AMAÇ: Travmatik beyin yaralanmasý (TBY) vakalarýnýn çoðu erken dönemde ölümle sonuçlanýr; etkilenen hastalarýn kýsa vadeli prognozunu tahmin etmek bu durumu engellemek için gereklidir. Bu çalýþma, TBY’nin erken döneminde kabul anýndaki laktat/albümin oraný (LAO) ile sonuçlar arasýn-daki iliþkiyi incelemeyi amaçlamaktadýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu retrospektif gözlemsel çalýþma, Ocak 2018 ile Aralýk 2020 tarihleri arasýnda acil servisimize baþvuran TBY’li hastalarý içermiþtir. TBY, baþ kýsaltýlmýþ yaralanma skalasý (AYS) skoru 3 veya daha yüksek ve diðer AYS skoru 2 veya daha düþük olarak kabul edildi. Birincil ve ikincil sonuçlar sýrasýyla 24 saatlik mortalite ve masif transfüzyon (MT) idi.
BULGULAR: Toplam 460 hasta dahil edildi. 24 saatlik mortalite %12.6 (n=28) ve MT 31 (%6.7) hastada gerçekleþtirildi. Çok deðiþkenli analizde, LAO’nun 24 saatlik mortalite (odds oraný [OO], 2.021; %95 güven aralýðý [GA], 1.301-3.139) ve MT (OO, 1.898; %95 GA, 1.288-2.797) ile iliþkili olduðu bulundu. LAO’nun 24 saatlik mortalite ve MT için eðri altýnda kalan alan deðerleri sýrasýyla 0.805 (%95 GA, 0.766-0.841) ve 0.735 (%95 GA, 0.693-0.775) idi.
TARTIÞMA: LAO, TBY’li hastalarda erken dönem sonuçlarýyla, 24 saat içinde 24 saatlik mortalite ve MT dahil olmak üzere iliþkili bulunmuþtur. LAO, TBY’li hastalarda bu sonuçlarý tahmin etmede yardýmcý olabilir.

AMAÇ: Yanýk hastalarýnda mortalitenin sebeplerinin baþýnda sekonder enfeksiyonlar yer almaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, açýk ve kapalý yanýk yara pansuman uygulamalarýnýn sekonder enfeksiyon geliþimi üzerindeki etkilerini deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Aralýk 2022 ve Ocak 2023 tarihleri arasýnda yanýk ünitesine baþvuran yaþlarý 18-65 arasýnda olan 56 hastanýn yanýk yarasýndan baþvuru anýnda, 3. ve 7. günlerde doku kültürleri alýndý. Hastalarýn demografik özellikleri, yanýk yarasýnýn özellikleri, pansuman tipi ve yanýk yarasýna yapýlan ilk müdahale yöntemleri incelenerek yara yeri enfeksiyonu geliþimindeki etkileri deðerlendirildi.
BULGULAR: Açýk ve kapalý pansuman yapýlan hasta gruplarýndan alýnan yanýk yara kültürleri deðerlendirildiðinde kültür pozitifliði açýsýndan gruplar arasýnda anlamlý bir fark bulunmadý (p>0.05). Yanýk sonrasýnda yapýlan ilk müdahale olarak yara yeri ýlýk su ile yýkananlarda kültür pozitifliði diðer gruplardan daha düþük bulundu, gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark saptandý (p=0.019).
TARTIÞMA: Klasik bilgilerimize göre yara yeri enfeksiyonu geliþimi açýsýndan hastaya ait faktörlerin dominant etkileri bilinmesine raðmen, yanýk yarasýnda doðru ve etkin yapýlan ilk müdahalenin de oldukça önemli olduðu görülmüþtür.

