AMAÇ: Akut taşlı kolesistitte (ATK) tedavi seçeneği ve cerrahinin zamanlaması hâlâ tartışma konusudur. Tokyo Kılavuzları (TG13) bazı kurallar teklif etmesine rağmen kanıta dayalı tıptan (KDT) edinilen bilgileri tam olarak yansıtmamaktadır. Çalışma kılavuzları uygulamamıza ilişkin bazı hususlara ve bunun klinik, ekonomik ve organizasyona ilişkin etkilerine dikkat çekmeyi amaçlamaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışma idari veri tabanıyla birlikte klinik kayıtlardan gelen bilgilerin birleştiği tek merkezli bir çalışmadır. 1 Ocak 2008 tarihinden 30 Nisan 2008’e kadar veriler toplandı. ATK’yi tedavi için tek cerrahlı yöntemden paylaşımlı KDT yöntemine geçtiğimiz 15 Mayıs 2010’u referans noktası olarak aldık. Sağlık hizmetlerinin geri ödemesi ve hastane maliyetlerini göz önüne alarak çalışmanın ekonomiyle ilgili yönü geliştirildi.
BULGULAR: İki yüz üçü organizasyonda değişikliğe gitmeden önce (Grup 0) ve 299’u sonra (Grup 1) olmak üzere toplam 502 hasta seçildi. Grup 0’da hastaların %24.63’ü erken dönemde laparoskopik kolesistektomi (ELK) ile tedavi edilirken %39.4’üne ikinci kez gelişlerinde geç dönemde (GLK) cerrahi uygulandı. Değişiğe gittikten sonra hastaların %57.5’i ELK ve %13’ü GLK ile tedavi edilmiştir. Değişiklikten sonra hastanede ortalama kalış süresi anlamlı derecede daha kısa (9.5 ve 7.3 gün, p<0.0001) olup komplikasyonlar açısından herhangi bir fark izlenmedi.
TARTIŞMA: Klinik pratiğe kanıta dayalı tıp uygulaması daha iyi sonuçlar alınmasına neden olmuştur. Ekonomik açıdan klinik değişiklik maliyetlerle hastaneye geri ödeme arasında olumlu bir farklılıkla birlikte kaynakların doğru kullanılmasına yol açmıştır.
BACKGROUND: Treatment option and timing for surgery in case of acute calculous cholecystitis (ACC) is still a matter of discussion. Tokyo Guidelines (TG13) offers some rules but they don’t reflect entirely the information of Evidence Based Medicine (EBM). This study aimed to draw some consideration from our practice in the application of the guidelines and put forward the clinical, economic and organizational effect of it.
METHODS: The study is a single center retrospective study based on administrative database formed by gathering information from clinical registry. Data were collected between January 1st, 2008 and April 30th, 2013. A cutoff point was established on May 15th, 2010 when we moved from a single surgeon method to a shared EBM method to treat ACC. The economic aspect was developed considering health service reimburse and hospital costs.
RESULTS: Five hundred and two patients were selected, 203 patients before the organizational change (Group 0) and 299 after (Group 1). In Group 0, 24.63% of the patients were treated with early laparoscopic cholecystectomy (ELC) and 39.4% received surgery delayed in second admission (DLC). After the change, 57.5% of the patients were treated with ELC while 13% were treated with DLC. Median length of stay (LOS) was significantly lower after the change (9.5 vs. 7.3, p<0.0001), and no difference in terms of complication was noticed.
CONCLUSION: Application of evidence based medicine in clinical practice resulted in better results. Economically, the clinical change resulted in a proper use of resources with a positive gap between the costs and refund to the hospital.