Hızlı Arama
Üst gastrointestinal cerrahiler sonrası mediastinitte erken ve geç tanının klinik sonuçlara etkisi
Salih Duman1, Rassim Kassim1, Eren Erdoğdu1, Cemil Burak Kulle2, Adem Bayraktar2, Ilker Ozgur2, Berker Ozkan1, Metin Keskin2, Murat Kara11İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye2İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
Giriş:
Üst gastrointestinal (GIS) cerrahiler sonrası gelişen mediastinit nadir ancak yaşamı tehdit eden bir komplikasyondur. Perioperatif takipteki gelişmelere rağmen tanı zamanlamasının prognoz üzerindeki etkisi net değildir. Erken gelişen ve geç dönem gelişen mediastinitin klinik, mikrobiyolojik ve cerrahi sonuçlar üzerindeki etkisinin ortaya konması, yönetim stratejileri için kritik öneme sahiptir.
Gereç ve Yöntem:
2015–2025 yılları arasında merkezimizde üst gis cerrahisi sonrası mediastinit tanısı alan 27 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar, cerrahi sonrası mediastinit gelişim zamanına göre erken (≤14 gün) ve geç dönem (>14 gün) gruplara ayrıldı. Demografik veriler, ek hastalıklar, sigara öyküsü, malignite varlığı, tanı zamanı, kültür sonuçları, cerrahi girişimler, yoğun bakım ihtiyacı, yoğun bakım kalış süresi, hastanede yatış süresi, antibiyoterapi süresi, komplikasyonlar ve mortalite oranları karşılaştırıldı.
Bulgular:
Median yaş 64 [IQR 54–74.5] olup, hastaların %55,6’sı erkekti. Olguların %70,4’ünde malignite mevcuttu, en sık mide adenokarsinomu (n=6) izlendi. Yoğun bakım ünitesi (YBÜ) ihtiyacı %81,5 olup median kalış süresi 2 gündü; mortalite 8 hastada (%29,6) görüldü. Kültür pozitifliği 16 hastada (%59,3) idi; en sık Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis ve Enterobacter spp. izole edildi. Erken gelişen mediastinit grubunda YBÜ kalış süresi (median 1 vs. 6,5 gün, p=0.020), hastanede yatış süresi (16 vs. 41 gün, p=0.003) ve antibiyoterapi süresi (14 vs. 35 gün, p=0.002) istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha kısaydı. Erken gelişen grupta mortalite oranı, geç dönem gelişen gruba kıyasla daha düşük saptandı (%17,6 vs. %50, p=0.102). Geç dönemde gelişen grupta kültür pozitifliği daha yüksekti. Bu grupta kompleks cerrahi girişimler video yardımlı torakoskopik cerrahi (VATS), torakotomi, endoskopik stent daha fazla uygulandı. Toplam 13 hastada (%48,1) reoperasyon gerekti. Reoperasyonlar batın ve toraks cerrahisi girişimleri olarak sınıflandırıldığında, batın cerrahisi reoperasyonları daha çok geç dönem gelişen grupta (5/8, %62,5), toraks cerrahisi reoperasyonları ise erken gelişen grupta (4/5, %80) gözlendi. Reoperasyon uygulanmayan hastalar kohortun %51,9’unu oluşturdu (14/27).
Sonuç:
Üst GIS cerrahisi sonrası gelişen mediastinitte erken tanı prognozu belirgin olarak iyileştirmektedir. Erken tanı; mortaliteyi, yoğun bakım ve hastane kalış süresini, antibiyotik tedavi süresini ve kompleks cerrahi ihtiyacını azaltmaktadır. Geç tanı ise yüksek mikrobiyal yük, sık reoperasyon ve olumsuz klinik sonuçlarla ilişkilidir.
Impact of early versus late-onset mediastinitis on outcomes after upper gastrointestinal surgery
Salih Duman1, Rassim Kassim1, Eren Erdoğdu1, Cemil Burak Kulle2, Adem Bayraktar2, Ilker Ozgur2, Berker Ozkan1, Metin Keskin2, Murat Kara11Department Of Thoracic Surgery, Istanbul University, Faculty Of Medicine, Istanbul, Turkey2Department Of General Surgery, Istanbul University, Faculty Of Medicine, Istanbul, Turkey
Introduction:
Mediastinitis is a rare but life-threatening complication after upper gastrointestinal (GI) surgery. Although advances in perioperative care have improved outcomes, the prognostic impact of the timing of onset remains unclear. Clarifying whether early-onset versus late-onset mediastinitis influences clinical, microbiological, and surgical outcomes is essential to guide management.
Material and Methods:
We retrospectively analyzed 27 patients with mediastinitis after upper GI surgery treated at our center between 2015 and 2025. Patients were divided into early-onset (≤14 days) and late-onset (>14 days) mediastinitis groups based on the postoperative interval. Demographic and clinical variables, comorbidities, smoking history, malignancy status, microbiological culture results, surgical interventions, intensive care unit (ICU) admission and duration, hospital stay, duration of antibiotic treatment, complications and mortality were recorded and compared.
Results:
The median age was 64 years [IQR 54–74.5]; 55.6% were male. Malignancy was present in 70.4%, most frequently gastric adenocarcinoma (n=6). Overall ICU admission was 81.5%, with a median ICU stay of 2 days, and mortality occurred in 8 patients (29.6%). Culture positivity was observed in 16 patients (59.3%), most commonly Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, and Enterobacter spp.. Compared with late-onset mediastinitis, early-onset mediastinitis was associated with significantly shorter ICU stay (median 1 vs. 6.5 days, p=0.020), hospital stay (16 vs. 41 days, p=0.003), and antibiotic duration (14 vs. 35 days, p=0.002). The early-onset group demonstrated a lower mortality rate than the late-onset group (17.6% vs. 50.0%, p=0.102). Late-onset mediastinitis correlated with higher culture positivity and a greater need for complex surgical procedures, including video-assisted thoracic surgery (VATS), thoracotomy, and endoscopic stenting. Reoperations were required in 13 patients (48.1%). When stratified into abdominal and thoracic procedures, abdominal reoperations were more frequently observed in the late-onset group (5/8, 62.5%), whereas thoracic reoperations predominated in the early-onset group (4/5, 80%). Patients without reoperation constituted 51.9% of the cohort (14/27).
Conclusion:
Early-onset mediastinitis after upper GI surgery is associated with improved outcomes. It correlates with better survival, shorter ICU and hospital stay, reduced antibiotic treatment, and a lower need for complex surgical procedures, whereas late-onset mediastinitis is linked to higher microbial burden, more frequent reoperations, and poorer outcomes.
Makale Dili: İngilizce