AMAÇ: Parmak ucu amputasyonlarý, acil servise baþvuran yaygýn yaralanmalardýr. Ancak tüm amputasyonlarýn replantasyon þansý yoktur ve bu durumda kompozit greft kurtarma tedavileri arasýndadýr. Bu tedavi hem uygulamasý kolay hem de ekonomiktir. Çalýþmamýzda acil serviste ve ameli-yathanede kompozit greftlemenin baþarýsýný ve maliyetini karþýlaþtýrdýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kabul ölçütlerini karþýlayan 36 hasta çalýþmaya alýndý. Tamir yeri kararý hasta uyumuna ve acil servisin yoðunluðuna göre cerrah tarafýndan verildi. Hastalarýn demografik ve hastalýk bilgileri kaydedildi. Anlamlýlýk düzeyi olarak p<0.05 kabul edildi.
BULGULAR: Yirmi iki olgu pediatrik hastaydý. Acil serviste 18 ezilme yaralanmasý ve 22 vaka tedavi edildi. Acil serviste ve ameliyathanede yapýlan giriþimlere göre komplikasyonlar, ek giriþim gereksinimi ve parmak kýsalýðý açýsýndan anlamlý fark yoktu. Acil servisteki müdahaleler, maliyet açýsýndan önemli ölçüde daha düþük ve hastanede kalýþ süreleri daha kýsaydý. Hasta memnuniyeti açýsýndan anlamlý bir fark yoktu.
TARTIÞMA: Kompozit greft parmak ucu yaralanmalarýnda basit ve güvenilir bir yöntemdir ve hasta memnuniyeti açýsýndan yüz güldürücü sonuçlar vermektedir. Ayrýca acil serviste parmak ucu yaralanmalarýnda kompozit greft uygulamasý hem maliyeti düþürecek hem de hastane yatýþlarýnýn azal-masý nedeniyle oluþabilecek hastane enfeksiyonlarýný önleyecektir.

AMAÇ: Akut kolesistit en sýk yapýlan acil ameliyatlardan biridir. Zorlu operasyonlarda güvenli bir alternatif olarak laparoskopik subtotal kolesis-tektomi (LSC) yaygýn olarak kullanýlmaktadýr. Akut kolesistit olgularýnda ERCP öyküsü ile sonuçlarýn deðiþip deðiþmediðini sorguladýk. Literatürde doðrudan akut kolesistitte subtotal kolestektomi sonuçlarýna odaklanan bir çalýþmaya rastlamadýk. Çalýþmamýzda akut kolesistitte ERCP öyküsünün subtotal kolesistektomi oranlarýný etkileyip etkilemediðini araþtýrmayý amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2016-2019 yýllarý arasýnda kliniðimizde akut kolesistit nedeniyle ameliyat edilen hastalarýn (n=470) sonuçlarý retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalar preoperatif ERCP öyküsü olup olmamasýna göre ERCP grubu ve standart grup olarak iki gruba ayrýldý. Birincil sonuç subtotal kolesistektomi oranýydý. Ýkincil sonuçlar ise açýða dönüþ, ameliyat sonrasý komplikasyonlar, ciddi komplikasyonlar, ameliyat süresi ve hasta-nede kalýþ süresi idi.
BULGULAR: Standart grupta 437 hasta, ERCP grubunda ise 33 hasta tespit edildi. Standart grupta 15 ve ERCP grubunda 1 olmak üzere toplam 16 hastaya subtotal kolesistektomi yapýldýðý tespit edildi. Gruplar arasýnda subtotal kolesistektomi oranlarý açýsýndan anlamlý fark yoktu (p= 0.902). Standart grupta 4 olguda açýða geçiþ ile ameliyat tamamlanýrken, ERCP grubunda herhangi bir açýða geçiþ görülmedi (p=0.581). Gruplar arasýnda komplikasyonlar, ciddi komplikasyonlar, operasyon süresi, hastanede kalýþ süresi ve mortalite açýsýndan anlamlý fark saptanmadý.
TARTIÞMA: Bu çalýþma, ERCP’nin akut kolesistit tanýsý ile acil ameliyat edilen hastalarda artan subtotal kolesistektomi ve açýða geçiþ oraný ile iliþkili olmadýðýný göstermiþtir. Akut kolesistitte laparoskopik kolesistektomi, ERCP öyküsü olan hastalarda da güvenle uygulanabilir. Laparoskopik subtotal kolesistektomi, zorlu hastalarda güvenli bir prosedürdür ve bu gibi durumlarda tehlikeli sonuçlardan kaçýnmak için Hartmann poþunu açýk býrakmak tercih edilebilir.

