Background: Traumatic peripheral nerve injuries are one of the leading causes of disability in young individuals. This study aims to evaluate cases of traumatic peripheral nerve injury from a forensic medical perspective and to identify their characteristic features.
Methods: A retrospective analysis was conducted on 6953 cases who presented to the Forensic Medicine Clinic of Gülhane Training and Research Hospital between 01.09.2016 and 31.06.2023. Among these, 393 cases with traumatic peripheral nerve injuries were included in the study. The age, gender, occupation, cause of trauma, scope of the legal case, injured peripheral nerves, associated bone fractures, muscle strength and sensory loss, functional recovery status, psychiatric diagnosis, and electromyography (EMG) results of the cases were examined. All medical reports of the cases were evaluated within the scope of relevant legal regulations.
Results: In this study, 393 cases with ages ranging from 17 to 70 years (mean age: 28.2 years) were examined. Of these, 94.9% were security personnel. The most common causes of injury were explosive devices and firearm injuries. The peroneal, ulnar, and tibial nerves were the most frequently damaged nerves. According to EMG findings, partial axonal degeneration was detected in 82.79% of the injured nerves, and total axonal degeneration in 17.21%. Injuries most commonly occurred in the elbow-forearm region. Functional full recovery was observed in 5.1% of the cases. Bone fractures, particularly in the knee-leg region, were detected in 73.3% of the cases. Psychiatric disorders developed in 22.1% of the cases. Injuries were of a permanent nature in 94.5% of the cases, and re-evaluation was required in 60.7% of the cases after 18 months post-injury. A permanent disability was identified in 94.9% of the cases.
Conclusion: A detailed forensic evaluation of traumatic peripheral nerve injuries was conducted, demonstrating the frequent occurrence of such injuries in military conflict zones. Careful examination of the symptoms resulting from these injuries is necessary. EMG findings are effective in the evaluation of nerve injuries and should be considered alongside physical examinations.
Amaç: Travmatik periferik sinir yaralanmaları, genç yaşlarda engelliliğe yol açan başlıca nedenlerden biridir. Bu çalışmada, travmatik nedenlerle periferik sinir yaralanması gelişen olguların adli tıbbi açıdan değerlendirilmesi ve karakteristik özelliklerinin ortaya konması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi Adli Tıp polikliniğine 01.09.2016-31.06.2023 tarihleri arasında başvuran 6953 olgu retrospektif olarak incelenmiş ve travmatik periferik sinir yaralanması olan 393 olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Olguların yaşı, cinsiyeti, mesleği, travma nedeni, dava kapsamı, yaralanan periferik sinirler, eşlik eden kemik kırığı, kas gücü ve duyusal kayıp, fonksiyonel iyileşme durumu, psikiyatrik tanı ve elektromiyografi (EMG) sonuçları incelenmiştir. Tüm olguların tıbbi raporları ilgili yasal mevzuatlar kapsamında değerlendirilmiştir.
Bulgular: Çalışmada yaşları 17-70 arasında değişen 393 vaka (ort. 28,2 yaş) incelenmiştir. Olguların %94,9’u güvenlik personelidir. En sık yaralanma nedenleri patlayıcı madde ve ateşli silah yaralanmalarıdır. Peroneal, ulnar ve tibial sinirler en sık hasar gören sinirlerdir. EMG bulgularına göre, yaralanan sinirlerin %82,79’unda parsiyel, %17,21’inde total aksonal dejenerasyon saptanmıştır. Yaralanmalar en sık dirsek-ön kol bölgesinde meydana gelmiştir. Olguların %5,1’inde fonksiyonel tam iyileşme gözlenmiştir. %73,3’ünde kemik kırıkları, özellikle diz-bacak bölgesinde saptanmıştır. %22,1’inde psikiyatrik bozukluk gelişmiştir. Yaralanmaların %94,5’i araz niteliğindedir ve %60,7’sinde yaralanmanın üzerinden 18 ay geçtikten sonra muayene gerekmektedir. %94,9’unda engel oranı oluşturacak sekel tespit edilmiştir.
Sonuç: Travmatik periferik sinir yaralanmalarının adli tıp açısından detaylı değerlendirilmesi yapılmış, bu yaralanmalarla askeri çatışma bölgelerinde sıkça karşılaşıldığı gösterilmiştir. Yaralanmalar sonucunda oluşan semptomlarının dikkatli incelenmesi gereklidir. EMG bulguları, sinir yaralanmalarının değerlendirilmesinde etkili olup, fizik muayene ile birlikte değerlendirilmelidir.