Quick Search
High-pressure injection injuries to the upper extremity and the review of the literature
Gökçe Yıldıran, Mustafa Sütçü, Osman Akdağ, Zekeriya TosunDepartment of Plastic, Reconstrutive and Aesthetic Surgery, Division of Hand Surgery, Selçuk University Faculty of Medicine, Konya-TurkeyBACKGROUND: High-pressure injection injuries of the hand are rare severe injuries. This study aimed to present a retrospective analysis of current and possible prognostic factors, treatment modalities and evaluation criteria.
METHODS: Ten patients who had high-pressure injection injury to their upper extremity between 2005–2018 were included in this study. All patients were evaluated for the compartment syndrome; if exists fasciotomy and wide debridement were performed. After the first debridement, the second debridement was considered within the first 24 hours.
RESULTS: In this study, 10 patients (mean age: 30) were evaluated retrospectively. The injected materials were the animal vaccine, thinner, oil, diesel, water, plastic and paint. Preoperative and postoperative mean WBC levels were 14.73 K/µL and 9.62 K/µL, respectively. Preoperative and postoperative mean neutrophil levels were 11.4 K/µL and 6.49 K/µL, respectively.
CONCLUSION: Early and serial debridement and compartment syndrome evaluation are required. Despite these cautions, amputation may occur. Material, injection force and the time elapsed are the main determinants in prognosis. Aggressive debridement is required in high-pressure injection injuries. However, the adequacy of debridement should be evaluated because it is mostly impossible to completely clean the tissue from diesel or thinner. According to the experience of 10 cases in our series, when clinical and macroscopic debridement adequacy was observed, a decrease in WBC and neutrophil levels was observed simultaneously. For this reason, WBC and neutrophil levels may be an indicator of the adequacy of debridement, although these injuries are very rare, larger series are needed for this interpretation.
Üst ekstremitenin yüksek basınçlı enjeksiyon yaralanmaları ve literatürün gözden geçirilmesi
Gökçe Yıldıran, Mustafa Sütçü, Osman Akdağ, Zekeriya TosunSelçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Plastik, Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Anabilim Dalı, El Cerrahisi Bilim Dalı, KonyaAMAÇ: Elin yüksek basınçlı enjeksiyon yaralanmaları ciddi, nadir yaralanmalardır. Bu yazıda, mevcut ve olası prognostik faktörlerin, tedavi yöntemlerinin ve değerlendirme kriterlerinin geriye dönük analizi sunuldu.
GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya 2005–2018 yılları arasında üst ekstremitede yüksek basınçlı enjeksiyon yaralanması olan 10 hasta alındı. Tüm hastalar kompartman sendromu açısından değerlendirildi; varsa fasiyotomi ve geniş debridman yapıldı. İlk debridmandan sonra ilk 24 saat içinde ikinci debridman yapıldı.
BULGULAR: On hasta (ort. yaş 30) geriye dönük olarak değerlendirildi. Enjekte edilen materyaller hayvan aşısı, tiner, yağ, dizel, su, plastik ve boya olarak bulundu. Ameliyat öncesi ve sonrası ortalama WBC düzeyleri sırasıyla 14.73 K/µL ve 9.62 K/µL idi. Ameliyat öncesi ve sonrası ortalama nötrofil düzeyleri sırasıyla 11.4 K/µL ve 6.49 K/µL idi.
TARTIŞMA: Erken ve seri debridmanlar ve kompartman sendromu değerlendirmesi gereklidir. Tüm önlemlere rağmen amputasyon ile sonuçlanabilir. Malzeme, enjeksiyon kuvveti ve geçen süre prognozdaki ana belirleyicilerdir. Yüksek basınçlı enjeksiyon yaralanmalarında agresif debridman gereklidir. Ancak, debridmanın yeterliliği değerlendirilmelidir çünkü dokuyu dizel veya tiner gibi materyallerden tamamen temizlemek imkansızdır. On olguluk çalışmadan edindiğimiz tecrübeye göre klinik ve makroskobik olarak debridman yeterliliği gözlendiğinde eşzamanlı olarak WBC ve nötrofil seviyelerinin de düştüğü belirlenmiştir. Bu nedenle WBC ve nötrofil seviyeleri debridmanın yeterliliği için bir indikatör olabilir, ne var ki bu yaralanmalar çok nadir yaralanmalar olsa da bu yorumu yapabilmek için daha geniş çalışmalara ihtiyaç vardır.
Manuscript Language: English