AMAÇ: COVID-19 pandemisi, COVID-19 dýþý þikayetlerle acil servisten týbbi yardým isteyen hasta sayýsýný deðiþtirmiþ, farklý týbbi ve cerrahi durumlarýn ertelenmiþ baþvurularýna neden olmuþtur Akut üriner taþ hastalýðý da bu durumlardan biridir ve COVID-19’un acil servise geliþine etkisi açýsýndan araþtýrýlmasý gerekmektedir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu gözlemsel, retrospektif ve tek merkezli çalýþmada, acil serviste olasý akut ürolitiyazis için istenen her abdominopelvik bil-gisayarlý tomografiyi COVID-19 pandemisinden önceki ve sonraki 1 yýlý ele alarak taradýk. Uygulanan abdominopelvik bilgisayarlý tomografi sayýsýný ve üriner taþ pozitifliðini doðrulayan sayýyý belirledik. Hastalarýn cinsiyetini, yaþýný, taþýn yerini ve taþ boyutunu kaydettik. Ayrýca C-reaktif protein, lökosit sayýsý ve kreatinin deðerlerini kaydettik ve hastalarýn ne kadar süredir aðrý çektiðini, müdahaleye kadar geçen süreyi ve her vaka için seçilen tedavi metodunu not ettik.
BULGULAR: Yapýlan toplam abdominopelvik bilgisayarlý tomografi sayýsý 1089 idi. Bunlardan 517’si pandemi öncesi dönemde, 572’si pandemi sü-recindeydi. Pandemi öncesi ve sýrasýnda taþ pozitifliði sýrasýyla 363 (%70.2) ve 379 (%66.2) idi (p=0.643). Kadýnlarýn COVID-19 dönemindeki oraný (%37.2), pandemi öncesi dönemden (%54.3) anlamlý derecede düþüktü (p=0.013). Pandemi öncesi ve pandemi süreci gruplarýndaki üreter taþlarýnýn medyan boyutu sýrasýyla 4.8 mm ve 3.9 mm idi ve anlamlý bir fark göstermedi (p=0.197). Pandemi öncesinde ve sýrasýnda gruplar arasýnda taþýn yerleri, kan parametreleri, aðrý süresi, tedavi seçenekleri ve müdahale süresi açýsýndan anlamlý bir fark görülmedi.
TARTIÞMA: COVID-19 pandemisi, acil servise akut üreterik kolik vakalarý ile baþvuran daha az veya daha ciddi hasta ile sonuçlanmadý.

AMAÇ: Þok indeksi (SI), nabýzýn (HR) sistolik kan basýncýna (SBP) oraný; modifiye þok indeksi (MSI), HR nin ortalama arter basýncýna oraný; yaþ þok indeksi (ASI), yaþýn SI ile çarpýmý; rivers þok indeksi (rSI), SBP nin HR ye oraný; rSIG, rSI nýn Glasgow Koma Skoru (GCS) ile çarpýmýdýr. Yapýlmýþ çalýþmalarda þok indekslerinin mortaliteyi öngörmede iyi araçlar olduðu kanýtlanmýþtýr. Bu çalýþmanýn amacý yanýk hastalarýnda SI, MSI, ASI, rSI, rSIG þok indekslerinin mortaliteyi öngörmedeki duyarlýlýðýný deðerlendirmektir.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalýþma retrospektif kesitsel bir çalýþmadýr. Hastalarýn acil servise baþvuru anýndaki vital bulgularý alýndý ve þok indeksleri hesaplandý. Çalýþmaya alýnan yanýk hastalarýnda SI, MSI, ASI, rSI, rSIG þok indekslerinin mortaliteyi öngörmedeki etkinliði karþýlaþtýrýldý. BULGULAR: Toplam 913 hasta çalýþmaya alýndý. Yanýk hastarýnda mortaliteyi öngörmede eðri altýnda kalan alan (AUC) deðeri en yüksek olan þok indeksleri rSIG ve MSI idi. Deðerleri sýrasýyla rSIG (AUC: 0.829, %95 CI: 0.739-0.919, p<0.001) ve MSI (AUC: 0.740, %95 CI: 0.643-0.838, p<0.001) idi.
TARTIÞMA: Yanýk hastalarýnýn acil servise baþvuru anýndaki vital bulgularý ile þok indekslerinin hesaplanmasý basittir ve mortaliteyi öngörmede etkilidirler. Çalýþmadaki þok indeksleri içinde mortaliteyi öngörmede en iyisi rSIG ve MSI’dýr.

