Hızlı Arama
Prostetik yamaya karşı adezyonun önlenmesi: Okside rejenere selüloz, polietilen glikol ve hylan G-F 20’nin karşılaştırılması
Ediz Altinli1, Aziz Sümer2, Neşet Köksal1, Ender Onur3, Serkan Senger1, Ersan Eroglu1, Atilla Çelik1, Gulistan Gumrukcu41Haydarpaşa Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği2Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Kliniği
3Fatih Sultan Mehmet Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Genel Cerrahi Kliniği
4Haydarpaşa Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Patoloji Kliniği
AMAÇ
Bu çalışmanın amacı, hayvan modelinde karın duvarı defektlerinin polipropilen yama ile tamirinden sonra oluşan adezyon formasyonu, fibrozis ve enflamasyon üzerine okside rejenere selüloz, polietilen glikol ve hylan G-F 20’nin etkilerini araştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Kırk sıçan dört gruba ayrıldı ve karın duvarı defekti oluşturuldu. Defektler sırası ile grup I, II, III ve IV olacak şekilde; sadece polipropilen yama (kontrol grubu), polipropilen yama ve adezyon bariyeri olarak hylan G-F 20, polipropilen yama ve adezyon bariyeri olarak okside rejenere selüloz, polipropilen yama ve adezyon bariyeri olarak polietilen glikol kullanılarak onarıldı. Sıçanlar 14. günde öldürüldü.
BULGULAR
Makroskopik adezyon açısından karşılaştırıldıklarında kontrol gurubu ile adezyon bariyeri kullanan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Kontrol grubunda ileri derecede fibroblast proliferasyonu ve polietilen glikol grubunda hafif fibroblast proliferasyonu görüldü.
SONUÇ
Polietilen glikol etkili bir adezyon bariyeridir. Son dönemde laparoskopik cerrrahi birçok alanda standart metot haline gelmiştir. Polietilen glikol laparoskopik düzeneği sayesinde hasarlı yüzey üzerine uygulama kolaylılığı sağlamaktadır.
Prevention of adhesion to prosthetic mesh: comparison of oxidized generated cellulose, polyethylene glycol and hylan G-F 20
Ediz Altinli1, Aziz Sümer2, Neşet Köksal1, Ender Onur3, Serkan Senger1, Ersan Eroglu1, Atilla Çelik1, Gulistan Gumrukcu41Department Of Geneal Surgery, Haydarpaşa Numune Training And Research Hospital2Department Of Geneal Surgery, Yüzüncü Yıl Univesity, Medical Faculty
3Department Of Geneal Surgery, Fatih Sultan Mehmet Training And Research Hospital
4Department Of Pathology, Haydarpaşa Numune Training And Research Hospital
BACKGROUND
The aim of this study was to investigate the impact of oxidized generated cellulose, polyethylene glycol and hylan G-F 20 on adhesion formation, fibrosis and inflammation after repair of abdominal wall defect with polypropylene mesh in an animal model.
METHODS
Forty rats were divided into four groups and abdominal wall defect was established. The defect was repaired with polypropylene mesh alone (control group), polypropylene mesh and hylan G-F 20 as adhesion barrier, polypropylene mesh and oxidized generated cellulose as adhesion barrier, or polypropylene mesh and polyethylene glycol as adhesion barrier in Groups I, II, III, and IV, respectively. Rats were sacrificed on the 14th day in all groups.
RESULTS
A comparison of the groups in terms of macroscopic adhesion scores revealed statistically significant differences between the groups using an adhesion barrier and the control group. Severe fibroblast proliferation was seen in the control group and mild fibroblast proliferation was seen in polyethylene glycol group.
CONCLUSION
Polyethylene glycol is an effective adhesion prevention barrier. Laparoscopic surgery has become the standard method in most of the surgical field. With its laparoscopic apparatus, polyethylene glycol allows easy application on the damaged surface.
Sorumlu Yazar: Aziz Sümer, Türkiye
Makale Dili: İngilizce