AMAÇ
Wenchuan depremi, kitlesel yaralanmalara yol açan çok büyük yıkıcı felaketlere neden olmuştur. Burada sunulan tanımlayıcı analiz, yalnızca mevcut çalışma için değil aynı zamanda daha sonraki deprem felaketi yanıtı için de bir kaynak olarak hizmet etmektedir.
GEREÇ VE YÖNTEM
Kas iskelet yaralanması bulunan toplam 205 hasta, iki eğitim hastanesine kabul edildi. Yaralanma profili, yakınmalar, hasar yerleşimleri ile tipleri, tedavi ve prognoz bilgilerini içeren tıbbi kayıtlar geriye dönük olarak değerlendirildi.
BULGULAR
Hastaların 205’inde majör yaralanma kırık (%78,0) idi. On dokuzunda ezilme sendromu olmak üzere ezilme yaralanması bulunan 40 hasta vardı. Açık kırıklar, çoklu kırıklar ve parçalanmış kırıklar yaygındı. Sinir yaralanmalarıyla birlikte olan kırıklar ve enfeksiyonlarla birlikte olan travma da yaygındı. Yapılan cerrahi tedaviler şöyleydi: Debridman, kemik traksiyonu, eksternal fiksasyon, açık redüksiyon, internal fiksasyon ve spinal fiksasyon. Bütün hastalar, birkaç komplikasyon, düşük deformite oranı ile etkin bir şekilde tedavi edildi ve hiçbir ölüm görülmedi.
SONUÇ
Büyük bir depremden sonraki acil durum ile ilgili olarak, hastane öncesi acil bakım çok önemlidir. Hastalar hastaneye nakledildikten sonra, hastaların kendi klinik özelliklerine göre kişiselleştirilmiş tedavi uygulamalı ve aynı zamanda mortalite oranı ile sakatlık oranını azaltmak üzere ilişkili komplikasyonları önlemeli ve zamanında tedavi etmeliyiz.
BACKGROUND
The Wenchuan earthquake was an enormous devastating disaster and caused mass casualties. The descriptive analysis presented here serves as a reference not only for present injury intervention but also for future earthquake disaster response.
METHODS
A total of 205 patients with a musculoskeletal injury were admitted in two teaching hospitals. We conducted a retrospective review of medical records to document the injury profile, chief complaints, damage locations and types, subsequent treatment, and prognosis.
RESULTS
Of the 205 patients, fracture was the major type of injury (78.0%). Forty patients were determined to have crush injuries and 19 patients had crush syndromes. Open fractures, multiple fractures and comminuted fractures were common. Fracture-associated neural injuries and trauma-associated infections were also common. Surgical treatments included debridement, bone traction, external fixation, open reduction and internal fixation, and spinal fixation. All the patients were effectively treated with few complications, a low deformity rate and no death.
CONCLUSION
For emergency conditions after a major earthquake, pre-hospital emergency care is highly important. After the patients are transported to the hospital, we should plan individualized treatment according to the patients’ respective clinical features, and at the same time, prevent and cure the related complications in a timely manner in order to reduce mortality and disability rates.