Quick Search
Effects of Rosmarinus Officinalis extract on wound healing, colon anastomosis and postoperative adhesion in colon anastomosis rats
Yahya Kaan Karatepe1, Ugur Kesici2, Mehmet Güray Duman2, Mahmut Salih Genç3, Kubra Bozali4, Eray Metin Guler4, Ayşe Gökçen Sade5, Sibel Oba61Department of General Surgery, Malatya Battalgazi State Hospital, Malatya, Türkiye2Department of General Surgery,University of Health Sciences, Prof. Dr. Cemil Tascioglu City Hospital, Istanbul, Türkiye
3Department of General Surgery, Health Science University, Sultan II. Abdulhamid Han Training and Research Hospital, Istanbul, Türkiye
4Department of Medical Biochemistry, Health Science University, Haydarpasa Numune Training and Research Hospital, Istanbul, Türkiye
5Department of Pathology, Health Science University, Sultan II. Abdulhamid Han Training and Research Hospital, Istanbul, Türkiye
6Department of Anesthesiology and Reanimation, Health Science University, Hamidiye Etfal Training and Research Hospital, Istanbul, Türkiye
Background: Intraabdominal adhesions increase the incidence and length of surgical complications. Many anti-adhesive agents have been used for this purpose, but no definitive solution has yet been found. Studies on the prevention and reduction of anastomotic leakage, therefore, remain up to date. This study aimed to determine the effects of Rosmarinus Officinalis extract on colon anastomosis as a surgical model, its antiadhesive activity, and its impact on wound healing in the laparotomy site simultaneously to facilitate the clinical application of Rosmarinus Officinalis extract.
Methods: The rats were divided into two groups of seven rats each. Group C (Control): Laparotomy with colon anastomosis + 2 mL isotonic solution. Group R (Rosmarinus officinalis): Laparotomy + colon anastomosis, + 2 mL of 2% rosmarinus officinalis. Macroscopic adhesion scoring was performed and recorded. The tensile strength of the wound was assessed using tissue samples obtained from the incision line. From the incision line, tissue samples were obtained for histopathological investigation and tissue hydroxyproline levels. Anastomotic burst pressure was measured from the segment of colon anastomosis.
Results: In terms of Macroscopic adhesion score, there was no statistically significant difference between Group C and Group R (p=1.000). The mean Wound tensile strength value of Group R was significantly lower than that of Group C (p=0.003). In terms of mean Anastomotic burst pressure, there was no statistically significant difference between Group C and Group R (p=0.078).
Conclusion: According to the findings of our investigation, peritoneal administration of Rosmarinus Officinalis extract in the early postoperative period may increase the risk of evisceration in the abdominal incision site.
Rosmarinus Officinalis ekstraktının kolon anastomozu yapılan sıçanlarda yara iyileşmesi, kolon anastomozu ve postoperatif adezyon üzerine etkileri
Yahya Kaan Karatepe1, Ugur Kesici2, Mehmet Güray Duman2, Mahmut Salih Genç3, Kubra Bozali4, Eray Metin Guler4, Ayşe Gökçen Sade5, Sibel Oba61Genel Cerrahi Kliniği, Malatya Battalgazi Devlet Hastanesi, Malatya, Türkiye2Genel Cerrahi Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Prof. Dr. Cemil Taşcıoğlu Şehir Hastanesi, İstanbul, Türkiye
3Genel Cerrahi Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Sultan 2. Abdülhamid Han Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
4Tıbbi Biyokimya Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Haydarpasa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
5Patoloji Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Sultan 2. Abdülhamid Han Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
6Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul, Türkiye
Amaç: Karın içi yapışıklıklar cerrahi komplikasyonların görülme sıklığını ve süresini arttırmaktadır. Bu amaçla birçok yapışma önleyici madde kullanılmış ancak henüz kesin bir çözüm bulunamamıştır. Bu nedenle anastomoz kaçağının önlenmesi ve azaltılmasına yönelik çalışmalar güncelliğini korumaktadır. Bu çalışmada, Rosmarinus Officinalis ekstraktının cerrahi model olarak kolon anastomozu üzerindeki etkilerinin, antiadezif aktivitesinin ve laparotomi bölgesinde yara iyileşmesi üzerindeki etkisinin eş zamanlı olarak belirlenmesi ve Rosmarinus Officinalis ekstraktının klinik uygulamasını kolaylaştırmak amaçlandı.
Yöntemler: Sıçanlar her biri yedi sıçandan oluşan iki gruba ayrıldı. Grup C (Kontrol): Kolon anastomozlu laparotomi + 2 mL izotonik solüsyon. Grup R (Rosmarinus officinalis): Laparotomi + kolon anastomozu, + 2 mL %2 rosmarinus officinalis. Makroskobik adezyon skorlaması yapıldı ve kaydedildi. Yaranın gerilme mukavemeti, insizyon hattından alınan doku örnekleri kullanılarak değerlendirildi. Kesi hattından histopatolojik inceleme ve doku hidroksiprolin düzeyleri için doku örnekleri alındı. Anastomoz patlama basıncı kolon anastomozu segmentinden ölçüldü.
Bulgular: Makroskobik adezyon skoru açısından Grup C ve Grup R arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=1.000). Grup R'nin ortalama Yara gerilme mukavemeti değeri Grup C'ye göre anlamlı derecede düşüktü (p=0,003). Ortalama Anastomoz patlama basıncı açısından Grup C ve Grup R arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=0,078).
Sonuç: Araştırmamızın bulgularına göre, ameliyat sonrası erken dönemde Rosmarinus Officinalis ekstraktının peritoneal uygulanması, abdominal insizyon bölgesinde eviserasyon riskini arttırabilir.
Manuscript Language: English