diyografi sonuçları incelendi. Bir saatlik ve dört saatlik yüksek hassasiyetli troponin I seviyeleri çalışıldı ve 0.04 ng/ml’nin üzerindeki değerler pozitif olarak kabul edildi.
BULGULAR: Çalışmaya alınan, toraks travması geçiren 65 hastanın 23’ünde (%35.38) hem pulmoner hem de kardiyak kontüzyon vardı. Yirmi üç hastada (%35.38) pulmoner kontüzyon mevcuttu ve ilk değerlendirmede kardiyak kontüzyon tespit edilmedi. Bununla birlikte, klinik takip sıra-sında troponin pozitifleşmesi- aritmi gelişti ve bu hastaların dördünde travmaya bağlı kardiyak etkilenme görüldü. Altı hastada (%9.24) pulmoner kontüzyon olmadan kardiyak kontüzyon saptandı. On üç (%20) hastada kardiyak veya pulmoner kontüzyon saptanmadı. Hastaneye yatış sırasında pulmoner kontüzyon, hemotoraks ve/veya pnömotoraks olan ve ardından dört saatlik kontrolde troponin seviyeleri normal olan 10 hastada kardiyak kontüzyon tanısı olmadan troponin yüksekliği saptandı. Sonuçlar değerlendirildiğinde, dördüncü saat sonuçlarında kardiyak kontüzyon ile troponin-EKG arasında istatistiksel uyum tespit edildi
TARTIŞMA: Tüm künt toraks travması geçiren hastalarda EKG ve troponin düzeylerinin takibi ile kardiyak kontüzyon açısından taranmaları öneriyoruz.
BACKGROUND: The objective of the study is to investigate diagnostic and clinical processes performed for cardiac contusion in patients with blunt thoracic trauma.
METHODS: This study was conducted retrospectively on 65 patients admitted with isolated blunt thoracic trauma to the Emergency Medicine Department. The CT images, the cardiac enzyme levels, the periodic 4-h follow-up electrocardiography (ECGs) in the emer-gency department, and the results of echocardiography, performed at admission and when required according to the clinical status, were investigated. The 1-h and 4-h high-sensitivity troponin I levels were studied, and values above 0.04 ng/ml were considered as positive.
RESULTS: Sixty-five patients with isolated thoracic trauma were included in the study, 23 (35.38%) had pulmonary and cardiac contu-sions both. In 23 (35.38%) patients, pulmonary contusion had been present, and cardiac contusion had not been identified at the initial evaluation. However, during clinical follow-up, troponin became positive, dysrhythmia developed, and the trauma affected the heart in four of these patients. In six (9.24%) patients, cardiac contusion was identified without pulmonary contusion. In 13 (20%) patients, no cardiac or pulmonary contusion was identified. troponin elevation was detected in 10 patients without a diagnosis of cardiac contusion who had a pulmonary contusion, hemothorax, and/or pneumothorax at the time of hospital admission and then with normal troponin levels at 4-h control. We found that there was a statistical agreement between cardiac contusion and troponin-ECG results at 4th h.
CONCLUSION: We advise that all blunt thoracic trauma patients should be screened for cardiac contusion by continuous ECG monitoring and troponin levels.