Quick Search
An Evaluation Of Pediatric Burn Patieints a Fifteen-Years Period
Recep Tekin1, İlyas Yolbaş2, Cafferi Tayyar Selçuk3, Ali Güneş2, Ayhan Özhasanekler4, Mustafa Aldemir51Department Of Infectious Disease And Clinical Microbiology, Faculty Of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey2Department Of Pediatric, Faculty Of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
3Department Of Plastic Surgery, Faculty Of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
4Department Of General Surgery, Faculty Of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
5Department Of Emergency Clinic, Faculty Of Medicine, Dicle University, Diyarbakir, Turkey
Objective: Burn injuries are a huge public health issue for children. The aim of this study was to determine demographic, etiologic, burn wound infections and clinical trends of 2346 pediatric burns patients during fifteen years in the southeast provinces of Turkey, and create criteria for a pediatric burn prevention program.
Patients and method: Age, gender, degree of burn, demographics, etiology of burn, burn wound infections, and length of hospital stay, the total body surface area percentage and outcome data of 2346 children who admitted to the Burn Center of Dicle University between January 1994 and December 2008 were recorde.
Results: The average age of 2346 pediatric burn patients were 4.42±3.56 years. There were 1,064 (45.3%) males and 1,282 (54.7%) females. The highest incidence appeared in the 0–4 years group as 68.5%. Burn type of cases was 1828 (77.9 %) scalding burns, 332 (14.2%) flame burns and 186 (7.9%) electrical burns. The mean of total body surface area burn was 21.5±12.6 %. The mean of Length of hospitalization was 12.87±10.02 days.
Conclusion: In our study, the epidemiological features of pediatric burns are different from the other region. Burn prevention education should train the for pediatric burn prevention.
Onbeş Yillik Çocuk Yanik Hastalarinin Değerlendirilmesi
Recep Tekin1, İlyas Yolbaş2, Cafferi Tayyar Selçuk3, Ali Güneş2, Ayhan Özhasanekler4, Mustafa Aldemir51Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfesiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı, Diyarbakır2Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pediatri Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
3Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Plastik Cerrahi Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
4Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
5Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Ana Bilim Dalı, Diyarbakır
Amaç: Yanık yaralanmaları çocuklar için büyük bir halk sağlığı problem olup, bu çalışmada amacımız Güneydoğu Anadolu bölgesinde 15 yıl boyunca takip edilen 2346 çocuk yanık hastasıın demografik, etyolojik, yanık yara enfeksiyonu ve klinik gidişlerini değerlendirmek ve çocuk hastalar için bir yanık önleme programı geliştirmekti.
Material metod: Dicle Üniversitesi yanık ünitesinde Ocak 1994 - Aralık 2008 tarihleri arasında yatırılarak takip edilen 2346 çocuk hastanın yaş, cinsiyet, yanık derecesi, dermografik özellikleri, yanık etyolojisi, yanık yara enfeksiyonu, hastanede kalma süresi, yanık yüzeyi yüzdesi ve hasta sonlanımı verileri retrospektif olarak değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya 2346 çocuk yanık olgularının yaş ortalaması 4.42±3.56 yıl idi. Hastaların 1282 (54.7%) kız ve 1064 (45.3%) erkek idi. En yüksek insidans 68.5%. ile 0-4 yaş aralığında görüldü. Yanık tipleri 1828 (77.9 %) haşlama yanığı, 332 (14.2%) alev yanığı ve 186 (7.9%) elektrik yanıklarından oluşuyordu. Yanık dereceleri açısından 19 (0.8 %) birinci derece, 2172 (92.6 %) ikinci derece ve 155 (6.6 %) üçüncü derece yanıklardan oluşuyordu. Ortama total vücut yanık yüzdesi ortalaması %21.5±12.6 idi. Ortalama hastanede kalış süresi 12.87±10.02 gün idi. En sık izole edilen yanık yara enfeksiyonları 52% (368) Pseudomonas aeruginosa, 12% (83) Acinetobacter spp., ve 9% (66) Escherichia coli idi.
Sonuç: Çalışmamızda yanık hastalarının özellikleri diğer bölgelerden farklı idi. Çocuk yanık önleme programı için bölge halkı eğiltilmelidir.
Manuscript Language: English