AMAÇ: Sakrum kırıkları nadir görülür ve uygun tedavinin belirlenmesi için 3 boyutlu kırık morfolojisinin detaylı olarak anlaşılması şarttır. Mevcut çalışmanın amacı sakrum kırıklarında tekrarlayan kırık paternlerinin ortaya koyulması, parçalanma alanlarının belirlenmesi ve bilgisayarlı tomografi (BT) bazlı kırık haritalarının oluşturulmasıdır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Travmatik sakrum kırığı tanısı almış 72 hastanın BT görüntüleri incelendi. Her kırık için kırık hatları belirlendi ve dijital ortamda redükte edildi. Tüm kırıklar bir şablonun üzerine süperpoze edilerek kırık haritaları oluşturuldu. Her kırık tipi için ayrıca parçalanma alanları ve ısı haritaları elde edildi.
BULGULAR: Çalışmaya 40 erkek 32 kadın hasta dahil edildi (ort. hasta yaşı 46.5±19.9). Elli üç hastada (%73.6) majör travma, 19 hastada (%26.4) minör travma sonrası kırık oluşmuştu. Zon 1 kırıklarda çoğu kırık hattı vertikal ve ya oblikti (45°’ye kadar). Zone 2 kırıklarda kırıkların S1 ve S2 seviyelerinde yoğunlaştığı gözlendi. Sağ taraflı kırıklarda anterolateral ve posterolateral kısımlar görece daha az etkilenmişti. Zone 3 kırıklarda kırık hatları sakral kanal çevresinde ve S1, S2 ve S3 seviyelerinin etrafında yoğunlaşmıştı. Orta hat ve median sakral krista çoğu zaman korunmuştu.
TARTIŞMA: Sakrum kırıkları her kırık tipi için bir takım tekrarlanabilir özellikler göstermektedir. Mevcut bulgular; tedavi planlaması, fiksasyon materyallerinin yerleştirilmesi, yeni implantlar geliştirilmesi ve mevcut sınıflama sistemlerinin modifikasyonu için faydalı olabilir.
BACKGROUND: Sacral fractures are uncommon and understanding three-dimensional morphology is needed to obtain proper treatment. The purpose of this study was to identify the repeatable fracture patterns and comminution zones for traumatic sacral fractures and create fracture maps.
METHODS: Computerized tomography images of 72 patients with traumatic sacral fracture were included in the study. For each fracture, fracture lines were identified and digitally reduced. All fractures were superimposed over a template and fracture maps; comminution zones and heatmaps were created for each zone.
RESULTS: There were 40 males and 32 females with a mean age of 46.5±19.9. Fifty-three (73.6%) patients sustained major trauma, and 19 (26.4%) had minor trauma. There were 37 (51.4%) Zone 1, 22 (30.6%) Zone 2, and 13 (18.1%) Zone 3 fractures. Each Denis zone showed certain fracture patterns. In Zone 1 fractures, most of the fracture lines were vertical and oblique (up to 45°) orientation on both sides. In Zone 2 fractures, fracture lines were concentrated on the S1 and S2 levels. Anterolateral and posterolateral parts of the sacrum were less affected in right-side fractures. In Zone 3 fractures, fractures were concentrated in S1, S2, and S3 levels around the sacral canal. The median sacral crest and midline remained mostly unaffected.
CONCLUSION: Sacral fractures showed specific repeatable patterns for each zone. These findings may be helpful for pre-operative planning, placement of fixation material, design of new implants, and modification of current fracture-classification systems.