BACKGROUND: Acute respiratory distress syndrome is a devastating complication of severe sepsis. Preclinical models suggest that direct lung injury begins with attack to the lung epithelium, but indirect lung injury results from systemic endothelial damage due to inflammatory mediators. The aim of the present study was to explore the effect of octreotide on lungs in a surgically induced sepsis model in rats.
METHODS: We used 32 male Sprague Dawley rats and divided into four groups. Group 1: Normal (non-operative and orally fed control, n=8); Group 2: Sham operated (n=8); Group 3: Cecal ligation and puncture (CLP) (untreated group, n=8); and Group 4: CLP and 100 µg/kg octreotide i.p. (n=8). For sepsis, CLP procedure was performed on 16 rats to induce a sepsis model. All groups were analyzed, their blood was taken for arterial blood gas analysis. For histological examination, lung tissues were removed and sections were prepared.
RESULTS: In histological examination, if we compare CLP + Octreotide with only CLP group in CLP + Octreotide group decreased inflammatory cell infiltration in alveolar and interstitial area as well as edema, bleeding, when CLP group was compared with octreotide group, all histopathological parameters improved significantly and the severity index decreased from 3 to 1. For arterial blood gas, when CLP and octreotide groups were compared with CLP group, it was observed that there was a significant change in favor of healing and that they almost came up to controls and sham group.
CONCLUSION: It could be hypothesized that it would be beneficial to administer octreotide for ameliorate lung injury state in sepsis patients.
AMAÇ: Akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS), sepsisin yıkıcı bir komplikasyonudur. Preklinik modeller, doğrudan akciğer hasarının, akciğer epiteline saldırı ile başladığını, ancak dolaylı akciğer hasarının, enflamatuvar mediatörlere bağlı sistemik endotel hasarından kaynaklandığını göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, farelerde cerrahi olarak indüklenen sepsis modelinde oktreotidin akciğerler üzerindeki etkisini araştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmada 32 erkek Sprague Dawley sıçan kullanıldı ve 4 gruba ayrıldı. Grup 1: normal (opere olmayan ve oral yoldan kontrol, n=8); Grup 2: sham operasyonlu (n=8); Grup 3: CLP (tedavi edilmemiş grup, n=8); Grup 4: CLP ve 100 µg/kg oktreotid i.p. (n=8). Sepsis için, sepsis modelini indüklemek için 16 sıçanda çekal ligasyon ve ponksiyon (CLP) prosedürü uygulandı. Tüm gruplar analiz edildi, kanları arteriyel kan gazı analizi için alındı. Histolojik inceleme için akciğer dokuları çıkarıldı ve parçalar hazırlandı.
BULGULAR: Histololojik incelemede CLP+Octreotid’i sadece CLP grubu ile karşılaştırırsak, CLP+Octreotid grubunda alveoler ve interstisyel alanda enflamatuvar hücrelerin infiltrasyonu azaldı, CLP grubu oktreotid grubuyla karşılaştırıldığında, ödem, kanama azaldı ve tüm histopatolojik parametreler anlamlı olarak geriledi ve ciddiyet indeksi 3’ten 1’e düştü. Arteriyel kan gazı için, CLP ve oktreotide grubu CLP grubuyla karşılaştırıldığında, iyileşme lehine anlamlı bir değişiklik olduğu ve neredeyse kontrol grubu ve sham grubuna yaklaştığı görülmüştür.
TARTIŞMA: Sonuç olarak, sepsis hastalarında akut akciğer hasarı durumu için oktreotid uygulamasının yararlı olacağı düşünülülebilir.