AMAÇ: Bu deneysel çalışmada sıçanlarda testis torsiyonu/detorsiyonuna bağlı iskemi-reperfüzyon hasarında lidokainin olası koruyucu etkilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Toplam 18 erkek rat 3 gruba randomize edildi. Grup-1 kontrol grubu olarak belirlendi. Grup-2’de torsiyonu/detorsiyon modeli oluşturularak testis iskemi- reperfüzyon hasarının değerlendirildiği grup olarak tanımlandı. Grup 3 ise tedavi grubu idi. Bu grupta Grup 2 ile benzer iskemi-reperfüzyon modeli oluşturuldu ve ek olarak reperfüzyondan 5 dakika önce 15 mg/kg lidokain intraperitoneal olarak uygulandı. Kan biyokimsayal analizi ve testis histopatolojik değerlendirilmesi yapıldı.
BULGULAR: Kan biyokimyasal analizlerinde MDA ve PC değeri Grup 2’de diğer gruplara göre ciddi düzeyde artmış olarak belirlendi (sırasıyle p<0.001 ve p=0.008). Grup 3’de IL-1, IL-6 ve TNF-alfa olmak üzere proinflamatuvar sitokin düzeyinde Grup 2’ye göre baskılanmış olarak belirlendi (sırasıla; p<0.001, p=0.007 ve p=0.026). Antioksidan enzim düzeyinde ise hem SOD hemden GSH-Px aktivitileri Grup 3’de Grup 2’e göre artmış olarak kayıt edildi (p=0.005 ve p=0.025). Histopatolojik değerlendirmelerimizde Grup 3’de kanama, ödem, vazokonjesyon ve inflamasyon olmak üzere tüm testiküler hasar skorlarında Grup 2’e göre dramatik olarak iyileşme gözlemlendi (sırasıla; p=0.015, p=0.035, p=0.015 ve p=0.034). Benzer şekilde Grup 3'te Johnsen skoru üzerinde Grup 2'ye göre olumlu etki tespit edildi (p=0.034).
SONUÇ: Lidokain testis iskemi-reperfüzyon hasarının etkilerini hafifletmede etkin bir lokal anestezik ajandır.
BACKGROUND: This experimental study aimed to evaluate the potential protective effects of lidocaine on ischemia-reperfusion injury resulting from testicular torsion/detorsion in rats.
METHODS: A total of 18 male rats were randomized into three groups. Group 1 served as the control group. Group 2 was designed to evaluate testicular ischemia-reperfusion injury using a torsion/detorsion model. In Group 3, the treatment group, a similar ischemia-reperfusion model was used as in Group 2. Additionally, lidocaine at a dose of 15 mg/kg was administered intraperitoneally five minutes before reperfusion. Blood biochemical analyses and testicular histopathological evaluations were conducted.
RESULTS: Blood biochemical analysis showed that malondialdehyde (MDA) and protein carbonyl (PC) levels were significantly higher in Group 2 compared to the other groups (p<0.001 and p=0.008, respectively). Proinflammatory cytokine levels, including interleu-kin-1 (IL-1), interleukin-6 (IL-6), and tumor necrosis factor-alpha (TNF-alpha), were lower in Group 3 than in Group 2 (p<0.001, p=0.007, and p=0.026, respectively). Antioxidant enzyme activities, including glutathione peroxidase (GSH-Px) and superoxide dismutase (SOD), were higher in Group 3 compared to Group 2 (p=0.005 and p=0.025, respectively). Histopathological evaluations revealed significant improvements in all testicular damage scores, including hemorrhage, edema, vasocongestion, and inflammation in Group 3 compared to Group 2 (p=0.015, p=0.035, p=0.015, and p=0.034, respectively). Additionally, there was a notable improvement in the Johnsen score in Group 3 compared to Group 2 (p=0.034).
CONCLUSION: Lidocaine, an effective local anesthetic, significantly alleviates the effects of testicular ischemia-reperfusion injury.