AMAÇ: Deprem gibi aniden geliþen yýkýmýn ve yaralanmalarýn çok yüksek olduðu durumlarda arama kurtarma ekipleri ve hastaneler insanlarýn yaþamla ölümü arasýnda en önemli belirleyici faktörler olabilmektedir Çalýþmamýzda 2023 Kahramanmaraþ merkezli depremler sonrasý hastanemize baþvuran depremzedelerin analizlerini ve tecrübelerimizi paylaþmayý amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kahramanmaraþ depremleri nedeniyle hastanemize getirilen veya baþvuran yaralýlarýn týbbi veri kayýtlarýný geriye dönük ola-rak inceledik. Hastalarýn baþvuru zamanlarý, tanýlarý, demografik verileri, triaj kodlarý, týbbi müdahaleler, hemodializ ihtiyaçlarý, ezilme sendromu ve mortalite oranlarý incelendi.
BULGULAR: Hastanemize deprem sonrasý ilk 5 günde depremle iliþkili 247 hasta baþvurusu oldu. Acil servise baþvurunun en yoðun olduðu dönem ilk 24 saatti. Cerrahi iþlemlerin en yoðun uygulandýðý dönem 24-48 saat aralýðýydý. En sýk olarak Ortopedik cerrahi iþlemlerin uygulandýðý görüldü. En sýk mortalite nedeni ezilme sendromuydu.
TARTIÞMA: Depremlere hazýrlýklar açýsýndan özellikle deprem bölgesinde olan hastanelerde; hastane afet planý hazýr olmalýdýr ve bu amaçla tecrübelerin paylaþýmý önem taþýmaktadýr.

AMAÇ: Kolonun taþlý yüzük hücreli adenokarsinomu yetiþkin hastalarda iyi tanýnmaktadýr, ancak son derece nadirdir ve çocuklarda o kadar iyi belgelenmemiþtir. Çalýþmamýz bu nadir hastalýk ve uzun vadeli sonuçlarý hakkýnda farkýndalýk yaratmayý amaçlamaktadýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Taþlý yüzük hücreli kolon adenokarsinomlu hastalarýmýzý retrospektif olarak inceledik.
BULGULAR: Barsak obstrüksiyonu bulgularý ile baþvuran ve taþlý yüzük hücreli kolon adenokarsinomu tanýsý alan ortalama yaþlarý 14.83 (daðýlým 13-17) olan üç erkek ve üç kýz olmak üzere altý hastamýz vardý. Tüm hastalarýn karýn grafisinde hava-sývý seviyeleri mevcuttu. Abdominal ultrasonog-rafide tüm hastalarýn subileus saptandý. Acil giriþim öncesinde beþ hastaya karýn bilgisayarlý tomografisi, iki hastaya preoperatif kolonoskopi yapýldý. Hastalarýn tamamýna akut karýn ön tanýsý ile acil eksploratuvar laparotomi uygulandý. Ýki hastada kitle küçültme ameliyatý ardýndan stoma açýldý. Kalan dört hasta intestinal rezeksiyon sonrasý anastomoz ile tedavi edildi. Tüm kýzlarýn yumurtalýklarýnda metastaz vardý. Hastalardan biri erken dönemde multipl metastaz yükü nedeniyle, üçü ise postoperatif altýncý yýlda kaybedildi. O zamandan beri kalan iki hastayý takip etmekteyiz.
TARTIÞMA: Taþlý yüzük hücreli karsinomlar nadir görülmekle birlikte akut karýn ve barsak obstrüksiyonu olan pediatrik hastalarýn ayýrýcý tanýsýnda akýlda tutulmalýdýr. Erken taný ve tedaviye raðmen pediatrik popülasyonda prognozu kötüdür.

AMAÇ: Hartmann’ýn prosedürü, kolon týkanýklýðý veya perforasyonu olan çoðu vakada akut klinik durumlarý çözmek için yaygýn olarak uygulanýr. Hartmann prosedürü ve uç kolostominin kapatýlmasý yüksek morbidite-mortalite oranlarý ile iliþkilidir. Çalýþmamýzda Hartmann prosedüründeki klinik deneyimimizi bildirmeyi amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: 2015-2023 yýllarý arasýnda gerçekleþtirilen Hartmann iþlemlerinin demografik verileri ve sonuçlarý retrospektif olarak ince-lendi.
BULGULAR: Çalýþmamýzýn ortanca yaþý 63 (18-94) idi; hastalarýn 65’i kadýn, 97’si erkekti. Hartmann prosedürü uygulanan hastalarýn %50’sinde kolorektal maligniteler birincil etiyolojiydi, %70’inde obstrüksiyon ve %30’unda perforasyon vardý. Hastalarýn üçte ikisi ASA-2 veya daha yüksekti. Hastalarýn %74.7’sinde postoperatif komplikasyon geliþmedi. Mortalite oranýmýz %33.3 idi. Ortalama iki yýllýk takipte 59 hastada kolostomi kapatýldý. Ortalama kapanma süresi 311 (57-1319) gündü. Kapatma sýrasýnda hastalarýn %89.8’inde zýmba kullanýldý. Sadece iki hastada saptýrýcý ileostomi açýldý. Medyan hastanede kalýþ süresi 8 (5-70) gündü. Hastalarýn %25.4’ünde postoperatif komplikasyon geliþmezken, dört hasta kaybedildi. TARTIÞMA: Toplumumuzda Hartmann prosedürü daha çok kolorektal kanser için uygulanmaktaydý. Ostominin prosedürü ve kapatýlmasý, düþük stoma kapanma oranlarý, yüksek morbidite ve mortalite oranlarýnýn yaný sýra cerrahi zorluklarla sonuçlanýr.

