Minimally invasive theurapeutic approaches in pediatric nonvascular fourth-grade renal trauma

BACKGROUND: Conservative management procedures are implemented in cases of low-grade pediatric blunt renal trauma, but procedures for grade 4 injuries are not clearly defined. The present objective was to discuss treatment procedures in patients who presented with or developed urinoma during follow-up.
METHODS: Treatment procedures implemented in 8 patients (female: male ratio=1: 7; average age: 6) with grade 4 renal trauma who presented to the clinic between 2003 and 2012 were retrospectively analyzed.
RESULTS: Cause of renal injury was fall in 4 cases, blunt abdominal trauma in 3 cases, and being trapped in a harvesting machine in 1 case. Right renal trauma was diagnosed in 4 cases, left renal trauma in 4. Emergent exploration due to hemodynamic instability was not necessary. Although urinary extravasation was observed upon investigation in 1 patient, urinoma did not form during follow-up. Five of the 7 patients with urinoma were treated with drainage procedures (double-J catheter ( JJ) in 3, percutaneous drainage (PD) in 1, followed by JJ catheter placement). In spite of initial PD, inferior pole nephrectomy and pyeloplasty were performed in the remaining 2 cases due to decomposition of the integrity of the urinary system. In 1 patient, pyeloplasty was performed following regression of symptoms due to ureteropelvic obstruction. Catheters were removed when extravasation was not detected in the urinary system. Average time of removal was 4 months for JJ catheters and 1.5 months for PD catheters.
DISCUSSION: Pediatric grade 4 renal trauma can be successfully treated with minimally invasive procedures. Initial implementation of these procedures increases the chance of kidney salvage, even when surgical intervention is eventually performed.

Çocuklarda vasküler olmayan dördüncü derece böbrek yaralanmalarýnda minimal invaziv tedavi yaklaþýmlarý

AMAÇ: Çocukluk çaðýnda düþük dereceli künt böbrek yaralanmalarýnda konservatif tedavi yöntemleri kullanýlýr. Ancak dördüncü derece yaralanmalarda tedavi protokolleri tam olarak belirlenememiþtir. Çalýþmamýzýn amacý, kliniðimize ürinom ile baþvuran veya üriner ekstravazasyon saptanan hastalarda tedavi yöntemlerini tartýþmaktýr.
GEREÇ VE YÖNTEM: Kliniðimize 2003–2012 yýllarý arasýnda baþvurmuþ olan ve dördüncü derece renal travma saptanmýþ olan sekiz olgu (K/E=1/7, ortalama yaþ: 6 yaþ) uygulanan tedavi yöntemleri açýsýndan geriye dönük olarak incelendi.
BULGULAR: Dört olguda yüksekten düþme, üç olguda batýna künt travma ve bir olguda kereste makinesine sýkýþma nedeniyle renal yaralanma vardý. Dört olguda sað, dört olguda sol renal travma saptandý. Hiçbir olguda hemodinamik instabilite nedeniyle acil eksplorasyon gerekmedi. Bir olgunun ilk incelemelerinde üriner ekstravazasyon gösterilmiþ olmasýna raðmen izlemde ürinom saptanmadý. Ürinom geliþen yedi olgunun beþi drenaj yöntemleri ile (üç olguda JJ kateter, bir olguda perkütan drenaj (PD) kateteri, bir olguda PD sonrasýnda JJ kateter yerleþtirilerek) tedavi edildi. Geri kalan iki olguda ilk tedavi olarak PD uygulanmasýna raðmen üriner sistem bütünlüðünün bozulmuþ olmasý nedeniyle alt pol nefrektomi ve pelviplasti uygulandý. Bir olguya bulgularý geriledikten sonra üreteropelvik darlýk nedeniyle piyeloplasti uygulandý. Tüm kateterler üriner sistemde ekstravasyon olmadýðý gösteridikten sonra çekildi. JJ kateter çekilme süresi ortalama dört ay, PD kateter çekilme süresi 1.5 ay idi.
SONUÇ: Çocukluk çaðýndaki dördüncü derece renal yaralanmalar minimal invaziv yöntemlerle baþarýyla tedavi edilebilmektedir. Cerrahi uygulanan olgularda bile öncelikle minimal invaziv yöntemlerin seçilmesi böbreðin korunma þansýný artýrmaktadýr.