Hızlı Arama
Pediatrik torakoabdominal yaralanmalarda mortalite ve yoğun bakım gereksiniminin belirleyicileri
Fatma Akgül, Anıl Er, Aykut Çağlar, Emel Ulusoy, Hale Çitlenbik, Murat Duman, Durgül YılmazDokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Acil Bilim Dalı, İzmirAMAÇ: Torakoabdominal travmalar çocuklarda kafa travmasını takiben en sık yaralanma nedenidir. Erken ve doğru müdahale mortalitenin azaltıl-ması için önemlidir. Bu çalışmada, torakoabdominal yaralanmalarda mortalite ve yoğun bakım ihtiyacı ile ilişkili faktörlerin belirlenmesi amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM: Altı yıllık süre içinde üçüncü basamak bir hastanenin pediatrik acil servisine torakoabdominal yaralanma nedeniyle başvuran hastalar çalışmaya alındı. Demografik veriler, yaralanma mekanizmaları, klinik, laboratuvar ve görüntüleme bulguları, hastanede ve yoğun bakımda kalış süreleri, uygulanan invaziv girişimler, tıbbi tedaviler ve cerrahi müdahaleler, sağkalım sonuçları kaydedildi.
BULGULAR: Çalışmaya alınan 136 hastanın ortanca yaşı dokuz yıl (ÇAA: 5–14) olup %72.8’i erkekti. Yaralanmaların büyük çoğunluğu künt travma sonucu gerçekleşmişti (%92.7). Pulmoner kontüzyon, pnömotoraks, dalak ve karaciğer yaralanmaları en sık saptanan tanılardı. Olguların yarısından fazlasında motorlu araç kazası sonucu yaralanma görüldü (%52.2). Hastanede ortanca yatış süresi beş gündü (ÇAA: 2–8); 21 hasta yoğun bakım ünitesinde tedavi edilmişti (%15.4). Çoklu yaralanma, pulmoner kontüzyon, pnömotoraks, düşük Glasgow Koma Skalası (GKS) skoru ve Pediatrik Travma Skoru olan hastalarda yoğun bakım ihtiyacı daha yüksek bulundu. (p<0.001). Dokuz olguda ölüm görüldü, bu hastaların sekizinde çoklu yaralanma saptandı. Pulmoner kontüzyon ve pnömotoraksı olan hastaların daha sık ölümle sonuçlandığı gözlendi (p=0.002; p=0.003). Pediatrik travma skoru ve GKS ölümle sonuçlanan olgularda daha düşük saptandı (p<0.001). Mortalite grubunda koagülasyon parametrelerinde uzama ve hiperglisemi daha fazla bulundu (p=0.005; p=0.004).
TARTIŞMA: Torakoabdominal yaralanmalar çocukluk çağında travmaya bağlı mortalitenin önemli bir nedenidir. Çoklu yaralanmalar, pulmoner kon-tüzyon, pnömotoraks, düşük GKS ve pediatrik travma skoru varlığı ciddi yaralanmalar açısından klinisyenler için uyarıcı olmalıdır.
Determinants of mortality and intensive care requirement in pediatric thoracoabdominal injuries
Fatma Akgül, Anıl Er, Aykut Çağlar, Emel Ulusoy, Hale Çitlenbik, Murat Duman, Durgül YılmazDepartment of Pediatric Emergency Care, Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, İzmir-TürkiyeBACKGROUND: Thoracoabdominal injuries (TAI) are an important cause of trauma-related morbidity in children. Early and correct intervention is essential to reduce mortality. We aimed to determine factors associated with mortality and the need for intensive care in TAI.
METHODS: The children admitted to the pediatric emergency department of a tertiary care hospital with TAI in a 6-year-period were enrolled. Demographic data; mechanism of injuries; clinical, laboratory and imaging findings; length of hospital and intensive care unit (ICU) stay; invasive procedures and medical treatments; surgical interventions; and survival outcomes were recorded.
RESULTS: The median age of the 136 children was 9 (IQR: 5–14) years and 72.8% were male. The vast majority of injuries were caused by blunt trauma (92.7%). Pulmonary contusion, pneumothorax, splenic, and liver injuries were the most common diagnoses. Motor vehicle accidents were seen in more than half of the cases (52.2%). The median length of hospital stay was 5 (IQR: 2–8) days; 21 patients were hospitalized in the ICU (15.4%). The need for intensive care was higher in patients with lower Glasgow Coma Scale (GCS) scores and lower Pediatric Trauma Scores (PTSs), in the presence of multiple injuries, pulmonary contusion, and pneumothorax (p<0.001). Mortality was seen in nine patients, eight of whom had multiple injuries. The mortality rate was higher in patients with pulmonary contusion and pneumothorax (p=0.002 and p=0.003, respectively). The PTS and GCS were found to be lower in patients who died in hospital (p<0.001). Prolongation of coagulation parameters and hyperglycemia was more common in the non-survivor group (p=0.005 and p=0.004, respectively).
CONCLUSION: Although thoracoabdominal trauma is not common in childhood, it is an important part of trauma-associated mortality. Multiple injuries, pulmonary contusion, pneumothorax, lower GCS, and PTSs can be a sign of serious injuries to which physicians must be alert.
Makale Dili: İngilizce