Quick Search
Effects of pioglitazone and metformin on abdominal adhesion formation in an experimental model
Mehmet Ali Yücesoy1, Engin Hatipoğlu1, Osman Alperen Balık1, Karolin Yanar2, Şebnem Batur3, Osman Şimşek1, Bedii Berat Apaydın11Department of General Surgery, Istanbul University-Cerrahpaşa, Istanbul-Türkiye2Department of Biochemistry, Istanbul University-Cerrahpaşa, Istanbul, Turkiye
3Department of Pathology, Istanbul University-Cerrahpaşa, Istanbul-Türkiye
BACKGROUND: This study evaluated the use of metformin or pioglitazone in preventing or reducing the development of post-operative intra-abdominal adhesion (PIAA) by employing histopathological, immunohistochemical, and biochemical analyses in an experimental adhesion model.
METHODS: Fifty Wistar-Albino rats were divided into five groups: Group I (Control), Group II (Sham Treatment), Group III (Hy-aluronic Acid), Group IV (Metformin), and Group V (Pioglitazone). Adhesions were induced in the experimental groups, except for the sham group, using the scraping method. After 10 days, rats were euthanized for evaluation. Macroscopic adhesion degrees were assessed using Nair's scoring system. Immunohistochemical and enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) methods were utilized to assess serum, peritoneal lavage, and intestinal tissue samples. Fructosamine, interleukin-6 (IL-6), transforming growth factor-beta (TGF-β), and fibronectin levels were measured in serum and peritoneal lavage samples.
RESULTS: The groups exhibited similar Nair scores and Type I or Type III Collagen staining scores (all, p>0.05). Pioglitazone significantly reduced serum IL-6 and TGF-β levels compared to controls (p=0.002 and p=0.008, respectively). Both metformin and pioglitazone groups showed elevated IL-6 in peritoneal lavage relative to controls, while fibronectin levels in the lavage were lower in pioglitazone-treated rats compared to the sham group (all, p<0.005).
CONCLUSION: Pioglitazone, but not metformin, demonstrated a positive biochemical impact on preventing PIAA formation in an experimental rat model, although histological impacts were not observed. Further experimental studies employing different dose/duration regimens of pioglitazone are needed to enhance our understanding of its effect on PIAA formation.
Sıçanlarda oluşturulan abdominal adezyon modelinde pioglitazon ve metforminin etkisinin değerlendirilmesi
Mehmet Ali Yücesoy1, Engin Hatipoğlu1, Osman Alperen Balık1, Karolin Yanar2, Şebnem Batur3, Osman Şimşek1, Bedii Berat Apaydın11İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye2İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
3İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
AMAÇ: Sıçanlarda oluşturulan deneysel bir adezyon modelinde histopatolojik, immünohistokimyasal ve biyokimyasal analizler kullanılarak postoperatif karın içi adezyon (PIAA) gelişimini önleme veya azaltmada metformin ve pioglitazonun etkisini değerlendirmek.
GEREÇ VE YÖNTEM: Elli Wistar-Albino cinsi sıçan beş gruba ayrıldı: Grup I (kontrol), Grup II (sham ), Grup III (Hyaluronik asit), Grup IV (metformin) ve Grup V (pioglitazon). Sham deney grubu dışındaki tüm deney gruplarında yapışıklıklar scraping model oluşturularak yapıldı ve 10 gün sonra değerlendirme için sıçanlara ötenazi uygulandı. Makroskopik adezyon dereceleri Nair skor sistemi kullanılarak değerlendirildi. Serum ve periton lavaj örneklerinde fruktozamin, IL-6, TGF-β ve fibronektin düzeyleri ölçüldü. Bağırsak doku örneklerinin değerlendirilmesinde histopatolojik skorlama sistemi kullanıldı ve immünohistokimyasal kitlerden yararlanıldı.
BULGULAR: Gruplar Nair skorlaması ve Tip I - Tip III Kollajen boyanma skorları açısından benzerdi (hepsi, p>0,05). Pioglitazon grubunda kontrol grubuna kıyasla serum IL-6 ve TGF-β düzeylerini anlamlı düzeyde düşük saptandı (sırasıyla p=0,002 ve 0,008). Metformin ve pioglitazon grupları peritoneal lavajda kontrol grubuna kıyasla daha yüksek IL-6 sergilerken, peritoneal lavajdaki fibronektin seviyeleri pioglitazon ile tedavi edilen sıçanlarda sham grubuyla karşılaştırıldığında daha düşük saptandı (hepsi, p<0.005).
SONUÇ: Deneysel adezyon modelinde PIAA oluşumunun önlenmesinde pioglitazon histolojik olarak olmasa da biyokimyasal olarak olumlu bir etkiye sahipti. PIAA oluşumu üzerindeki etkisini daha iyi anlamak için pioglitazonun farklı doz/süre rejimlerini kullanan ileri deneysel çalışmalara ihtiyaç vardır.
Manuscript Language: English