Hızlı Arama
Sıçan ekstremite iskemi-reperfüzyon yaralanması modelinde soğuk ve sıcak uygulamanın oksidatif stres belirteçleri üzerindeki etkilerini karşılaştırılması: Deneysel çalışma
Kubilay Erol1, Arman Vahabi2, Erdem Er1, Eser Yıldırım Sözmen3, Levent Küçük41Emot Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İzmir-Türkiye2Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İzmir-Türkiye
3Tınaztepe Üniversitesi, Biyokimya Anabilim Dalı, İzmir-Türkiye
4Medicana Hastanesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İzmir-Türkiye
AMAÇ: İskemi sonrası uzuv perfüzyonunun başarılı bir şekilde restore edilmesinin ardından, reperfüzyon hasarı olarak adlandırılan bir dizi ikincil hasar mekanizması devreye girer. Bu çalışmada, ekstremite revaskülarizasyonundan sonra klinik uygulamada kullanılan bir yaklaşım olan ısıtma ile ve iskemi-reperfüzyon yaralanması sıçan modelinde uygulanan soğutmanın karşılaştırmalı etkileri araştırılmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada, 250-350 gr ağırlığında, 12 ila 14 haftalık Sprague Dawley sıçanları kullanıldı. Çalışmaya dört deney grubu (Sham, Kontrol, Soğuk Uygulama, Sıcak Uygulama) dahil edilmiştir. İskemi, atravmatik bir vasküler klemp kullanılarak femoral arterin 3 saat boyunca oblitere edilmesiyle indüklenmiştir. Soğuk ve sıcak uygulamalar, hayvanların arka uzuvlarının belirlenmiş sıcaklıklarda suya 2 saat süreyle daldırılmasıyla uygulanmıştır. Yaralanma modelinin oluşturulmasını takiben, hayvanlar malondialdehit (MDA), miyeloperoksidaz (MPO), poli-ADP-riboz-polimeraz (PARP), katalaz ve süperoksit dismutaz (SOD) seviyelerinin analiz edileceği kas örneklerinin alınması için 24. saatte sakrifiye edilmiştir. BULGULAR: Tedavi grupları kontrol gruplarıyla karşılaştırıldığında, sıcak uygulama grubunda MDA seviyeleri (p=0.910), MPO seviyeleri (p=0.527), PARP seviyeleri (p=0.192), katalaz seviyeleri (p=0.999) ve SOD seviyeleri (p=0,987) açısından anlamlı bir fark gözlenmedi. Buna karşılık, soğuk uygulama grubu MDA, MPO, PARP, katalaz ve SOD seviyelerinde anlamlı bir baskılanma gösterdi (hepsi için p<0,001).
SONUÇ: Uzuvların iskemik yaralanmalardan sonra reperfüzyon hasarını en aza indirmek için, soğuk uygulama ekstremiteye uygulanan ısıtmaya kıyasla daha fazla fayda sağlayabilir. Bu çıkarımın klinik önemini ve uygulamalarını araştırmak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
Experimental study comparing the effects of cold and warm applications on oxidative stress markers in a rat extremity ischemia-reperfusion injury model
Kubilay Erol1, Arman Vahabi2, Erdem Er1, Eser Yıldırım Sözmen3, Levent Küçük41Department of Orthopedics and Traumatology, Emot Hospital, Izmir-Türkiye2Department of Orthopedics and Traumatology, Ege University School of Medicine, Izmir-Türkiye
3Department of Biochemistry,Tınaztepe University, Izmir-Türkiye
4Department of Orthopedics and Traumatology, Medicana International Hospital, Izmir-Türkiye
BACKGROUND: After successful restoration of limb perfusion following limb ischemia, a series of secondary damage mechanisms, collectively known as reperfusion injury, is triggered. This study investigated the comparative effects of warming, a technique commonly used in clinical settings after extremity revascularization, and cooling, in a rat model of ischemia-reperfusion injury.
METHODS: Sprague Dawley rats aged 12 to 14 weeks and weighing between 250-350 g were used. The study included four experimental groups: Sham, Control, Cold Application, and Warm Application. Ischemia was induced by occluding the femoral artery with an atraumatic vascular clamp for three hours. Cold and warm treatments were applied for two hours by immersing the hind limbs in water at specific temperatures. In the cold application group, water temperature was maintained at 12±2°C using ice cubes to lower the temperature as needed. In the warm application group, the water temperature was kept at 38±2°C by adding hot water when necessary. Twenty-four hours after the injury model was established, the animals underwent a second surgical procedure to obtain tissue samples for analyses of malondialdehyde (MDA), myeloperoxidase (MPO), poly(ADP-ribose) polymerase (PARP), catalase, and superoxide dismutase (SOD).
RESULTS: Compared to the control group, the warm application group showed no statistically significant differences in levels of MDA (p=0.910), MPO (p=0.527), PARP (p=0.192), catalase (p=0.999), or SOD (p=0.987). In contrast, the cold application group exhibited a significant reduction in MDA, MPO, PARP, catalase, and SOD levels (p<0.001 for all).
CONCLUSION: To minimize reperfusion injury following limb ischemia, cold application may provide greater benefits than warming the extremity. Further studies are necessary to explore the clinical relevance and applications of this finding.
Makale Dili: İngilizce