AMAÇ
Spontan pnömotoraks’lı (SP) hastalar iki gruba ayrılarak yaş, cinsiyet, tanı yöntemleri, uygulanan tedavi şekli ve sonuçları açısından geriye dönük olarak değerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM
Haziran 1997 ile Mayıs 2005 tarihleri arasında SP nedeniyle tedavi edilen 348 hasta (320 erkek, 28 kadın; ort. yaş 34,5; dağılım 14-80) çalışmaya alındı. Hastaların 274’ü (%78,7) primer SP’li, 74’ü (%21,3) sekonder SP’li idi. Sekonder SP’li hastalarda tüberküloz en sık sebepti. Hastaların %10’una ilk tedavi olarak nazal oksijen ve aspirasyon, %90’ına tüp torakostomi uygulandı.
BULGULAR
Nazal oksijen ve aspirasyon ile başarı oranı primer SP’li hastalarda %85,7, sekonder SP’li hastalarda %66,7 olarak bulundu. Tüp torakostomi ile başarı oranı primer SP ve sekonder SP’li hastalarında benzerdi (%88,4 ve %85,7). Tüp torakostominin başarısız olduğu primer SP’li 29 (%11,6) hastanın 15’ine aksiller torakotomi, 14’üne video yardımlı torakoskopik cerrahi (VATS) yapıldı. VATS ile cerrahi uygulanan bir (%7,1) hastada nüks meydana geldi.
SONUÇ
Tüp torakostominin başarı oranı hem primer SP’li, hem de sekonder SP’li hastalarda yüksektir. Bununla beraber tüp torakostominin başarısız olduğu hastalarda cerrahi yöntemler güvenle ve düşük nüks oranları ile uygulanabilir.
BACKGROUND
In this study, spontaneous pneumothorax (SP) cases were divided into two groups and retrospectively evaluated according to age, sex, diagnostic methods, treatments, and results.
METHODS
Between June 1997 and May 2005, 348 patients (320 males, 28 females; mean age 34.5; range 14 to 80 years) with SP were enrolled into our study. There were 274 (78.7%) primary SP and 74 (21.3%) secondary SP patients. Tuberculosis was the most common cause in secondary SP patients. Nasal oxygen and aspiration was the first-line therapeutic option in 10% of patients and tube thoracostomy was performed in 90%.
RESULTS
Nasal oxygen and aspiration success ratio was 85.7% in primary SP patients and 66.7% in secondary SP patients. Tube thoracostomy success ratio was nearly the same in patients with primary and secondary SP (88.4% and 85.7%). Of the 29 patients (11.6%) with primary SP with unsuccessful result of tube thoracotomy, 15 underwent axillary thoracotomy and 14 underwent video-assisted thoracoscopic surgery (VATS). One patient among these 14 who underwent VATS (7.1%) had recurrence.
CONCLUSION
Tube thoracostomy success ratio was high in both primary and secondary SP patients. Surgical procedures can be applied safely, with low recurrence rate, when the tube thoracostomy remains unsuccessful.