AMAÇ: Karanlık ortamda düşman ateşi altında endotrakeal entübasyon (ETE) prosedürü hastane öncesi travma yaşam desteği prosedürlerinden farklıdır. Amacımız; aydınlık odada klasik laringoskop (KL), karanlık odada modifiye laringoskop (ML) modeli ile ETE prosedürlerinin başarı, zorluk derecesi ve ETE prosedür süresini ortaya çıkartmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Tüm girişimler 10 kişiden oluşan muharip sağlık personeli tarafından yapıldı. Gece koşullarında, gece görüş gözlükleri (GGG) ile ETE prosedürünün gerçekleştirmek için ML modeli geliştirdik. Girişimler; KL kullanılarak aydınlatılmış bir alanda ve ML ile GGG kullanılarak karanlıkta gerçekleştirildi. Modifiye laringoskop bıçağı ağız içinde (ML-Aİ+GGG) veya ağız dışında (ML-AD+GGG) açılacak şekilde iki ayrı metod şeklinde kullanıldı.
BULGULAR: Uygulayıcılar tarafından aydınlık ve karanlık odada yapılan ETE girişimlerinin (Gündüz-KL, ML-AD+GGG, ML-Aİ+GGG) ortalama tamamlanma süreleri sırasıyla 14.46 sn., 26.9 sn., ve 32.38 sn. olarak saptandı. ML-AD+GGG ve ML-Aİ+GGG, Gündüz-KL’ye göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha uzundu (p<0.05). Modifiye laringoskop-Aİ+GGG, ML-AD+GGG’ye göre göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha uzun bulundu (p<0.05). Bütün ETE girişimleri %100 başarılıydı. Gündüz-KL, ML-AD+GGG ve ML-Aİ+GGG ile karşılaştırıldığında daha kolaydı (p<0.05).
TARTIŞMA: Endotrakeal entübasyon savaş alanında GGG kullanarak karanlıkta uygulanabilir bir prosedürdür. Gece görüş gözlükleri ile karanlıkta yapılan tıbbi müdahaleler, taktik acil tıbbında verilen temel eğitimlerin bir parçası olmalıdır.
BACKGROUND: Endotracheal intubation (ETI) procedure in the combat area differs from prehospital trauma life support procedures because of the danger of gunfire and the dark environment. We aimed to determine the success, difficulty degree, and duration of ETI procedures with a classical laryngoscope (CL) in a bright room and with a modified laryngoscope (ML) model in a dark room.
METHODS: All interventions were performed by a combatant medical staff of 10 members. We developed an ML model to obtain a tool that can be used in combination with night vision goggles (NVGs) to perform ETI at night. The procedures were performed using a CL with the naked eye in a bright room and using a ML with NVGs in a dark room. The ETI procedure that used the ML was performed by engaging and locking the blade on the handle either in the mouth (ML-IM) or outside of the mouth (ML-OM).
RESULTS: The mean completion times for the ETI procedures, namely Day-CL, ML-OM+NVG, and ML-IM+NVG, performed by the operators were 14.46, 26.9, and 32.38 s, respectively. The ML-OM+NVG and ML-IM+NVG procedures were significantly longer than the Day-CL procedure (p<0.05). The ML-IM+NVG procedure was significantly longer than the ML-OM+NVG procedure (p<0.05). All ETI procedures were found to be 100% successful. The Day-CL procedure was easier than the ML-OM+NVG and ML-IM+NVG procedures (p>0.05).
CONCLUSION: The ETI procedure is applicable using NVGs in dark conditions on the battlefield. Medical interventions performed using NVGs in the dark should be a part of the basic training provided in tactical emergency medicine.