Quick Search
Volar locking plate versus K-wire-supported external fixation in the treatment of AO/ASIF type C distal radius fractures: A comparison of functional and radiological outcomes
Altuğ Duramaz, Mustafa Gökhan Bilgili, Evren Karaali, Berhan Bayram, Nezih Ziroğlu, Cemal KuralDepartment of Orthopedics and Traumatology, Bakırköy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital, İstanbul-TurkeyBACKGROUND: The aim of this study was to compare the functional and radiological outcomes of K-wire-supported bridging external fixation (KW-EF) and volar locking plate (VLP) in the treatment of comminuted intra-articular distal radius fractures.
METHODS: Patients treated for complex intra-articular distal radius fractures between February 2010 and April 2013 were retrospectively investigated. A total of 114 patients (42 females and 72 males) with a mean age of 44.9±15.4 (range: 18–86) years were evaluated. Wrist ranges of motion were measured using a universal goniometer, and hand grip strength was determined using hand dynamometers. The results were evaluated with Gartland–Werley score. QuickDASH questionnaire was administered in subjective functional assessment. Radiological evaluations were performed, with wrist radiographs obtained on the 3rd month and 2nd year.
RESULTS: Wrist flexion, extension, pronation, and supination were all significantly better in the VLP group than in the KW-EF group at last control (p=0.001). Gartland–Werley, QuickDASH, and Visual Analog Scale were significantly better in the VLP than group than in the KW-EF group (p=0.003, p=0.003, and p=0.001, respectively). At the last follow-up, loss of grip strength compared with that on the uninjured side was 4% in the VLP group and 7% in the KW-EF group.
CONCLUSION: VLP is a safe method with low complication rates. It is superior to KW-EF as it facilitates early return to daily activities and shows better functional and radiological outcomes in the 2nd year of treatment.
AO/ASIF tip C distal radius kırıklarının tedavisinde volar kilitli plak mı? K-teli destekli eksternal fiksatör mü? Fonksiyonel ve radyolojik sonuçların karşılaştırılması
Altuğ Duramaz, Mustafa Gökhan Bilgili, Evren Karaali, Berhan Bayram, Nezih Ziroğlu, Cemal KuralBakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbulAMAÇ: Eklem içi ve parçalı distal radius kırıklarının tedavisinde volar kilitli plak uygulaması ile K teli destekli eksternal fiksatör uygulamasının fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarının karşılaştırılması amaçlandı.
GEREÇ VE YÖNTEM: Şubat 2010–Nisan 2013 tarihleri arasında kompleks intraartiküler distal radius kırığı için tedavi edilmiş hastalar geriye dönük olarak tarandı. Dâhil edilme kriterlerini karşılayan 18 ile 86 yaş arasında (ortalama yaş, 44.9±15.4) 114 hasta değerlendirildi. Hastaların fonksiyonel değerlendirmelerinde gonyometre ile eklem hareket açıklıkları ve el dinamometresi ile kavrama güçleri ölçüldü. Sonuçlar Gartland–Werley ölçeği ile değerlendirildi. Subjektif fonksiyonel değerlendirmede Quick DASH ölçeği kullanıldı. Radyolojik değerlendirme hastaların ameliyat sonrası üçüncü ay ve ikinci yılda el bileği grafileri ile yapıldı.
BULGULAR: Son kontroldeki fonksiyonel değerlendirmede volar kilitli plakta (VLP) fleksiyon, ekstansiyon, pronasyon ve supinasyon eksternal fiksatörden (EF) anlamlı düzeyde yüksekti (p=0.001). Volar kilitli plağın Gartland-Werley skoru, QuickDASH skoru ve vizüel analog skoru (VAS), EF’den iyiydi (p=0.003, p=0.003 ve p=0.001, sırasıyla). VLP’de ameliyat sonrası son kontrolde sağlam tarafa göre kavrama gücü kaybı ortalama %4, EF’de ise %7 oranındaydı.
TARTIŞMA: Volar kilitli plağın güvenli ve komplikasyondan uzak bir yöntem olduğu görülmüştür. Volar kilitli plak günlük yaşam aktivitelerine erken dönüş, fonksiyonel ve radyolojik sonuçlar açısından tedavinin ikinci yılında eksternal fiksatörden daha üstün bir yöntemdir.
Manuscript Language: English