BACKGROUND: This study aimed to investigate the role of computed tomography (CT) in identifying missed unstable blunt cervical injuries.
METHODS: Patients admitted to the emergency department between June 2014 and June 2018 with a diagnosis of blunt cervical trauma were included in this study. All participants underwent cervical magnetic resonance imaging (MRI) after an initial cervical CT investigation. All imaging results were reviewed, and decisions were taken by the consensus of a team consisting of an emergency medicine specialist, a neuroradiologist, and a neurosurgeon. Other variables included age, sex, the Glasgow Coma Scale, medical comorbidities, multi-trauma, neurological deficits, accompanying intracranial hemorrhage, extremity fractures, and the mechanism of the injury.
RESULTS: Data for 195 patients were analyzed. The mean (±standard deviation) age of the participants was 47.34±21.90 years, and 140 (71.8%) were males. Eighteen patients (9.2%) were below age <18. The most frequent mechanism of injury was fall from height (n=100; 51.3%). Using MRI as the gold standard, the sensitivity of CT in diagnosing unstable cervical injury was 77.7% (95% CI [67.1–86.1]), while its specificity was 100.0% (95% CI [59.0–100.0]).
CONCLUSION: Although computed tomography is relatively good in diagnosing unstable cervical injuries, its sensitivity in detecting positive cases is not as successful. Thus, the use of MRI in patients with an unstable injury seems to be warranted.
AMAÇ: Bu çalışmanın amacı atlanabilen anstabil servikal yaralanmaların belirlenmesinde bilgisayarlı tomografinin (BT) rolünü araştırmaktır.
GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada acil servise Haziran 2014 ile Haziran 2018 arasında künt servikal travma tanısı ile başvuran olgular yer almaktadır. Tüm olgular ilk önce yapılan bir BT incelemesini takiben servikal manyetik rezonans görüntülemesine (MRG) tabi tutulmuşlardır. Tüm görüntüleme sonuçları gözden geçirilmiş ve kararlar acil tıp uzmanı, nöroradyolojist ve beyin cerrahından oluşan bir ekip tarafından fikir birliği ile alınmıştır. Diğer değişkenler arasında yaş, cinsiyet, Glasgow koma skalası, ek morbidite, çoklu travma, nörolojik defisitler, intrakraniyal hemoraji, ekstremite kırıkları ve yaralanmanın mekanizması yer almaktadır.
BULGULAR: Çalışmaya alınan 195 hastanın bilgileri analiz edildiğinde; hastaların ortalama yaşı (±standart sapma) 47.34±21.90 yıl olup 140’ı erkek (%71.8) 18’i (%9.2) 18 yaşın altında idi. En sık görülen yaralanma mekanizması yüksekten düşme idi (n=100; %51.3). Altın standart olarak MRG kullanılmış olup, anstabil servikal travma tanısında BT’nin duyarlılığı %77.7 (%95 GA [67.1–86.1]) iken, özgüllüğü %100.0 (%95 GA [59.0–100.0]) saptanmıştır.
TARTIŞMA: Her ne kadar BT anstabil servikal yaralanmaların tanısında rölatif olarak iyi olsa da duyarlılığı yeterli değildir. Bundan dolayı anstabil yaralanması olan olgularda MRG çekilmesi daha uygundur.