AMAÇ: Bu çalışmada 2005 yılı 8. Ankara Aciller Toplantısı’na katılan ve Ankara’daki çeşitli acil servislerde çalışan toplam 52 hekimin resüsitatif torakotomi (RT) girişimi ile ilgili görüşleri belirlenmeye çalışıldı.
GEREÇ-YÖNTEM: Hekimlerin RT girişimine dair görüşlerine yönelik 14 soru içeren anket formu hazırlandı. Anketörler formları tek başlarına yanıtlama yöntemi ile doldurdular. Verilerin analizinde Student t-testi ve ANOVA yöntemleri kullanıldı.
BULGULAR: Ankete katılan hekimlerin RT’nin %65,4 acil serviste yapılması gerektiği, %69,23 uzman hekimler tarafından yapılması gerektiği; ancak endikasyon kesin olduğunda herkesin deneyimli olmak koşulu ile yapabileceği görüşünde oldukları ve katılımcıların %96,15’inin mezuniyet sonrası eğitim kursları kapsamında eğitim almak istedikleri saptandı.
SONUÇ: Tıp eğitimlerimizde resüsitatif torakotomiye ait teorik ve pratik eğitim politikası yeniden gözden geçirilmelidir. Acil servislerde bu konuda ciddi organizasyonlara gidilmesi, resüsitatif torakotomi işleminin deneyimli kişiler tarafından uygulanması, endikasyonlarının çok iyi belirlenmesi ve acil servis çalışanları hekimlere mezuniyet sonrası eğitim kursları düzenlenerek öğretilmesi gerekir.
BACKGROUND: The aim of this study was to define the opinions of 52 emergency physicians working in different ERs in Ankara and participated in the 8th Ankara Emergency Meeting 2005, on resuscitative thoracotomy (RT).
METHODS: A questionnaire form containing 14 questions was designed for the opinions of physicians on RT. Responders filled in the forms through answering the questions by themselves. Data were analyzed using Student’s t-test and ANOVA.
RESULTS: The survey concluded three common points: 1. Resuscitative thoracotomy should be performed in the emergency rooms (65,4%), 2. It should be performed by specialists however; it is a procedure which can and should be conducted by every experienced emergency physician easily when the indications are clear (69,23%). 3. Majority of the responders stated that they would like to get a post-education courses on this subject (96,15%).
CONCLUSION: Theoretical and practical policies of our medical education on RT should be revised. Emergency rooms should be equipped for this intervention. Resuscitative thoracotomy should be applied by the experienced people, indications should be clarified well and emergency physicians should be trained on resuscitative thoracotomy by regular post-graduation courses.