Hızlı Arama
Ezilme yaralanması oluşturulan sıçanlarda asetaminofen ve mannitolün etkileri: Deneysel çalışma
Mustafa Ferudun Çelikmen1, Sezgin Sarıkaya1, Doğaç Niyazi Özüçelik2, Mehmet Şükrü Sever3, Kurtuluş Açıksarı4, Deniz Maktav Çelikmen5, Mustafa Yazıcıoğlu6, Ali Kandemir1, Halil Doğan6, Barış Murat Ayvacı7, Derya Özaşır Abuşka8, Sıla Sadıllıoğlu91Yeditepe Üniversitesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye2İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, İstanbul, Türkiye
3İstanbul Üniversitesi, Nefroloji Bilim Dalı, Istanbul Turkey
4İstanbul Medeniyet Üniversitesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
5Haydarpaşa Numune Hastanesi, İç Hastalıkları Kliniği, İstanbul, Türkiye
6Bakırköy Dr.sadi Konuk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, İstanbul, Türkiye
7Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, İstanbul, Türkiye
8Haseki Eğitim Ve Arşatırma Hastanesi, Acil Tıp Kliniği, İstanbul, Türkiye
9İstanbul Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Acil Tıp Kliniği, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: Bu çalışmada, mekanik ezilme yaralanması oluşturulan sıçanlarda, asetaminofen ve mannitolün böbrek fonksiyonu ve histopatolojisi üzerine etkileri araştırıldı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada 370–400 gram ağırlığında 36 sıçan kullanıldı. Kontrol amaçlı birinci gruba bir işlem uygulanmadı. Diğer beş gruba ikişer saat süresince her iki bacak gastroknemius kası bölgesine mekanik ezilme işlemi uygulandı. Sonra dördüncü gruba asetaminofen 100 mg/kg; beşinci gruba mannitol 1 gr/kg; altıncı gruba asetaminofen 100 mg/kg ve mannitol 1 gr/kg intraperitoneal verildi. Herhangi bir tedavi uygulanmayan ikinci grup iki saat sonra, üçüncü grup ve tedavi grupları ise 24 saat sonra sakrifiye edilerek kan ve doku örnekleri alındı.
BULGULAR: Sodyum, potasyum, alanin aminotranferaz, kreatinin, ortalama kreatinin klirensi değerleri açısından asetaminofen ve mannitol tedavi grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Histopatolojik olarak hidropik dejenerasyon, tübüler nekroz, enflamasyon, tubulus lümeninde immünoperoksidaz ve miyoglobin varlığı, tubulus epitel hücre dejenerasyonu, tubulus lümeninde PAS boyanan materyel varlığı bulgularının mannitol uygulanan grupta azaldığı, asetaminofen uygulanan grupta mannitol uygulanan gruptan daha fazla azaldığı, asetaminofenle mannitol birlikte uygulandığında ise bulguların tek başına mannitol uygulamasından daha iyi, ancak tek başına asetaminofen uygulamasından daha iyi olmadığı görüldü.
TARTIŞMA: Ezilme yaralanmalarında oluşan böbrek hasarında asetaminofen histopatolojik olarak mannitolden daha etkilidir. Asetamniofen mannitolle birlikte kullanıldığında ise karaciğere olan toksik etkisi daha az olmaktadır.
Effects of acetaminophen and mannitol on crush injuries in rats: An experimental study
Mustafa Ferudun Çelikmen1, Sezgin Sarıkaya1, Doğaç Niyazi Özüçelik2, Mehmet Şükrü Sever3, Kurtuluş Açıksarı4, Deniz Maktav Çelikmen5, Mustafa Yazıcıoğlu6, Ali Kandemir1, Halil Doğan6, Barış Murat Ayvacı7, Derya Özaşır Abuşka8, Sıla Sadıllıoğlu91Yeditepe University, Emergency Department, Istanbul, Turkey2Istanbul University, Health Sciences Faculty, Istanbul, Turkey
3Istanbul University, Nephrology Department, Istanbul, Turkey
4Istanbul Medeniyet University, Emergency Medicine Department, Istanbul, Turkey
5Haydarpaşa Numune Hospital, Internal Medicine Department, Istanbul, Turkey
6Bakirkoy Dr.sadi Konuk Training And Research Hospital, Emergency Department, Istanbul, Turkey
7Okmeydanı Training And Research Hospital, Emergency Department, Istanbul, Turkey
8Haseki Training And Research Hospital, Emergency Department, Istanbul, Turkey
9Istanbul Training And Research Hospital, Emergency Department, Istanbul, Turkey
BACKGROUND: The present objective was to evaluate effects of acetaminophen and mannitol on renal function and histopathology in crush injuries.
METHODS: Thirty-six rats weighing 370–400 g each were used. No surgery was performed on the first (control) group. The gastrocnemius muscle regions of each rat in the remaining 5 groups were compressed for 2 or 24 hours. In the 4th group, 100 mg/ kg acetaminophen was intraperitoneally administered. In the 5th group, 1 g/kg mannitol was administered. In the 6th group, 100 mg/kg acetaminophen and 1 g/kg mannitol were administered.
RESULTS: No statistically significant differences were observed among the treatment groups in terms of sodium, potassium, alanine aminotransferase (ALT), and average creatinine clearance values. Hydropic degeneration, tubular necrosis, presence of immunoperoxidase and myoglobin, tubulus epithelial cell degeneration, and presence of PAS-dyed material in tubular lumen was more prominently decreased in the acetaminophen group than the mannitol group. Improvement was observed in the group that was administered both drugs, compared to the mannitol-only group, though findings were still worse than those of the group administered acetaminophen only.
CONCLUSION: In crush injuries, acetaminophen improves histopathological renal damage better than mannitol. When used in conjunction with mannitol, the toxic effect of acetaminophen on the liver is decreased.
Makale Dili: İngilizce