Quick Search
Investigation of fatal traumatic head injuries
Kerem Sehlikoğlu1, Abdurrahim Türkoğlu2, Turgay Bork2, Muhammet Batbaş31Department of Forensic Medicine, Adiyaman University, Faculty of Medicine, Adıyaman-Türkiye2Department of Forensic Medicine, Firat University, Faculty of Medicine, Elazig-Türkiye
3The Council of Forensic Medicine, Elazig Branch Office of The Council of Forensic Medicine, Elazig-Türkiye
BACKGROUND: Traumatic head injuries (THIs) are one of the major causes of death in forensic cases. The aim of this study was to investigate the characteristics of patients with fatal THIs.
METHODS: In this study, a total of 311 patients with fatal THIs, who underwent postmortem examinations and/or autopsies, were retrospectively analyzed. Cases were evaluated based on sex, age group, incident origin, cause of the incident, presence of skull fracture, type of fractured bone (if any), fracture localization and pattern, presence and type of intracranial lesion (if any), and cause of death.
RESULTS: Out of the patients, 242 (77.8%) were male and 69 (22.2%) were female. Accidents accounted for 235 (75.6%) of the incidents, with in-vehicle traffic accidents causing 117 (37.6%). In 221 cases (71.1%), intracranial lesions and skull fractures were observed together. The most common fractures were base fractures (171 cases) and temporal bone fractures (153 cases). The rate of intracranial hemorrhage was lower in the adult age group (69.7%) compared to the older age group (92.6%).
CONCLUSION: The results obtained in this study indicate that the cause of the incident, type of fracture, presence of skull base fracture, and multiple skull fractures increase the likelihood of fatalities. The occurrence of skull fractures reduces intracranial pressure, thereby decreasing the incidence of intracranial lesions. The development and effective enforcement of road traffic safety policies and regulations will reduce the incidence of fatalities.
Ölümcül travmatik kafa yaralanmalarının incelenmesi
Kerem Sehlikoğlu1, Abdurrahim Türkoğlu2, Turgay Bork2, Muhammet Batbaş31Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adli Tıp Anabilim Dalı, Adıyaman, Türkiye2Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adli Tıp Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye
3Adli Tıp Kurumu, Elazığ Adli Tıp Şube Müdürlüğü, Elazığ, Türkiye
AMAÇ: Travmatik kafa yaralanmaları, ölümlü adli olaylarda önemli nedenlerden biridir. Bu çalışmada fatal travmatik kafa yaralanmalı olguların özeliklerinin incelenmesi amaçlanmaktadır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada ölümcül travmatik kafa yaralanması bulunan ve ölü muayene ve/veya otopsi yapılan 311 adli olgu retrospektif olarak incelendi. Olgular cinsiyet, yaş grubu, olay orijini, olay nedeni, kafatası kırığı varlığı, varsa kırılan kemik çeşidi, lokalizasyonu ve kırık şekli, intrakranial lezyon varlığı, varsa lezyon çeşidi ve ölüm nedeni değişkenleri açısından değerlendirildi.
BULGULAR: Olguların 242’si (%77.8) erkek, 69'u (%22.2) kadındı. Olayların 235'i (%75.6) kaza orijinliydi ve 117 olgu (%37.6) araç içi trafik kazası nedenliydi. 221 olguda (%71.1) intrakranial lezyon ve kafatası kırığı birlikteydi. En sık olarak, 171 olguda kafa tabanı kırığı ve 153 olguda temporal kemik kırığı izlendi. Erişkin yaş grubunda daha düşük (%69.7), ileri yaş grubunda ise daha yüksek oranda (92.6%) intrakranial kanama meydana geldiği saptandı.
SONUÇ: Çalışmamızda mağduru olunan olay nedeni, meydana gelen kırık çeşidi, kafa tabanı kırığı meydana gelmesi ve çoklu kafatası kırığının meydana gelmesi gibi durumların fatalite ihtimalini arttırdığı saptandı. Kafatası kırıklarının meydana gelmesi, kafa içi basıncını azaltmakta ve böylece kafa içi lezyonların görülme sıklığını azalmaktadır. Karayolu trafiği güvenlik politikalarının geliştirilmesi ve trafik kurallarının/düzenlemelerinin etkili bir şekilde uygulanması ile ölümlerin insidansı azalacaktır.
Manuscript Language: English