AMAÇ: Bu çalýþmada, suprakondiler humerus kýrýðý (SKHK) cerrahisi sonrasý rotasyonel deformitenin kübitus varus deformitesi (KVD) komplikas-yonu geliþimine etkisini göstermeyi amaçladýk.
GEREÇ VE YÖNTEM: Distal humerus ossifikasyonu tamamlanmamýþ, Gartland Tip II ve daha ciddi kýrýðý olan ve kapalý redüksiyon perkütan pinleme (KRPP) ile tedavi edilen hastalar çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn deðerlendirilmesinde demografik veriler ve ameliyat sýrasýnda çekilen radyografiler tarandý. Rotasyonel deformite ölçümü, Henderson ve ark. tarafýndan tanýmlanan yönteme göre yapýldý. Rotasyonel deformitesi >10° olan hastalar grup 1’e, deformitesi <10° olan hastalar grup 2’ye alýndý. KVD geliþimi açýsýndan hastalar taþýma açýsýnda yapýlan Baumann açý ölçümleri ve son kont-rol grafileri ile deðerlendirildi. KVD geliþen hastalar iki gruba ayrýldý; Grup A, KVD geliþen hastalarý, grup B ise KVD geliþmeyen hastalarý içermektedir. Kozmetik ve fonksiyonel sonuçlar Flynn kriterleri kullanýlarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Kabul edilme kriterlerini karþýlayan 88 hasta çalýþmaya alýndý, 32’si kadýn, 56’sý erkekti. Ameliyat anýndaki ortalama yaþ 6.0±2.8, ortala-ma takip süresi 5.1±2.5 yýldý. Ölçümlere göre grup 1’de 13 hasta, grup 2’de 75 hasta vardý. 88 kiþiden sadece dördünde KVD geliþmiþti. Bu hastalarýn üçünde ≥20° rotasyonel deformite vardý. Grup A’daki hastalarýn ortalama yaþý 2.1 ve ortalama taþýma açýsý 5.7°±1.5 varus idi (p<0,001). Flynn kozmetik kriterlerine göre, grup A ve grup 1 önemli ölçüde daha kötü sonuçlara sahipti (p<0.001).
TARTIÞMA: Sonuç olarak, distal fragmanýn rotasyonda sabitlenmesi KVD ile iliþkili olabilir, intraoperatif deðerlendirme, uzun süreli deformite ve kozmetik bozulmayý önlemek için büyük deðer taþýr.

