BÜYÜK KARIN AMELÝYATLARINDAN SONRA TROMBOEMBOLÝK PROFÝLAKSÝ

Amaç: Büyük cerrahi iþlem geçirmiþ hastalarýn da tromboemboli profilaksisinde kullanýlan yöntemlerin etkinliklerini karþýlaþtýrmak. Hastalar ve Metod: Atatürk Üniversitesi Genel Cerrahi Anabilim Dalý'nda Eylül 1998 ile Eylül 1999 tarihleri arasýnda elektif koþullarda büyük ameliyat geçiren hastalar randomize edilerek üç gruba ayrýldý. Grup 1'deki hastalara varis çorabý giydirildi. Grup 2'deki hastalara düþük molekül aðýrlýklý heparin (LMWH) olan nadroparine calcium 0,3 ml 2850 lUAXa (Fraxiparine(r)) subkutan uygulandý. Grup 3' deki hastalara LMWH+ çorap kombinasyonu uygulandý. Bütün hastalara preoperatif dönemde ve klinik yakýnmasý yoksa postoperatif 7. günde doppler sonografi ile alt ekstremite venleri kontrol edildi. Pulmoner emboli (PE) þüphesi olan hastalara akciðer perfüzyon sintigrafisi yapýldý. Bulgular: Grup 1, 2 ve 3'deki hastalar sýrasýyla 91, 91 ve 92 hastadan oluþmaktaydý. Her üç grupta yaþ ortalamasý sýrasýyla 57,25± 13,12; 54,53± 13,54 ve 53,65± 13,28 idi. Cinsiyet daðýlýmý E/K sýrasýyla 51/38,56/35 ve 62/30 idi. Risk faktörü taþýyan hasta sayýsý gruplara göre sýrayla 27, 26 ve 37 idi. Postoperatif?. günde yapýlan doppler ultrasonografide grup 1 'de 10, grup 2'de 8 ve grup 3'de 3 hastada derin ven trombozu (DVT) saptandý. Postoperatif dönemde grup Vde 6, grup 2 ve 3'de birer hastada yapýlan akciðer perfüzyon sintigrafisinde PE ile uyumlu bulgular saptandý Gruplardaki hastalarýn yaralarýnda hematom sýrasýyla 1, 8 ve 3 iken karýn konan dreninden kanama 0, 2 ve 1 hastada geliþti. Grup 1'de 4 ve grup 2'de 2 olmak üzere toplam 6 (%2,2) hasta postoperatif dönemde tedavisi devam etmekteyken öldü. Ýstatistiksel olarak postoperatif PE ve yarada hematom grup 1 ile grup 2 arasýnda, postoperatif DVT ve PE geliþmesi grup 1 ile grup 3 arasýnda, risk faktörlerinde ise grup 2 ile grup 3 arasýnda fark vardý (p<0,05). Grup 2 ile grup 3 arasýnda postoperatif DVT, PE ve yarada hematom geliþmesi açýsýndan sýnýrda bir fark saptandý. Ancak bu sonuç istatistiksel olarak anlamlý deðildi. Sonuç: Ne tür profilaksi uygulanýrsa uygulansýn tromboembolik komplikasyonlar tamamen önlenememektedir. Çalýþmamýzda kombine profilaksinin daha etkili olduðu kanýsýna varýldý.

THROMBOEMBOLIC PROPHYLAXIS AFTER MAJOR ABDOMINAL SURGERY

Purpose: To investigate the efficacy of prophylaxis modalities after major abdominal surgery. Patients and methods: Patients who underwent major abdominal surgery between October 1998 and October 1999 were randomly divided into 3 grups. The patients in Group 1 received compression stockings, in Group 2 0.3 ml low-molecular weight heparin (nadroparine calcium 0,3 ml, 2850 IU AXa LMWH) subcutaneously and in Group 3 compression stockings and 0.3 ml LMWH. All symptomless patients evaluated with low extremity deep venous doppler ultrasonography (DUSG), and patients who had pulmonary embolus (PE) suspicion evaluated with pulmonary scintigraphy. Results: There were 91 patients in Group 1, 91 patents in Group 2 and 92 patients in Group 3. The mean age was 57.25±13.12, 54.53±13.54, and 53.65±13.28 respectively. Male /female ratio was 51/38, 56/35 and 62/30, in Grup 1, 2 and 3 respectively. Twenty-seven patients in Group 1, 26 patients in Group 2 and 37 patients in Group 3 had risk factors. DUSG showed deep venom trombosis (DVT) on the 7 th postoperative day in 10 patients in Group 1, in 8 patients in Group 2 and in 3 patients in Group 1 Pulmonary scintigraphy showed PE suspicion in 6 patients in Group 1, 1 patient in Group 2 and 1 patients in Group 3. Wound hematoma and hemorrhage from abdominal drains were developed in 1/0, 8/2 and 3/1 patients in Groups 1,2 and 3 respectevly. Four patients in Group 1 and 2 patients in Group 2 died during the treatment (2.2%). Statistical analysis showed significant differences in PE and wound hematoma between Grups 1 and 2, in DVT and PE between Groups 1 and 3, in risk factors between Groups 2 and 3 (p<0.05). The differences in DVT and PE and hematoma between group 2 and 3 were not significant. Conduction: All treatment modalities could not prevent all tromboembolic complications. In our study combinated treatment was the most effective one.