Hızlı Arama
Parsiyel transekte edilip primer tamir edilen rat abdominal aortlarında deksametazonun intimal hiperplaziye etkisi
Çağla Canbay Sarılar1, Omer Ali Sayın2, Mert Sarılar3, Nilgun Bozbuga1, İbrahim Demir4, Vakur Olgac5, İbrahim Ufuk Alpagut11İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Kalp Ve Damar Cerrahisi, İstanbul,Türkiye2Kantosspital Aarau, Vasküler ve Endovasküler Cerrahi Kliniği, Aarau, İ̇sviçre
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi Şişli Hamidiye Etfal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye
4Kırşehir Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Kalp Ve Damar Cerrahisi Kliniği, Kırşehir, Türkiye
5İstanbul Üniversitesi Onkoloji Enstitüsü, Klinik Onkoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: İntimal hiperplazi arterlerin hemodinamik strese karşı normal adaptif bir özelliği olduğu kadar arteriyel injurilerin iyileşmesinin karakteristik bir özelliğidir.İntimal hiperplazi,invaziv vasküler girişimler için önemli bir klinik problemdir ve bypass greftlerinin uzun dönem sonuçlarını etkiler. İntimal hiperplaziyi azaltmak çeşitli farmakolojik ajanlar deneysel çalışmalarda başarıyla kullanılmaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda parsiyel transekte edilip primer onarılan sıçan abdominal aortlarında deksametazonun intimal hiperplaziye etkisini araştırdık.
Çalışmamızda 20 adet Wistar Albino cinsi rat rastgele 4 gruba ayrıldı. Grup A (Kontrol grubu) (n=5) ratlara laparotomi yapıldı ve abdominal aorta bulundu, dönüldü. Gru Sonuç olarak yüksek doz deksametazonun sıçan abdominal aortlarında intimal hiperplaziyi inhibe edebileceğini söyleyebiliriz. p B’deki ratlara (n=5) laparotomi yapıldı, Abdominal aorta bulundu, dönüldü. Abdominal aorta parsiyel transekte edilip 8.0 prolen ile dikilmiştir. Grup C deki ratlara (n=5) 0.1 mg/kg deksametazon intraperitoneal uygulandı. Laparotomi yapıldı. Abdominal aorta bulundu, dönüldü. Abdominal aorta parsiyel transekte edilip 8.0 prolen dikiş ile dikildi. İşlemden sonra 2 hafta deksametazon tedavisine devam edildi. Grup D’deki ratlara işlem öncesi 0.2 mg/kg deksametazon intraperitoneal uygulandı. Abdominal aorta bulundu, dönüldü. Abdominal aorta parsiyel transekte edilip 8.0 prolen dikiş ile dikildi. İşlemden sonra 2 hafta deksametazon tedavisine devam edildi. Tüm sıçanlar 2 hafta sonra sakrifiye edildikten sonra primer onarılan abdominal aortlar eksize edildi ve histopatolojik olarak incelendi.
BULGULAR: İncelemeler sırasında çekilen dijital fotoğraflar üzerinden “Olympus analySİS 5” görüntü analiz programı ile intima ve media kalınlıkları mm cinsinden ölçülerek intimal ve medial alan hesaplanarak intima/media oranı kontrol grubu ile karşılaştırılarak incelenecektir. Abdominal aort transeksiyonu ve onarımı sonrası düşük doz deksametazon ve deksametazon verilmeyen grupların intima/media oranları kıyaslandığında istatiksel olarak anlamlı değildir. Yüksek doz deksametazon verilen grupta deksametazon verilmeyen ve düşük doz deksametazon verilen gruplara göre inti-ma/media oranları istatiksel olarak daha düşük bulunmuştur.
SONUÇ: Sonuç olarak yüksek doz deksametazonun sıçan abdominal aortlarında intimal hiperplaziyi inhibe edebileceğini söyleyebiliriz..
Does dexamethasone therapy affect intimal hyperplasia after injury in rat abdominal aorta models?
Çağla Canbay Sarılar1, Omer Ali Sayın2, Mert Sarılar3, Nilgun Bozbuga1, İbrahim Demir4, Vakur Olgac5, İbrahim Ufuk Alpagut11Department of Cardiovascular Surgery, Istanbul University, Istanbul-Türkiye2Kantosspital Aarau Vascular and Endovascular Surgery Clinic, Aarau-Switzerland
3Department of Cardiology,Health Sciences University Sisli Hamidiye Etfal Research and Training Hospital, Istanbul-Türkiye
4Department of Cardiovascular Surgery,kırsehir Research and Training Hospital, Kirsehir-Türkiye
5Department of Clinical Oncology, İstanbul University Institute of Oncology, Istanbul-Türkiye
BACKGROUND: Intimal hyperplasia is a normal adaptive feature of arteries in response to injuries, which include invasive vascular interventions. Its development limits the long-term success of bypass grafts. Various pharmacological agents have been successfully employed in experimental models to reduce the degree of intimal hyperplasia. In our study, we investigated the efficacy of dexamethasone in reducing intimal hyperplasia in rat abdominal aortas after partial transection and primary repair.
METHODS: In this study, 20 Wistar Albino rats were randomly selected and divided into four groups to compare the effects of low- and high-dose dexamethasone on intima and media thickness compared to the control. Group A (n=5) was the control group, where only skin incision and laparotomy were performed. For Group B (n=5), a median laparotomy was performed, the abdominal aorta was partially transected, and repaired with an 8.0 prolene suture. Doses of 0.1 mg/kg and 0.2 mg/kg dexamethasone were administered in Group C (n=5) and Group D (n=5), respectively. After two weeks, all rats were euthanized, and the repaired abdominal aortas were excised and examined histopathologically. Intima and media thicknesses were measured using the ‘Olympus AnalySIS 5’ program (Olympus Corporation, Japan) after digital photos were taken.
RESULTS: Based on the measurements, we demonstrated that after transection and repair of the abdominal aorta, the intima/media ratio was not significantly different between the low-dose dexamethasone and non-dexamethasone groups. The intima/media ratio was significantly lower in the high-dose dexamethasone group than in the non-dexamethasone and low-dose dexamethasone groups.
CONCLUSION: After vascular interventions, dexamethasone treatment may reduce intimal hyperplasia and increase patency by providing vascular remodeling.
Makale Dili: İngilizce