Hızlı Arama
Arka segment tutulumlu ciddi göz travmalarında prognostik faktörler
Yaprak Banu Unver, Nur Acar, Ziya Kapran, Tuğrul AltanBeyoğlu Göz Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 2. Göz Kliniği, İstanbulAMAÇ
Pars plana vitrektomi ile tedavi edilen, arka segmenti içeren şiddetli göz yaralanmalarında fonksiyonel sonuçlara etki eden prognostik etkenler değerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM
Cerrahi sonrası fonksiyonel sonucu belirleyen faktörlerin sayısını belirlemek için 101 hastanın 106 gözü geriye dönük olarak değerlendirildi. Bu olası prognostik faktörler şöyleydi: Başlangıç görme keskinliği, retina dekolmanı, travma tipi, göz içi yabancı cisim varlığı ve tipi, travma sonrası endoftalmi, hifema, koroid dekolmanı, başlangıç hipotonisi, eşlik eden lens disloksasyonu veya subluksasyonu ve yoğun vitre içi kanama. Çalışmamızda görme keskinliğinin 5/200’den büyük ya da eşit olması fonksiyonel başarı olarak kabul edildi. İstatistiksel analiz için Fischer kesin ve ki-kare testleri kullanıldı.
BULGULAR
Ortalama takip süresi 12,8±0,52 ay (dağılım 8-18) idi. Otuz üç gözde (%31,33) fonksiyonel başarı sağlandı. Ameliyat öncesi retina dekolmanı olan 64 gözün 44 tanesinde (%68,7) anatomik başarı (total retinal yapışıklık) sağlandı. Kötü görme prognozuna (≤5/200) neden olan belirleyici faktörler; düşük başlangıç görme keskinliği (p<0,0001), retina dekolmanı varlığı (p<0,001) ve travmaya bağlı endoftalmi varlığı (p<0,05) olarak saptandı. Diğer olası belirleyici faktörlerle sonuç görmeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyon bulunamadı (p>0,05).
SONUÇ
Vitreoretinal cerrahi ile ağır arka segment travması olan gözlerde anatomik ve fonksiyonel başarı artırılabilir. Başlangıçtaki düşük görme keskinliği, retina dekolmanı ve postravmatik endoftalmi kötü prognostik faktörlerdir.
Prognostic factors in severely traumatized eyes with posterior segment involvement
Yaprak Banu Unver, Nur Acar, Ziya Kapran, Tuğrul AltanBeyoglu Eye Trainning And Educational Hospital, 2. Eye Clinic, İstanbul, TurkeyBACKGROUND
To determine the prognostic indicators of functional outcome in eyes with severe posterior segment trauma managed with pars plana vitrectomy.
METHODS
One hundred and six eyes of 101 patients were retrospectively reviewed to determine the accuracy of a number of factors in predicting functional outcome after surgery. These potential prognostic indicators included initial visual acuity (VA), retinal detachment (RD), type of trauma, presence of intraocular foreign body (IOFB), type of IOFB, posttraumatic endophthalmitis, hyphema, choroidal detachment, initial hypotonia, accompanying lens subluxation/dislocation, and severe vitreous hemorrhage. In our study, functional success was defined as VA ≥5/200. Fisher’s exact and chi-square tests were used for statistical analysis.
RESULTS
The mean follow-up time was 12.8±0.52 (8-18) months. Thirty-three eyes (31.13%) had functional success. Forty-four (68.7%) of 64 eyes with preoperative RD had anatomical success (total retinal reattachment). Predictors of poor visual outcome (VA ≤5/200) were found to be poor initial VA (p<0.0001), presence of RD (p<0.001), and presence of endophthalmitis (p<0.05). No statistically significant correlation was found between the other predictors surveyed and visual outcome (p>0.05).
CONCLUSION
Vitreoretinal surgery can improve anatomical and functional success in eyes with severe posterior segment trauma. Poor initial VA, RD, and posttraumatic endophthalmitis are poor predictors of visual outcome.
Makale Dili: İngilizce