AMAÇ: Bu çalışmanın temel amacı, fitobezoarın neden olduğuı ileus ile ilgili klinik sonuçlara dayanan tedavi stratejilerini tartışmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Aralık 2012 ve Aralık 2018 yılları arasında fitobezoar tanısı alan toplam 25 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Farklı seviyelerde gastrointestinal (GI) tıkanıklığa yol açmış fitobezoarlara bağlı akut mekanik bağırsak obstrüksiyonu olan hastalar çalışmaya alındı. Hastaların klinik verileri (klinik bulgular, laboratuvar sonuçları, radyolojik değerlendirmeler, tedavi yöntemleri) değerlendildi.
BULGULAR: Çalışmaya 25 hasta dahil edildi. Yirmi beş hastanın 13’ü kadındı (%52). Ortanca yaş 60 (31–84) yıldı ve toplam ortanca kalış süresi yedi (2–28) gündü. On üç hastada (%72) geçirilmiş abdominal cerrahi olduğu tespit edildi. İki hasta (%8) konservatif olarak takip edildi, 20 (%80) hastaya cerrahi müdahale gerekti. Bir hastaya (%4) önceki endoskopik girişim ile parçalanan bezoar parçaları yüzünden oluşan distal ileal obstrüksiyon nedeniyle cerrahi girişim uygulandı. Ameliyat sonrası dönemde hastaların üçünde cerrahi alan enfeksiyonu, yara ayrılması ve ameliyat sonrası ileus gibi komplikasyonlar geliştiği saptandı. Sadece milking yapılan grup ile gastrotomi/enterotomi grupları arasında hastanede yatış süresi ve ameliyat sonrası komplikasyonlar açısından fark olmadığı saptandı. Bir hasta ameliyat sonrası 13. günde çoklu organ yetersizliği nedeniyle öldü. Mortalite oranı %4 olarak saptandı.
TARTIŞMA: Fitobezoar kaynaklı akut mekanik bağırsak tıkanıklığı ile başvuran seçilmiş olgularda konservatif yaklaşım uygulanarak, önemli cerrahi müdahale gerekmeksizin uygun klinik iyileşme sağlanabilir. Ancak konservatif tedaviye yanıt alınamayan olgularda cerrahi tedavi mutlaka göz önünde bulundurulmalıdır. Enterotomi yapılan bağırsak segmentinin dikkatlice seçilmesi güvenli cerrahi için önemlidir.
BACKGROUND: This study aims to discuss management strategies regarding phytobezoar induced ileus based upon clinical results.
METHODS: In the present study, between December 2012 and December 2018, a total of 25 patients who were diagnosed with phytobezoar were evaluated retrospectively. Patients who had acute mechanical intestinal obstruction due to phytobezoars at different segments of gastrointestinal (GI) tract were included in this study. The clinical data (such as clinical findings, laboratory results, radiological evaluations, treatment methods) of the patients were examined.
RESULTS: Twenty five patients were included in this study. Of the 25 patients, 13 were women (52%). The median age was 60 (31–84) years, and the overall median length of the stay was 7 (2–28) days. Previous abdominal surgery had been recorded for 13 patients (72%). Two patients (8%) were followed up conservatively, whereas 20 (80%) patients had needed surgical intervention. One (4%) patient underwent surgery for distal ileal obstruction due to the pieces of bezoar that crumbled with previous endoscopic intervention. Three of the patients had complications, such as surgical site infection, wound dehiscence and paralytic ileus in the postoperative period. There were no differences between milking and gastrotomy/enterotomy groups according to the length of stay and postoperative complications. One patient died on the 13th postoperative day due to multi-organ failure. The mortality rate was 4%.
CONCLUSION: Phytobezoars, which are common with many other different surgical entities, can be located at any segment of the gastrointestinal tract and may cause obstruction, strangulation and/or even perforation. Contrast-enhanced CT scan must be performed in case of suspicion and to rule out any other causes of acute mechanical intestinal obstruction. Conservative and endoscopic procedures may be useful for selected patients, but the surgical treatment may be needed for the vast majority of the patients with phytobezoar. The surgery is safe for phytobezoar if the enterotomy site is chosen wisely.