Hızlı Arama
İntertrokanterik femur kırıklarının tedavisinde iki farklı proksimal femur civisinin karşılaştırılması
Gökçer Uzer1, Nuh Mehmet Elmadağ1, Fatih Yıldız1, Kerem Bilsel1, Tunay Erden1, Hüseyin Toprak21Bezmialem Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul2Bezmialem Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Radyoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul
AMAÇ: Kalça çivileme (PFN) yaşlı hastalardaki instabil intertrokanterik femur kırıklarının (ITF) tedavisinde sıklıkla kullanılmaktadır. Bu geriye dönük çalışmada, kırık sahasında kompresyona izin veren birbirine entegre, birbirine kilitlenebilir kompresyon lag vidası kiti ya da iki ayrı lag vidası kullanılan PFN ile tedavi edilmiş olan hastaların fonksiyonel, radyolojik sonuçları ve komplikasyonları karşılaştırıldı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Mayıs 2010 ve Nisan 2012 tarihleri arasında, AO/OTA 31–A2 ITF kırığı için ameliyat edilmiş olan 118 hastadan takipleri ve kayıtları yeterli olan 82’si incelendi. Kompresyon yapabilen, birbirine kilitlenebilir, entegre lag vidası kiti olan PFN (Grup I) 44 hastada, iki ayrı lag vidası olan PFN ise (Grup II) 38 hastada kullanıldı. Sonuç parametreleri radyolojik olarak varusta çökme ve bacak boyu eşitsizliği, fonksiyonel olarak da Batı Ontario ve McMaster Üniversiteleri artrit indeksi (WOMAC) ve Harris kalça skorları (HHS) idi.
BULGULAR: Ortalama takip süresi olan 20 (12–36) ayda tüm kırıklar iyileşti. Grup I ve Grup II’de sırasıyla, ortalama varus çökmesi 2.03° ve 5.21° (p=0,01), ortalama HHS 73,2 ve 74,72 (p=0,54), ortalama WOMAC skorları ise 70,78 ve 71,78 (p=0,69) olarak bulundu. Sonuç parametreleri ve komplikasyon oranları bakımından gruplar arasında anlamlı bir fark görülmedi (p>0.05).
TARTIŞMA: İntertrokanterik femur kırıklarının tedavisinde, birbirine entegre ve birbirine kilitlenebilir kompresyon lag vidası veya iki ayrı lag vidası kullanılan PFN’ler arasında fonksiyonel, radyolojik sonuçlar ve komplikasyon oranları açısından fark bulunmamaktadır.
Comparison of two types of proximal femoral hails in the treatment of intertrochanteric femur fractures
Gökçer Uzer1, Nuh Mehmet Elmadağ1, Fatih Yıldız1, Kerem Bilsel1, Tunay Erden1, Hüseyin Toprak21Department Of Orthopedics And Traumatology, Bezmialem University, İstanbul, Turkey2Department Of Radiology, Bezmialem University, İstanbul, Turkey
BACKGROUND: Hip nailing is frequently used to treat unstable intertrochanteric femoral fractures (ITF) in elderly patients. In this retrospective study, we compared the functional and radiological results, and the complications, of patients treated using proximal femoral nails (PFN) with an integrated, interlocking, compression lag screw, or two separate lag screws, which allow linear compression at the fracture site.
METHODS: A total of one hundred and eighteen patients were operated on for AO/OTA 31-A2 ITF between May 2010 and April 2012, and eighty-two of these patients, for whom sufficient follow-up data and documentation were available, were included into the study. PFNs with interlocking, integrated lag screws (Group I) were used in forty-four patients, and PFNs with two separate lag screws (Group II) in thirty-eight. Outcome parameters were the extent of varus collapse and leg length discrepancy on radiographs, and the Western Ontario and McMaster Universities Arthritis Index (WOMAC) and Harris hip scores (HHS) as functional results.
RESULTS: Mean follow-up duration was 20 months (range, 12–36 months); fractures healed in all patients. Mean varus collapse values were 2.03±5.68° and 5.21±5.27° (p=0.01), Harris hip scores 73.2±11.65 and 74.72±11.15 (p=0.54), and WOMAC scores 70.78±11.41 and 71.78±11.19 (p=0.69) in Groups I and II, respectively. No difference was detected between the groups in terms of outcome parameters or complication rate.
CONCLUSION: In the treatment of ITF, PFNs with an integrated, interlocking, compression lag screw, or two separate lag screws did not differ in terms of functional and radiological results or complication rate.
Makale Dili: İngilizce