AMAÇ
Çalışmanın amacı, idrar tripsinojen-2 dipstik testinin acil serviste akut pankreatit ayırıcı tanısındaki yeri ve önemini araştırmak ve sonuçları konvasiyonel yöntemlerle karşılaştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çalışma üst abdominal ağrıyla acil servise başvuran hastalarda prospektif olarak yapıldı. Çalışmaya alınan toplam 87 hastanın 32’si akut pankreatit tanısı alan hastalardan oluşmaktaydı. Tüm hastalarda amilaz, lipaz, C-reaktif protein (CRP) ve Actim pancreatit dipstick kullanılarak, idrar tripsinojen-2 bakıldı. İstatistiksel analiz SPSS 11.5 paket programı kullanılarak yapıldı.
BULGULAR
Akut pankreatit tanısı alan 32 hastanın 21’inde (%65,6) idrar tripsinojen-2 pozitif bulundu. Testin pankreatit açısından duyarlılığı yaklaşık %64, özgüllüğü %85, pozitif prediktif değeri %72, negatif prediktif değeri %81 olarak belirlendi. Bu değerler kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,01).
SONUÇ
İdrar tripsinojen-2 testinin duyarlılığı ve özgüllüğü amilaz ve lipaza kıyasla düşük olsa da, acil servislerde 5 dakika gibi kısa bir sürede sonuç vermesi, ucuz olması, kullanım kolaylığına sahip olması ve negatif belirleyicilik değerinin yüksek olması nedeniyle akut pankreatit tanısının dışlanmasında önemli bir tanı aracı olacağını düşünmekteyiz.
BACKGROUND
The aim of the study was to investigate the role and importance of the urine trypsinogen-2 dipstick test in the differential diagnosis of acute pancreatitis in the Emergency Department and to compare results with those of conventional tests.
METHODS
The study was performed prospectively in the patients admitting to the Emergency Department due to upper abdominal pain. Thirty-two of the 87 patients included in the study had acute pancreatitis diagnosis. Serum amylase, lipase, C-reactive protein (CRP) and urine trypsinogen-2 using Actim pancreatitis dipstick were studied in all patients. The statistical analysis was performed using SPSS 11.5 package program.
RESULTS
Urine trypsinogen-2 was found positive in 21 (65.6%) of 32 patients. The sensitivity of the test for pancreatitis was identified as 64%, specificity as 85%, positive predictive value as 72%, and negative predictive value as 81%. These values were statistically significant compared to the control group (p<0.01).
CONCLUSION
Although it has lower sensitivity and specificity compared to amylase and lipase, we suggest that urine trypsinogen-2 test may be an important diagnostic tool in excluding the diagnosis of acute pancreatitis, since it provides results within 5 minutes in the Emergency Department, is cheaper, has a higher negative predictive value, and is easy to use.