AMAÇ: Bu çalýþmada, tek taraflý femur baþý epifiz kaymasý (FBEK) tanýsý ile takip edilen hastalarda baþlangýçta etkilenmemiþ olan karþý taraf femur baþý epifizinin kayma riski ile iliþkili radyolojik parametrelerin belirlenmesi amaçlanmýþtýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalýþma grubu, Haziran 2007 ile Aðustos 2018 arasýnda tedavi edilen tek taraflý FBEK hastalarýný içermektedir. Yaþ, cinsiyet, taraf, stabilite, posterior eðim açýsý, kayma derecesi, modifiye Oxford Kemik Yaþý Skoru (MOKYS), Risser sýnýflandýrmasý ve triradiat kýkýrdak gö-rünümü retrospektif olarak deðerlendirildi. Hastalar takipleri sýrasýnda kontralateral kayma geliþen hastalar (SCFESC) ile iskelet olgunluðuna kadar kontralateral kayma geliþmeyen hastalar (SCFEU) olarak iki grupta deðerlendirildi. Gruplar arasýnda risk faktörlerini karþýlaþtýrmak için tanýmlayýcý istatistikler kullanýldý.
BULGULAR: Bu çalýþmaya 48 hasta alýndý ve SCFESC grubunda 6 hasta (%12.5) mevcut idi. Sadece MOKYS gruplar arasýnda anlamlý derecede farklýydý. SCFESC grubunda MOKYS 2 hastada (%33.3) 18, 4 hastada 19 (%66.7) idi. SCFEU grubunda ise MOKYS skorlarý 1 hastada 18 (%2.4), 24 hastada 19 (%57.1) ve 17 hastada >20 (%40.5) idi. SCFESC grubundaki tüm hastalarda Risser skoru 0 ve triradiat kýkýrdak açýk olarak izlendi. TARTIÞMA: Tek taraflý FBEK hastalarý, takiplerde kontralateral FBEK geliþmesi açýsýndan risk altýndadýr ve MOKYS, risk deðerlendirmesinin en iyi öngörücüsüdür. MOKYS 16,17 veya 18 olan hastalarýn kontralateral kalçalarýnýn profilaktik olarak pinlenmesi konusunda literatürü destekleyen so-nuçlar elde ettiðimizi söyleyebiliriz. Ayrýca, göreceli olarak yüksek kontralateral kayma riski taþýyan MOKYS 19 hastalarýnýn pinlenmesini ya da kayma açýsýndan yakýn takibini öneriyoruz.

AMAÇ: Çalýþmanýn amacý, literatürde fikir birliði olmayan cerrahi boyun proksimal humerus kýrýklarýnýn (PHK) cerrahi tedavisinde kullanýlan plak yöntemi ile intramedüller çivi (ÝMÇ) yönteminin klinik ve radyolojik olarak karþýlaþtýrýlmasýdýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2013-Aralýk 2017 yýllarý arasýnda PHK nedeniyle baþvuran 248 olgu retrospektif olarak incelendi. Altmýþ iki olgu çalýþmaya dahil edildi. Sonuçlar klinik olarak kan kaybý miktarý, cerrahi süre, kaynama süresi açýsýndan karþýlaþtýrýldý. Radyolojik olarak ise Intraope-ratif Neck-Shaft Açýsý(NSA), final NSA, American Shoulder and Elbow Surgeons(ASES), Constant ve Visuel Analog Scale(VAS) skorlarý açýsýndan karþýlaþtýrýldý.
BULGULAR: Plak ve ÝMÇ olarak iki grup oluþturuldu. Gruplar yaþ, cinsiyet, operasyon tarafý, takip süresi açýsýnda benzerdi. NSA, final NSA, ASES, Constant ve VAS skorlarý bakýmýndan gruplar arasýnda fark yoktu. IMÇ grubunda intraoperatif kan kaybý miktarý, cerrahi süre ve kaynama süresi daha kýsa idi.
TARTIÞMA: Cerrahi boyun PHK cerrahi tedavisinde plak veya IMÇ iyi klinik sonuçlar gösteren yöntemlerdir. Bu çalýþmaya göre; intraoperatif daha az kan kaybý ortaya çýkmasý, daha kýsa sürede cerrahinin tamamlanmasý ve daha kýsa sürede kaynama görülmesi plak yöntemine göre ÝMÇ yönteminin avantajýdýr.

Herpetik stromal keratit gibi bulgu gösteren, ön kamara açýsýnda yerleþmiþ metalik intraoküler yabancý cisim (IOFB) olgusunu sunuyoruz. Sol gözünde 3 gündür bulanýk görme þikayeti olan 41 yaþýnda, inþaat iþçisi erkek hasta herpetik stromal keratit tanýsý ile merkezimize sevkedildi. Hastanýn anamnezinde travma öyküsü yoktu. Yapýlan muayenede en iyi düzeltilmiþ görme keskinliðinin sað gözde 10 /10, sol gözde 8/10 olduðu görüldü. Biyomikroskopik ön segment muayenesinde sað göz doðaldý. Sol gözde korneal ödem ve skar, ön kamarada +2 hücre, lens ön kapsülde noktasal kesafet izlendi. Seidel testi negatif idi. Fundus muayenesi bilateral doðaldý. Hastadan mesleði nedeniyle travmadan þüphelenilerek çekilen orbita bilgi-sayarlý tomografisinde intraoküler yabancý cisim saptandý. Takibinin 2. gününde kornea ödemi gerileyen hastanýn yapýlan gonyoskopik muayenesinde inferior iridokorneal açýda yabancý cisim görüldü. Hasta operasyona alýnarak Barkan lensi yardýmýyla açýdaki yabancý cisim çýkarýldý. Travma öyküsü olmasa bile travma açýsýndan þüpheli hastalarda kornea ödemi, lens kesafeti gibi muayene bulgularý olduðunda intraoküler yabancý cisim varlýðý düþü-nülmeli ve mutlaka ekarte edilmelidir. Riskli meslek grubunda olan kiþiler koruyucu gözlük kullanýmý konusunda bilinçlendirilmelidir.

