AMAÇ: Koroziv yanıklarda en sık etiyolojik neden alkali maddelerdir. Hypericum Perforatum’un deneysel özofagus ve mide alkali koroziv yanık modelinde etkili olup olmadığı araştırıldı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Araştırmada 42 adet, 200–300 gram ağırlığında, Wistar Albino sıçanlar seçildi ve 6 grup oluşturuldu; Grup 1: Kontrol, Grup 2: Yanık+SF (YSF), Grup 3: Yanık+Kantaron (YK), Grup 4: Yanık+Plasebo (YP), Grup 5: Kantaron (K), Grup 6: Plasebo (P). Tedavi sonrasında 15. gün diseksiyon uygulanarak alınan özofagus, mide ve karaciğer doku örneklerinden, histopatolojik ve biyokimyasal belirteçlere (SOD, GPX, MDA, CAT) bakıldı. Uygulanan ilaç formulizasyonunun fibroblastlar üzerine sitotoksitesi invitro koşullarda erişkin insan dermal fibroblast hücre hattında değerlendirildi (HDFa, Gibco invitro hücre kültürü, C-013-5C).
BULGULAR: Deneklerin ağırlık değerlerinin karşılaştırmasında Grup 1, 3, 4 ve 6 da ağırlık artış, Grup 2’de ağırlık kaybı saptandı, Grup 5’te ise anlamlı bir fark saptanmadı. YK grubunda özefagusta submukozal kollojen birikimi, muskularis mukoza hasarı, tunika muskularis hasarı ve kollojen akümülasyonu kontrol grubu ile benzerdi, fakat YSF ve plasebodan daha azdı. Midede mukozal hasar, gastrik bez dilatasyonu, submukozal PMNL infiltrasyonu YK grubunda kontrol grubu ile benzer ve YSF grubundan daha az idi. Kantaronun letal kosantrasyonu 2.58 gr/mL idi.
TARTIŞMA: Kantoron özefagus ve midenin orta derecede alkali koroziv yanıklarında subakut periyotta korumada etkilidir. Kantaronun gastrointestinal sistemin koroziv yanıklarında kullanılabileceği akılda tutulmalıdır.
BACKGROUND: The most frequent etiologic cause is alkaline substances. We investigated the protective effects of the plant St. John ‘s Wort (Hypericum perforatum).
METHODS: We included 42 Wistar albino rats weighing between 200–300 grams and divided into six groups as Group 1: Control, Group 2: Burn+Saline (BS), Group 3: Burn+St. John’s Wort (BSJW), Group 4: Burn+Plasebo (BP), Group 5: St. John’s Wort (SJW), Group 6: Placebo (P). After 15 days of treatment, esophagus, stomach and liver tissue samples were derived by dissection for histopathologic and biochemical markers. The cytotoxic effects of formulation on fibroblasts is evaluated in vitro on human dermoblast fibroblast line (HDFa, Gibco Invitrogen cell culture, C-013-5C).
RESULTS: The weight of the rats increased in Group 1, 3, 4, 6, decreased in Group 2 and did not change in Group 5. In the BSJW group, submucosal collagen accumulation, muscularis mucosa damage, tunica muscularis damage and collagen accumulation in esophagus were similar to the control group but lesser than BS and placebo group. In the stomach, mucosal damage, gastric gland dilatation, submucosal polymorphonuclear infiltration were similar to the control group and lesser than the BS group. The lethal concentration of SJW was 2.58 gr/mL.
CONCLUSION: SJW substrate is effective in protecting the esophagus and stomach in mild to moderate alcali corrosive burns in the subacute period. We should keep in mind the protective effects of STW substrate in alkaline corrosive burns of the gastrointestinal system.