Hızlı Arama
Akut travmada rutin laboratuvar testlerinin kullanımı: Geriye dönük bir analiz
Zar Popal, Tim Schepers, Peter van Schie, Georgios Giannakopoulos, Jens HalmAmsterdam UMC, Travma Cerrahisi Departmanı, Konum AMC, Amsterdam-HollandaAMAÇ: Dünya çapında 60’tan fazla ülkede, laboratuvar testlerinin travma resüsitasyonunda zorlu ve pahalı bir rolü vardır. Literatürde 1995’te, rutin laboratuvar testlerinin çoğu travma hastası için yararlı olmayabileceği zaten önerilmişti. Çalışmamız, bazı laboratuvar testlerine olan ihtiyacının yeniden gözden geçirilebileceğini varsaymaktadır. Bu çalışmanın amacı, travma hastası yönetiminde rutin laboratuvar testlerinde normal ve anormal parametreler arasındaki dağılım hakkında daha fazla bilgi oluşturmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu geriye dönük analiz, Seviye 1 travma merkezi olan Amsterdam UMC (AMC)’de gerçekleştirildi. Yaş, cinsiyet, Fiziksel Du-rum Sınıflandırma Sistemi (ASA), Yaralanma Şiddet Skoru (ISS), Glasgow Koma Ölçeği (GCS), yaralanma mekanizması (MOI), yüksek enerjili travma varlığı (HET) ve yaralanma türü (künt veya penetran) ile ilgili veriler elde edilmiştir. Laboratuvar parametreleri kapsamlı hematoloji ve pıhtılaşma testleri, arter kan gazı, böbrek ve karaciğer kan panellerini içermekteydi. Analitik olarak hastanın hayati durumuna, acil müdahale endikasyonuna ve hastane içi ölüm riskine odaklanıldı.
BULGULAR: Araştırmaya toplam 1287 hasta alındı. Stabil olmayan yaşamsal belirtileri olan veya acil müdahale gerektiren hastalarda çoğunlukla pO2, glukoz, D-dimer, kreatinin ve alkol değerlerinde anormallikler mevcuttu. Hastaların %80’inden fazlasında MCV, INR, fibrinojen ve amilaz değerleri elde edilmekle birlikte, sadece %9’dan azında ve spesifik hasta gruplarında anormal değerler görüldü.
TARTIŞMA: Travma hastalarında esas olarak anormal D-dimer, pO2, glukoz, kreatinin ve alkol değerleri görülmüştür. Buna karşılık, MCV, INR, ami-laz, fibrinojen ve trombosit değerleri sadece az sayıda travma hastasında anormal olarak gözlenmiştir. Bu bulgular, özellikle stabil yaşamsal belirtileri olan travma hastaları için laboratuvar testlerinin performansında yeniden değerlendirme ve daha fazla doğrulama önermektedir.
The use of routine laboratory testing in acute trauma care: A retrospective analysis
Zar Popal, Tim Schepers, Peter van Schie, Georgios Giannakopoulos, Jens HalmDepartment of Trauma Surgery, Amsterdam UMC, Location AMC, Amsterdam-The NetherlandsBACKGROUND: In more than 60 countries worldwide, laboratory testing plays a challenging and expensive role in trauma resus-citation. In 1995, the literature already suggested that routine laboratory testing may not be useful for most trauma patients. Our study hypothesized that still the need for some laboratory tests perhaps should be reconsidered. Therefore, the aim of this study was to create more insight in the distribution between normal and abnormal parameters for routine laboratory testing in trauma patient management.
METHODS: This retrospective analysis was performed at Amsterdam UMC, location AMC, an academic level 1 trauma center. Data concerning age, gender, American Society of Anesthesiologists (ASA) physical state classification system (ASA), Injury Severity Scores, Glasgow Coma Scales, mechanism of injury, presence of high-energy trauma, and type of injury (blunt or penetrating) were obtained. Laboratory parameters included comprehensive hematology, coagulation, arterial blood gas, kidney, and liver blood panels. Analytical focus was paid to the patient’s vital status, the indication for an emergency intervention, and the risk of in-hospital mortality.
RESULTS: A total of 1287 patients were included in the study. Patients with unstable vital signs or who required emergency inter-vention were most often dealing with abnormalities in pO2, glucose, D-dimer, creatinine, and alcohol values. Mean corpuscular volume (MCV), international normalized ratio (INR), fibrinogen, and amylase were obtained in more than 80% of the patients, but in specific patient groups only abnormal in less than 9%.
CONCLUSION: Trauma patients suffer mainly from abnormal values of D-dimer, pO2, glucose, creatinine, and alcohol. By contrast, MCV, INR, amylase, fibrinogen, and thrombocytes are regularly obtained as well, but only abnormal in a small amount of trauma patients. These findings suggest reconsiderations and more accuracy in the performance of laboratory testing, especially for trauma patients with stable vital signs.
Makale Dili: İngilizce