Künt boyun travmasýndan sonra yumuþak doku zedelenmeleri nispeten yaygýndýr. Boyun bölgesinin içeriðinden dolayý bu durum birçok hayati yapý için tehlike oluþturabilir. Tiroit üzerinde izole travma oldukça nadirdir ve literatürde çok az vaka rapor edilmiþtir. Bir motorlu araç kazasýnda 61 ya-þýnda normalde saðlýklý bir kadýnýn boynunun sol ön yarýsý, emniyet kemeri yaralanmasý nedeniyle künt travmaya maruz kaldý. Dispne ile iliþkili olacak þekilde boyun anteriorunda aðrýlý bir þiþlik olduðunu bildirdi. Bilgisayarlý tomografiden (BT) bakýldýðýnda tiroit bezinde aktif bir kanamayý anýmsatan özelliklerle birlikte sol tiroit lobunda yýrtýlmalar olduðu görüldü. Sol tiroidektomi ile cerrahi eksplorasyon yapýldý ve hasta sorunsuz bir þekilde iyi-leþti. Ýzole tiroit bezi yaralanmasý nadiren görülür ve vakalarýn yaklaþýk %1-2’sinde mevcuttur. Ayrýca rapor edilen vakalarýn çoðunda bezin içerisinde vurgulanmasý gereken bir patoloji bulunmaktadýr. Hastalarýn boyun kýsmýnda þiþlik, aðrý, solunum bozukluðu ve yutma güçlüðü olabilmektedir. Künt boyun travmasýna maruz kalan hastalar ATLS® prensiplerine göre deðerlendirilmeli ve stabil duruma getirilmelidir. Öncelikle hayati yapýlardaki yaralanmalar elenmelidir. Bu vakalar nadir olsa da, doktorlar künt boyun travmasýndan sonra ya da boyunda þiþlik belirtilmiþse tiroit yaralanmasý ihtimalini deðerlendirmelidir.

Apandisit günümüzde yapýlan acil abdominal cerrahilerin en sýk sebebidir. Sýk görülen komplikasyonlarý iyi bilinmesine raðmen, retroperitoneal abse ve skrotal abse nadir görülen ve daha az bilinen komplikasyonlardýr. Bu çalýþmada apendektomi sonrasý retroperitoneal abse ve skrotal fistül ile komplike olan hastamýzý ve PubMed üzerinden yaptýðýmýz literatür taramasýný sunduk.
69 yaþýnda erkek hasta yaklaþýk 7 gündür devam eden karýn aðrýsý, bulantý-kusma ve son 24 saat içinde ateþ ve mental durum deðiþikliði þikayetleri ile acil servise baþvurdu. Perforasyon ve retroperitoneal abse ön tanýsý ile acil ameliyata alýndý. Laparotomide perfore apandisit ve buna baðlý retro-peritoneal abse görüldü. Apendektomi yapýldý ve abse boþaltýldý. Sepsis nedeniyle 4 gün yoðun bakým ünitesinde kalan hasta postoperatif 15. günde taburcu edildi. Taburcu olduktan 15 gün sonra skrotumdan kötü kokulu akýntý nedeniyle tekrar baþvurdu. Tomografisinde retroperitoneal alandan sol skrotuma uzanan abse tespit edilen hastaya perkütan drenaj uygulandý. Absesi gerileyen hasta yatýþýndan 17 gün sonra þifa ile taburcu edildi. Apandisit ile iliþkili bu nadir komplikasyonlar, erken ve doðru taný koyabilmek için mutlaka cerrahlarýn aklýnda olmalýdýr. Tedavide gecikme morbidite ve mortalitenin artmasýna neden olabilir.