BACKGROUND: The aim of this study was to evaluate the possible protective effects of dapagliflozin in an experimental sepsis model in rats.
METHODS: Saline (1 mL/kg, p.o.) or dapagliflozin (10 mg/kg, p.o.) was administered to Sprague-Dawley rats for 5 days prior to the surgical procedures. Under anesthesia, sepsis was induced by cecal ligation puncture, while sham control groups underwent laparotomy only. Blood urea nitrogen, creatinine, and glucose levels were measured in serum samples and the levels of malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH), myeloperoxidase (MPO), tumor necrosis factor alpha, interleukin 1 beta, caspase 8, and caspase 9 were determined in tissue samples (kidney, liver, and lung). Histological evaluation was also performed.
RESULTS: The administration of dapagliflozin in a sepsis model reduced oxidative stress (MDA), increased antioxidant levels (GSH), and reduced inflammation (MPO) in the kidney (p<0.05). Dapagliflozin also decreased oxidative stress (MDA) in lung tissue and decreased inflammation (MPO) in lung and liver tissue (p<0.05). Caspase 8 and 9 levels in kidney, lung, and liver tissue were increased (p<0.05) in the dapagliflozin group compared with the sepsis group. According to the histopathological results, sepsis was moderately improved in renal tissue and slightly attenuated in lung and liver tissue with the administration of dapagliflozin.
CONCLUSION: Dapagliflozin had a preventive effect on sepsis-induced kidney damage, but the protective effect was mild in lung and liver tissue in the present study.
AMAÇ: Bu çalışmada, sıçanlarda dapagiflozinin deneysel sepsis modeli üzerindeki olası koruyucu etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Sprague-Dawley sıçanlara cerrahi operasyonların 5 gün öncesinde serum fizyolojik (1 mL/kg, p.o.) veya dapagliflozin (10 mg/kg, p.o.) verilmeye başlandı. Sepsis, anestezi altında, çekal ligasyon ve perforasyon modeli ile oluşturulurken, sham kontrol gruplarına sadece laparotomi yapıldı. Serumda BUN, kreatinin ve glukoz düzeyleri; dokularda (böbrek, karaciğer ve akciğer) ise MDA, GSH, MPO, TNF-α, IL-1β, kaspaz 8 ve kaspaz 9 düzeyleri belirlendi. Bu dokularda histolojik değerlendirme de yapıldı.
BULGULAR: Sepsiste dapagliflozin uygulaması, böbrek dokularında oksidatif stresi (MDA) azalttı, antioksidan düzeyleri (GSH) arttırdı ve enflamasyonu (MPO) azalttı (p<0.05). Sepsiste dapagliflozin uygulaması akciğer dokularında oksidatif stresi (MDA) azalttı, akciğer ve karaciğer dokularında ise enflamasyonu (MPO) azalttı (p<0.05). Ayrıca, böbrek, akciğer ve karaciğer dokularında kaspaz 8 ve 9 düzeylerini arttırdı (p<0.05). Histopatolojik sonuçlara göre, dapagliflozin uygulaması böbrek dokularında orta derece; akciğer ve karaciğer dokularında ise hafif iyileştirdi.
TARTIŞMA: Bu çalışmada, dapagliflozinin deneysel sepsis modelinde böbrek hasarını önleyici etkisinin olduğu gösterilmesine rağmen akciğer ve karaciğer dokuları üzerine hafif koruyucu etkisi olduğu bulunmuştur.