AMAÇ: Trikobezoar, yutulan kıl kütlesinin sindirim sisteminde birikmesiyle oluşan, çocuklarda nadir görülen bir klinik durumdur. Bu durum, saçlarını yolmak için karşı konulamaz bir dürtüye sahip olan Trichotillomania'dan (TTM) muzdarip, psikiyatrik geçmişleri olan genç kadınlarda görülür. Ol-dukça nadir görülen ve değişken klinik tabloları olan bu patolojinin tanı ve tedavisi zordur. Bu çalışmanın amacı, çocuklarda intestinal obstrüksiyon bulgularının ayırıcı tanısında trikobezoar farkındalığını artırmak ve bu nadir patolojinin tanı ve tedavisini değerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2009-2022 yılları arasında hastanemiz çocuk cerrahisi kliniğinde trikobezoar nedeniyle tedavi edilen hastaların verileri ret-rospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Kliniğimizde bu süreçte 6 kız hasta Trikobezoar tanısı ile tedavi edildi. Hastalar,anamnez, fizik muayene, batın ultrasonografisi (USG) ve son olarak endoskopi yardımı ile tanı aldı. USG, mide duvarı infiltrasyonu olmadığını ve heterojen lezyonun pilor yolu ile duodenuma devamlılığını gösterebildi. Tüm hastalar kontrastlı batın grafisi ile değerlendirildi. Olguların dördüne beş cerrahi girişim uygulandı. İki kez ameliyat edilen bir olguda ilk ameliyatta distal intestinal satellit bezoar fark edilemedi. İki hastada trikobezoar saptandı ancak cerrahi gerekmedi. Bu hastalar daha gençti ve erken başlangıçlı TTM'ye sahipti (10 yaşından önce). Hastalar ortalama 10,8 yıl takip edildi ve nüks saptanmadı.
SONUÇ: Trikobezoar çocuklarda intestinal tıkanıklığın nadir fakat geç tanı aldığında ölümcül komplikasyonlar yaratabilen bir sebebidir. Hastalığın yönetimi için bir algoritma izlenmemesi tanı ve tedavi aşamasında zorluklara neden olmaktadır. Özellikle psikiyatrik hikayesi bilinen hastalarda farkın-dalıkla yapılmış tüm batın USG ve laparaskopi gereksiz tetkiklerin önüne geçebilir.
BACKGROUND: Trichobezoar is a rare clinical condition in children, which is caused by the accumulation of swallowed hair mass in the digestive tract. This condition is most common in young women with psychiatric histories who suffer from trichotillomania (TTM), where they have an irresistible urge to pull out their hair. Diagnosis and treatment of this pathology, which is already extremely rare, and its variable clinical presentations are challenging. The aim of this study was to increase awareness of trichobezoar in the differential diagnosis of signs of intestinal obstruction in children and to evaluate the diagnosis and management of this rare pathology.
METHODS: The clinical data of six patients who were treated for trichobezoars in the pediatric surgery department of our hospital between 2009 and 2022 were retrospectively analyzed.
RESULTS: Six female patients were treated with the diagnosis of trichobezoar during this period. Patients were diagnosed with the help of anamnesis, physical examination, abdominal ultrasonography (USG), and finally, endoscopy. USG can predict the intestinal wall infiltration and the tail extended to the duodenum through pylorus in the series. All patients were evaluated with contrast-enhanced abdominal radiography. Five surgical interventions were performed in four of the cases. In a case who underwent surgery twice, the distal intestinal satellite bezoar was not noticed in the first operation. Two patients were diagnosed to have trichobezoar, but surgery was not required. These patients were younger and had early-onset TTM (before 10 years old). The patients were followed for an average of 10.8 years and no recurrence was detected.
CONCLUSION: Trichobezoar is a rare cause of intestinal obstruction in children with fatal complications when diagnosed late. Failure to follow an algorithm for the management of the disease causes difficulties in the diagnosis and treatment. Especially in pa-tients with a known psychiatric history, whole abdominal USG and laparoscopy performed with awareness can prevent unnecessary examinations.