AMAÇ: Bu çalışmanın amacı titanium çivi ya da K-telleri kullanılarak intramedüller çivileme ile tedavi edilen çocuk önkol kırıklarının kısa dönem radyolojik ve klinik sonuçlarının karşılaştırılmasıdır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışma ileriye yönelik karşılaştırmalıdır. İntramedüller tespit ile cerrahi olarak tedavi edilen açık ya da kapalı önkol çift kırıklı 43 hasta randomize olarak iki gruba ayrıldı. Takibi yapılamayan üç hasta çalışmadan çıkarıldı. Kırk hastadan 20’si elastik stabil intramedüller çivi grubuna ve 20’si de K-teli grubuna dahil edildi. Demografik veriler yaralanmanın tarafı dışında iki grup arasında benzerdi. Perioperatif veriler, radyolojik ve klinik sonuçlar değerlendirildi.
BULGULAR: Kohort yaş ortalaması 11.60 (±2.69) olan 5 kız ve 35 erkek çocuktan oluşuyordu. Ameliyattan önce konservatif olarak takip eilen hastaların oranı dışında tüm perioperatif veriler gruplar arasında benzerdi. Radyolojik ve klinik sonuçlar da benzer idi. Toplamda iki kaynama gecikmesi, bir tel dibi enfeksiyonu ve bir refraktür gözlendi.
TARTIŞMA: Çocuklarda önkol kırıklarının titanyum çivi ya da K-teli ile intramedüller tespitinin radyolojik ve klinik sonuçları benzerdir. Hem elastik stabil intramedüller çivi hem de K-teli tespiti pediatrik diafizeal önkol kırıklarının tedavisinde etkindir.
BACKGROUND: The purpose of this study was to compare short-term radiographic and clinical results of pediatric both-bone diaphyseal forearm fractures treated with intramedullary nail fixation using titanium nails or K-wires.
METHODS: This was a prospective comparative trial. In total, 43 patients with both-bone open or closed forearm fractures who underwent surgical treatment with intramedullary fixation were randomly classified into two groups. Three patients did not return for the follow-up and were excluded from the study. Twenty of the 40 patients were assigned to the elastic stable intramedullary nail group and 20 were assigned to the K-wire group. Demographic data suggested no difference between the two groups except for the side of injury. Perioperative data and radiological and clinical outcomes were evaluated.
RESULTS: The cohort comprised 5 girls and 35 boys whose mean age was 11.60 ± 2.69 years. Except the proportion of patients who were conservatively followed up preoperatively, all perioperative data were similar between the groups. Radiographic and functional results were similar. There were two delayed unions; one pin track infection and one re-fracture.
CONCLUSION: Intramedullary fixation of forearm fractures in children with titanium nail or K-wire does not affect radiological and clinical results. Both elastic stable intramedullary nail and K-wire fixation were effective in stabilizing pediatric diaphyseal forearm fractures.