AMAÇ: Hasar kontrol laparotomisi, mortaliteyi iyileştirerek resüsitasyona ve koagülopatinin tersine çevrilmesine olanak sunar. Kanamayı sınırlamak için genellikle karıniçi tampon kullanılır. Geçici batın kapama, müteakip batın içi enfeksiyon oranlarının artmasıyla ilişkilidir. Uzamış antibiyotik süresi-nin bu enfeksiyon oranları üzerindeki etkisi bilinmemektedir. Bu çalışmada, antibiyotiklerin hasar kontrol cerrahisindeki rolünü belirlemeye çalıştık.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2011-2016 yılları arasında ACS onaylı bir birinci düzey travma merkezine kabul edildikten sonra hasar kontrol laparotomisi gerektiren tüm travma hastalarının retrospektif analizi yapıldı. Komplikasyon oranlarının yanı sıra, primer fasiyal kapanma aşamasına ulaşma durumu ve süresi dahil olmak üzere demografik ve klinik veriler kaydedildi. Birincil sonuç ölçütü, hasar kontrol laparotomisini takiben karıniçi apse oluşu-muydu.
BULGULAR: Çalışma süresi boyunca 239 hastaya hasar kontrol cerrahisi uygulandı. Çoğunluğuna tampon yerleştirildi (141/239, %59.0). Gruplar arasında demografik bilgiler veya yaralanma şiddeti açısından fark yoktu ve enfeksiyon oranları benzerdi (%30.5’e karşı %38.8, p=0.18). Enfeksiyonu olan hastalarda komplikasyon olmayanlara göre mide hasarı gelişme olasılığı daha yüksekti (%23.3’e karşı %6.1, p=0.003). Çok değişkenli regresyon analizinde süreden bağımsız olarak gram negatif ve anaerobik (OR 0.96, %95 CI 0.87-1.05) veya antifungal tedavi (OR 0.98, %95 CI 0.74-1.31) ve enfeksiyon oranları arasında anlamlı bir ilişki yoktu.
TARTIŞMA: Çalışmamız, antibiyotik süresinin hasar kontrol cerrahisi sonrası karıniçi komplikasyonlar üzerine etkisinin ilk derlemesidir. Mide hasarı, karıniçi enfeksiyon gelişen hastalarda daha yaygın olarak tanımlanmıştır. Hasat kontrol cerrahisi sonrası tampon yerleştirilen hastalarda antimikrobiyal tedavinin süresi enfeksiyon oranını etkilememektedir.
BACKGROUND: Damage control laparotomy allows for resuscitation and reversal of coagulopathy with improved mortality. In-tra-abdominal packing is often used to limit hemorrhage. Temporary abdominal closure is associated with increased rates of subse-quent intra-abdominal infection. The effect of increased duration of antibiotics is unknown on these infection rates. We sought to determine the role of antibiotics in damage control surgery.
METHODS: A retrospective analysis of all trauma patients requiring damage control laparotomy on admission to an ACS verified level one trauma center from 2011 to 2016 was performed. Demographic and clinical data including ability and time to attain primary fascial closure, as well as complication rates, were recorded. The primary outcome measure was intra-abdominal abscess formation following damage control laparotomy.
RESULTS: Two-hundred and thirty-nine patients underwent DCS during the study period. A majority were packed (141/239, 59.0%). No differences existed in demographics or injury severity between groups, and infection rates were similar (30.5% vs. 38.8%, P=0.18). Patients with infection were more likely to have suffered gastric injury (23.3% vs. 6.1%, P=0.003) than those without complication. There was no significant association between gram negative and anaerobic (Odds Radio [OR] 0.96, 95% confidence interval [CI] 0.87–1.05) or antifungal therapy (OR 0.98, 95% CI 0.74–1.31) and infection rate, regardless of duration on multivariate regression
CONCLUSION: Our study offers the first review of the effect of antibiotic duration on intra-abdominal complications following DCS. Gastric injury was more commonly identified in patients who developed intra-abdominal infection. Duration of antimicrobial therapy does not affect infection rate in patients who are packed following DCS.