Hızlı Arama
İntertrokanterik kırıkların proksimal femoral çivilemesi esnasında tek doz traneksamik asit total kan kaybının azaltılmasında güvenli ve etkilidir: Bir ileriye yönelik randomize çalışma
Mehmet Ekinci, Mesut Ok, Mehmet Ersin, Erol Günen, Emre Kocazeybek, Serkan Önder Sırma, Murat YılmazHaseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, İstanbulAMAÇ: Traneksamik asidin (TXA) ameliyat esnasındaki kanamayı ve ameliyat sonrası dönemde allojenik kan transfüzyonu ihtiyacını azalttığı gösterilmiştir. Randomize kontrollü çalışmamızda intertrokanterik femur kırığı (ITFF) olan ve proksimal femoral çivileme (PFN) ile tedavi edilen ileri yaş hasta grubunda ameliyat öncesi 15 mg/kg intravenöz TXA’nın total kan kaybı (TBL), gizli kan kaybı (HBL) ve transfüzyon gereksinimi üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda intertrokanterik femur kırığı tanısıyla (AO tip 31-A1 ve 31-A2) kapalı redüksiyon ve PFN ile tedavi edilen hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1 (TXA grubu) kesi yapılmadan 15 dakika önce, anestezi verildikten sonra, 100 cc salin içinde IV infüzyon şeklinde 15 mg/kg TXA uygulandı. Grup 2’ye (kontrol grubu) sadece 100 cc izotonik salin verildi. Çalışmada öncelikli değerlendirilen sonuç parametresi TBL idi. İkincil olarak değerlendirilen sonuç parametreleri ise, transfüzyon sayısı, cerrahi (intraoperatif) sırasındaki kan kaybı, HBL ve ameliyat sonrası komplikasyonlar idi. Sonuç parametreleri iki grup arasında karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmamıza 102 hasta (her grupta 51 hasta) alındı. Demografik özellikler ve ameliyat öncesi hemoglobin ve hematokrit değerleri açısından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamaktaydı. Ameliyat sırasında ortalama toplam kan kaybı, TXA grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak daha düşüktü (sırasıyla 684.6±370.1 ml ve 971.2±505.3 ml; p=0.002). Her iki grubun da ameliyat sırasındaki kan kaybı miktarı istatistiksel olarak farklı değildi (TXA grubunda 102.4±59.3 ml ve kontrol grubunda 112.7±90.1 ml, p=0.67). Bununla birlikte, ortalama tahmini HBL, TXA grubunda kontrol grubuna göre önemli ölçüde daha düşüktü (sırasıyla 582.3±341.2 ml vs. 857.8±493.1 ml; p=0.002). Ameliyat sonrası kan transfüzyon oranı ve kan transfüzyon miktarı, TXA grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak daha düşük bulundu (sırasıyla, %8 ve %23.5 [p=0.033], 6 ünite ve 15 ünite [p=0.04] ]). Tıbbi ve cerrahi komplikasyonlar açısından her iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı. TARTIŞMA: Ameliyat öncesi uygulanan tek doz TXA in, ITFF tanısıyla PFN ile tedavi edilen hastalarda TBL, HBL ve kan transfüzyonu ihtiyacını önemli ölçüde azaltırken, derin ven trombozu veya tromboembolik olay riskini artırmaz.
A single dose of tranexamic acid infusion is safe and effective to reduce total blood loss during proximal femoral nailing for intertrochanteric fractures: A prospective randomized study
Mehmet Ekinci, Mesut Ok, Mehmet Ersin, Erol Günen, Emre Kocazeybek, Serkan Önder Sırma, Murat YılmazDepartment of Orthopaedics and Traumatology, Haseki Training and Research Hospital, İstanbul-TürkiyeBACKGROUND: Tranexamic acid (TXA) has been shown to reduce intraoperative bleeding and the need for post-operative allogenic blood transfusion requirement in surgery. In our randomized controlled study, we aimed to evaluate the effect of pre-operative 15 mg/kg intravenous TXA on total blood loss (TBL), hidden blood loss (HBL), and transfusion requirement in elderly patient group with intertrochanteric femoral fracture (ITFF) and treated with proximal femoral nailing (PFN).
METHODS: Patients diagnosed with ITFFs (AO types 31-A1 and 31-A2) and treated using closed reduction and PFN was divided into two groups in our prospective randomized study. Group 1 (TXA group) was administered 15 mg/kg of TXA 15 min before the incision was made, after anesthesia was given, in the form of an IV infusion in 100 cc of saline. Group 2 (control group) was given only 100 cc of isotonic saline. The primary outcome of the study was TBL. The secondary outcomes were the number of transfusions, HBL, and the surgical (intraoperative) blood loss during the operative procedure and post-operative complications. The outcome values were compared between two groups.
RESULTS: One hundred and two patients (51 patients in each group) were included in our study. There were no statistically significant differences between the two groups in terms of their demographic characteristics and their pre-operative hemoglobin and hematocrit values. The mean TBL was statistically lower in the TXA group than in the control group (684.6±370.1 ml vs. 971.2±505.3 ml, respectively; p=0.002). The amount of intraoperative blood loss was not significantly different between two groups (102.4±59.3 ml in the TXA group vs. 112.7±90.1 ml in the control group, p=0.67). However, the mean estimated HBL was significantly lower in the TXA group than in the control group (582.3±341.2 ml vs. 857.8±493.1 ml, respectively; p=0.002). The post-operative blood transfusion rate and transfusion unit were found to be significantly lower in the TXA group than in the control group (8% vs. 23.5%, respectively [p=0.033], and 6 U vs. 15 U, respectively [p=0.04]). Both medical and surgical post-operative complications were found to be similar for two groups.
CONCLUSION: Single dose of TXA significantly reduces TBL, HBL, and the need for blood transfusions following PFN in elderly patients with ITFFs, while it does not increase the risk of DVT or thromboembolic events.
Makale Dili: İngilizce